Holger Drachmann

Holger Drachmann
Ilustracja
Holger Drachmann, 1888
Imię i nazwiskoHolger Henrik Herholdt Drachmann
Data i miejsce urodzenia9 października 1846
Kopenhaga
Data i miejsce śmierci14 stycznia 1908
Hornbæk
Narodowośćduńska
Dziedzina sztukiMalarstwo
Epokarealizm
Autograf Holgera Drachmanna

Holger Henrik Herholdt Drachmann (ur. 9 października 1846 w Kopenhadze, zm. 14 stycznia 1908 w Hornbæk na Zelandii) był duńskim pisarzem, poetą i malarzem.

Życiorys i twórczość

Drachmann był synem znanego lekarza Andersa Georga Drachmanna, który w młodości był lekarzem okrętowym. Mając 19 lat, Drachmann poznał malarza Carla Blocha, który właśnie powrócił z zagranicy, i pod jego wpływem rozpoczął studia malarskie na Akademii Sztuk Pięknych w Kopenhadze. Studiował u profesora Sørensena, który ukierunkował go na malowanie scen z życia żeglarzy. Odniósł na tym polu niejeden sukces, lecz wskutek prywatnych kłopotów opuścił Danię i przez dłuższy czas przebywał w Londynie. Podróżował także po Europie (Anglia, Szkocja, Francja, Hiszpania, Włochy). Zaniechał wtedy malarstwa, prowadził zaś stamtąd ożywioną korespondencję, wkrótce zaczął regularnie pisać korespondencje dla duńskich gazet. W Londynie też poznał społeczne nieprawidłowości tamtej epoki.

Powróciwszy do Danii, mieszkał początkowo na wyspie Bornholm i uprawiał malarstwo (sceny morskie). W roku 1872 po przeniesieniu się do Kopenhagi związał się z kręgiem poetyckim nowoczesnego przełomu wokół Georga Brandesa. Jako entuzjastyczny pochwalca Komuny Paryskiej i ironizujący krytyk myślowego ograniczenia w Danii został do niego przyjęty z otwartymi ramionami. W swej późniejszej liryce opiewał morze jako symbol niepokoju, wolności i siły. Opisując życie rybaków w przeważnie realistycznych opowiadaniach dawał wyraz swego przywiązania do ojczyzny. Twórczość Drachmanna jest odbiciem problemów duńskiego mieszczaństwa i jej kierunek waha się pomiędzy umiarkowanym konserwatzymem a liberalizmem.

Drachmann, duch niespokojny, zmieniał tendencję i formę swych utworów, najwyżej wzniósł się w utworach mniejszych rozmiarów: w nastrojowych poezjach (od 1872), krótkich opowiadaniach i szkicach (głównie psychologicznych) oraz dramatach baśniowych. Był bardzo płodny, lecz nierówny, wykazywał często brak smaku; najsilniej działał przez świeżą bezpośredniość i prosty, męski styl swej prozy. Pierwotnie przedstawiciel lewicy literackiej pod przywództwem Brandesa, zrażony jego internacjonalizmem dał następnie wyraz gorącym uczuciom narodowym, by wreszcie stanąć znów w szeregach lewicowego radykalizmu.

Wybrane dzieła

Widok z mojej pracowni. Burza śnieżna. 26 grudnia 1906, 1907
  • Med Kul og Kridt (1872)
  • Digte (1872)
  • I Storm og Stille (1875)
  • Tannhäuser (1877)
  • Ranker og Roser (1879)
  • Østen for Sol og Vesten for Måne (1880), wodewil
  • Skyggebilleder (1883)
  • Strandby Folk (1883), opera w 4 aktach, muzyka Juliusa Bechgaarda
  • Der var engang (1885), wodewiil zawierający Midsommervise – Vi elsker vort land
  • Sangenes Bog (1889)
  • Forskrevet (1890)
  • Unge Viser (1892)
  • Vølund Smed (1894)
  • Erindringen (1904)

Wydania

  • "Samlede poetiske skrifter" (1906-9, 12 t.)
  • "Poetiske skrifter i Udvalg" (1911-12, 10 t.)

Bibliografia

  • Paul V. Rubow: Holger Drachmann. – Kopenhagen, Munksgaard, 1.1940 – 3.1950
  • Johannes Ursin: Bibliografi over litteraturen om Holger Drachmann. – Kopenhagen, Roskild & Bagger, 1959
  • Johannes Ursin: Holger Drachmann. – Kopenhagen, Roskild & Bagger, 1953
  • Dansk biografisk leksikon
  • Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powszechna, t. IV.

Media użyte na tej stronie

Holger Drachmanns autograf.jpg
Holger Drachmanns autograf.
View from my Studio (Holger Drachmann).jpg
View from my Studio. Snowstorm. December 26, 1906 (Udsigt fra mit Atalier. Snestorm. 2. Juledag), painting by Holger Drachmann