Holly Flanders
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 167 cm | |||||||||
| Debiut w PŚ | sezon 1977/78 | |||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | ||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
2. miejsce Holly Beth Flanders (ur. 26 grudnia 1957 w Arlington) – amerykańska narciarka alpejska.
Kariera
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała w sezonie 1977/1978[1]. Pierwsze punkty wywalczyła 26 stycznia 1979 roku w Schruns, gdzie zajęła dziesiąte miejsce w zjeździe. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 8 stycznia 1981 roku w Pfronten, kończąc rywalizację w zjeździe na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Austriaczka Cornelia Pröll i Doris de Agostini ze Szwajcarii. W kolejnych startach jeszcze pięć razy stanęła na podium: 18 i 19 stycznia 1981 roku w Badgastein była odpowiednio pierwsza i trzecia w zjeździe, 13 lutego 1982 roku w Arosie wygrała giganta, 21 stycznia 1984 roku w Verbier zajęła drugie miejsce w zjeździe, a 3 marca 1984 roku w Mont-Sainte-Anne w tej samej konkurencji ponownie była najlepsza. W sezonie 1981/1982 zajęła 12. miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji zjazdu była druga.
Wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Lake Placid w 1980 roku, gdzie zajęła czternaste miejsce w zjeździe. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Sarajewie zjazd ukończyła na 16. pozycji. Była też między innymi dziewiąta w swej koronnej konkurencji na mistrzostwach świata w Schladming w 1982 roku.
Jej syn, Alex Schlopy, został narciarzem dowolnym[2]
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 14. | 17 lutego | 1980 |  Lake Placid | Zjazd | 1:37,52 | +3,44 |  Annemarie Moser-Pröll |
| 16. | 16 lutego | 1984 |  Sarajewo | Zjazd | 1:13,36 | +1,75 |  Michela Figini |
Mistrzostwa świata
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 14. | 17 lutego | 1980 | Lake Placid | Zjazd | 1:37,52 | +3,44 | Annemarie Moser-Pröll |
| 6. | 5 lutego | 1982 | Schladming | Zjazd | 1:37,47 | +1,21 |  Gerry Sorensen |
| 20.[3] | 3 lutego | 1985 |  Bormio | Zjazd | 1:26,96 | +3,62 | Michela Figini |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1978/1979: 28.
- sezon 1979/1980: 23.
- sezon 1980/1981: 19.
- sezon 1981/1982: 12.
- sezon 1982/1983: 54.
- sezon 1983/1984: 20.
- sezon 1984/1985: 38.
- sezon 1985/1986: 46.
Miejsca na podium w zawodach
Pfronten – 8 stycznia 1981 (zjazd) – 3. miejsce
Badgastein – 18 stycznia 1981 (zjazd) – 1. miejsce- Badgastein – 19 stycznia 1982 (zjazd) – 3. miejsce
Arosa – 13 lutego 1982 (gigant) – 1. miejsce- Verbier – 21 stycznia 1984 (zjazd) – 2. miejsce
Mont-Sainte-Anne – 3 marca 1984 (zjazd) – 1. miejsce
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (ang.)
- Olympedia - Holly Flanders (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
.svg)
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
