Hohenzollern-Sigmaringen (ród)

Zamek Sigmaringen

Herb hrabiów von Hohenzollern w herbarzu Siebmachera, 1605, karta 14

Hohenzollern-Sigmaringen – niemiecki ród arystokratyczny, posiadający tytuł książęcy, jedna z gałęzi - katolicka^[1] – rodu Hohenzollernów.

Rodzina Hohenzollern-Sigmaringen wywodzi się od hrabiego Karola II, syna Karola I, ostatniego hrabiego Hohenzollern. W 1576 nastąpił podział hrabstwa między trzech synów Karola I. Część objęta przez Karola II nosiła nazwę Hohenzollern-Sigmaringen, od będącego siedzibą rodziny zamku Sigmaringen.

Rola rodu osiągnęła swój szczyt w drugiej połowie XIX wieku. Pomimo aneksji księstwa przez Prusy ostatni książę Karl Anton von Hohenzollern-Sigmaringen objął urząd premiera tego państwa. W 1866 książę Karol I objął najpierw książęcy, a następnie królewski tron Rumunii. Plany objęcia przez księcia Leopolda tronu Hiszpanii, i ich międzynarodowe reperkusje stały się przyczyną wybuchu wojny francusko-pruskiej w 1870. Aktualną głową rodu od 16 września 2010 roku jest Karol Fryderyk Hohenzollern.

Hrabiowie Hohenzollern-Sigmaringen (1576–1623)

• Karol II (1576–1606)
• Johann (1606–1623)

Książęta Hohenzollern-Sigmaringen (1623–1849)

• Johann (1623–1638)
• Meinrad I (1638–1681)
• Maksymilian (1681-1689)
• Meinrad II (1689-1715)
• Józef Franciszek Ernest (1715–1769)
• Karol Fryderyk (1769–1785)
• Antoni Alojzy (1785–1831)
• Karol (1831–1848)
• Karol Antoni (1848–1849)

Władcy Rumunii z rodu Hohenzollern-Sigmaringen (1866–1947)

• Karol I – książę (1866–1881) i król (1881–1914) Rumunii.
• Ferdynand I – król Rumunii (1914–1927).
• Michał I – król Rumunii (1927–1930 i 1940–1947).
• Karol II – król Rumunii (1930–1940)

Przypisy