Holly Johnson
 | |
| Imię i nazwisko | William Holly Johnson |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Gatunki | |
| Zawód | piosenkarz |
| Aktywność | od 1977 |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania | |
| Zespoły | |
| Frankie Goes to Hollywood Big in Japan | |
| Strona internetowa | |
Holly Johnson, właśc. William Johnson (ur. 9 lutego 1960 w Liverpoolu[1]) – angielski muzyk i piosenkarz. W latach 80. należał do popularnego zespołu pop-rockowego Frankie Goes to Hollywood. Od 1989 roku prowadzi karierę solową, nagrywając muzykę w stylach pop, dance i house[2].
Życiorys
Swoją działalność muzyczną rozpoczął w 1977 roku w Liverpoolu jako basista w punk-rockowej grupie Big in Japan. Z zespołem tym nie osiągnął sukcesu i szybko się z nim rozstał. Pierwszy singel sygnowany własnym nazwiskiem, "Yankiee Rose", Holly wydał jeszcze w roku 1979. Rok później ukazał się drugi, "Hobo Joe", jednak oba spotkały się z niepowodzeniem.
Największą sławę zyskał w pierwszej połowie lat 80., jako wokalista i autor tekstów kwintetu Frankie Goes to Hollywood. Z zespołem tym nagrał dwie płyty studyjne i wylansował takie przeboje jak "Relax", "Two Tribes" i "The Power of Love". W 1987 roku, pomimo osiągnięcia wielkiego sukcesu, Holly rozstał się z zespołem. Głównym powodem odejścia był konflikt na tle finansowym z producentem Trevorem Hornem z wytwórni płytowej ZTT Records, który miał swój finał w sądzie.
Pierwszą solową płytę, zatytułowaną Blast, wydał w 1989 roku. Okazała się ona sporym sukcesem i dotarła do pierwszego miejsca na liście w Wielkiej Brytanii. Udało jej się także zdobyć status platynowej, a single "Love Train", "Americanos" i "Atomic City" stały się przebojami. W maju tego samego roku razem z innymi artystami nagrał charytatywny singel z coverem "Ferry 'Cross the Mersey" zespołu Gerry and the Pacemakers, który zdobył szczyt brytyjskiej i irlandzkiej listy przebojów. Idąc za ciosem, w 1990 roku Holly wypuścił album Hollelujah – de facto składankę zawierającą przeróbki i remiksy piosenek z płyty Blast.
Rok 1991 przyniósł kolejny taneczny album, Dreams That Money Can't Buy. Nie powtórzył on jednak sukcesu Blast, z powodu braku promocji ze strony wytwórni MCA Records. Stosunki piosenkarza z firmą znacznie się pogorszyły i jeszcze przed wydaniem tej płyty Johnson opuścił MCA. W listopadzie tego samego roku odkrył, że jest nosicielem wirusa HIV. Informację tą oficjalnie ogłosił dwa lata później w dzienniku The Times.
W roku 1994 wydał autobiografię A Bone in My Flute, która zebrała pozytywne recenzje i stała się bestsellerem. Napisał i nagrał piosenkę "Love & Hate" wspólnie z japońskim kompozytorem Ryūichi Sakamoto, a także solowy singel "Legendary Children", będący hołdem dla społeczności gejowskiej. Oba wydawnictwa nie osiągnęły jednak sukcesu komercyjnego.
W połowie lat 90. Holly poświęcił się swojej drugiej życiowej pasji – malarstwu[3]. Jego prace wystawiane były w takich galeriach jak Tate Liverpool czy londyńskiej Royal Academy. Rozpoczął współpracę z magazynami Details i Modern Painters.
Na rynek muzyczny powrócił wydaną w 1999 roku płytą Soulstream, wydaną przez jego własną wytwórnię Pleasuredome. Z tego albumu szerszym echem odbiła się tylko dyskotekowa wersja przeboju "The Power of Love" z czasów Frankie Goes to Hollywood. Johnson sam wyreżyserował teledysk do singla "Disco Heaven", w którym pojawił się Boy George.
W sierpniu 2009 poprowadził godzinną audycję radiową In the Beginning poświęconą grupie The Beatles w brytyjskim BBC Radio 2[4].
Życie prywatne
Jest homoseksualistą. W latach 1984 – 1994 był w związku ze swoim menedżerem Wolfgangiem Kuhle[5].
Dyskografia
Albumy
| Rok | Tytuł | Pozycje na listach | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 [6] |  [7] |  [8] |  [9] |  [10] |  [11] |  [12] |  [13] |  [14] | ||
| 1989 | Blast | 1 | — | 12 | 10 | 27 | 10 | 11 | 10 | 11 |
| 1990 | Hollelujah | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 1991 | Dreams That Money Can't Buy | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 1999 | Soulstream | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
Single
| Rok | Tytuł | Pozycje na listach | Album | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| [6] |  [15] | [7] | [8] | [9] | [10] | [16] | [12] | [13] |  [17] | [14] |  [18] | |||
| 1989 | "Love Train" | 4 | 5 | 4 | 17 | 8 | 12 | 21 | 14 | 10 | 35 | 20 | 65 | Blast |
| "Americanos" | 4 | 6 | 2 | 1 | 4 | 8 | 10 | 7 | 6 | — | 10 | — | ||
| "Atomic City" | 18 | 9 | 16 | 19 | 10 | 40 | 29 | — | — | — | 20 | — | ||
| "Heaven's Here" | 62 | 22 | 58 | — | — | — | — | — | — | — | — | — | ||
| 1990 | "Where Has Love Gone?" | 73 | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | Dreams That Money Can't Buy |
| 1991 | "Across the Universe" | 99 | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | |
| "The People Want to Dance" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | ||
| 1994 | "Legendary Children (All of Them Queer)" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | Soulstream |
| 1998 | "Hallelujah!" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | |
| 1999 | "Disco Heaven" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | |
| "The Power of Love" | 56 | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | ||
| Gościnnie | ||||||||||||||
| 1989 | "Ferry 'Cross the Mersey" (z The Christians, P. McCartneyem, G. Marsdenem i Stock Aitken Waterman) | 1[19] | 1 | — | 15 | 11 | 21 | 15 | — | 4 | 45 | — | — | tylko na singlu |
| 1994 | "Love & Hate" (z Ryūichi Sakamoto) | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | Sweet Revenge |
Przypisy
- ↑ The Internet Movie Database. Dostęp: 2009-10-22.
- ↑ Holly Johnson. Allmusic. Dostęp: 2009-10-22.
- ↑ 9 lutego – Kalendarium. RMF FM. Dostęp: 2009-10-22.
- ↑ Radio 2's Beatles Bank Holiday. BBC. Dostęp: 2009-10-22.
- ↑ Holly Johnson w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ a b Chart Stats. Dostęp: 2009-10-22.
- ↑ a b Charts-Surfer. Dostęp: 2009-10-22.
- ↑ a b Austrian Charts. Dostęp: 2009-10-22.
- ↑ a b The Official Swiss Charts. Dostęp: 2009-10-22.
- ↑ a b Dutch Charts. Dostęp: 2009-10-22.
- ↑ Hit Parade Italia. Dostęp: 2009-10-22.
- ↑ a b Swedish Charts. Dostęp: 2009-10-22.
- ↑ a b Norwegian Charts. Dostęp: 2009-10-22.
- ↑ a b New Zealand Charts. Dostęp: 2009-10-22.
- ↑ The Irish Charts. Dostęp: 2009-10-22.
- ↑ Hit Parade Italia – Indice per Interprete: J. Dostęp: 2009-10-22.
- ↑ Australian Charts. Dostęp: 2009-10-22.
- ↑ Allmusic. Dostęp: 2009-10-22.
- ↑ Chart Stats. chartstats.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-08)].. Dostęp: 2009-10-22.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Florian Hoffmann (FlHoffmann), Licencja: CC BY-SA 4.0
Holly Johnson, Konzert im Astra Kulturhaus, Berlin