Homo habilis

Homo habilis
Leakey et al, 1964
Okres istnienia: 2,5–1,7 mln lat temu
2.5/1.7
2.5/1.7
Ilustracja
Czaszka Homo habilis
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Rząd

naczelne

Rodzina

człowiekowate

Podrodzina

Homininae

Rodzaj

Homo

Gatunek

Homo habilis

Homo habilis (człowiek zręczny) – kopalny gatunek człowieka z Afryki Wschodniej, który żył 2,5–1,7 mln lat temu.

Homo habilis stanowi pierwszy etap w rozwoju rodzaju Homo i jest w linii prostej praprzodkiem gatunku Homo sapiens. Po raz pierwszy Homo habilis został odkryty w 1959 roku przez Louisa i Mary Leakeyów w wąwozie Olduvai (na granicy Kenii i Tanzanii). Gatunek ten żył równolegle z australopitekami przez prawie milion lat (od 2,5 do 1,7 miliona lat temu).

Są uzasadniane propozycje, by usunąć H. habilis z rodzaju Homo[1].

Wygląd i cechy

  • Wzrost 110 do ok. 135 cm,
  • masa ok. 45 kg,
  • pojemność mózgoczaszki do 750 cm³ (lepiej rozwinięty system naczyń krwionośnych zasilających mózg),
  • twarzoczaszka wysunięta do przodu,
  • wały nadoczodołowe,
  • rozbudowana żuchwa,
  • niskie czoło,
  • drobne uzębienie, zbliżone morfologicznie do uzębienia Homo sapiens.

Nazwa „człowiek zręczny” została mu nadana, ponieważ uznano go za pierwszego twórcę narzędzi kamiennych znalezionych w złożach sprzed 1,8 mln lat. Do gatunku tego niektórzy badacze zaliczają też Homo rudolfensis.

Jednym z najlepiej zachowanych szczątków H. habilis jest czaszka KNM ER 1813 odkryta w roku 1973 w dolnej części formacji Koobi Fora (wsch. brzeg jez. Turkana w Kenii) poniżej warstwy tufu wulkanicznego oznaczonego literami KBS, a datowanego metodą argonowo-potasową na 1,60–1,54 mln lat. Wiek czaszki oceniany jest na ok. 2 mln lat.

Prawdopodobnie Homo habilis był padlinożercą. Naukowcy wywnioskowali to z tego, że narzędzia, którymi się posługiwał, nie były dobre do polowania na większą zwierzynę. W wąwozie Olduvai polował na żółwie i małe gryzonie.

Naukowcy dowodzą, że właśnie jedzenie mięsa przyczyniło się do jego rozwoju. Dzięki takiemu pożywieniu proces uczłowieczania doznał gwałtownego przyspieszenia.

Wytwórstwo

Badania prowadzone nad szczątkami H. habilis z Koobi Fora i z Shungura w dorzeczu rzeki Omo w Etiopii wskazują na współwystępowanie H. habilis i australopiteków w okresie od 2,5 do 1,5 miliona, a być może nawet 1 mln, lat temu. Znane są również przypadki współwystępowania H. habilis i Australopithecus boisei w tych samych warstwach, co powoduje problemy z przypisaniem jednemu z tych gatunków pierwszych narzędzi kamiennych. Na obecnym etapie badań wydaje się jednak bardziej prawdopodobne, że H. habilis był wytwórcą pierwszych narzędzi kamiennych i drewnianych.

Najstarsze ślady narzędzi kamiennych związane są z kulturą olduwajską, nazwaną tak od wytworów pochodzących z najniższych warstw wąwozu w Olduvai (tzw. Bed I). Są to otoczaki z pojedynczymi odbiciami na krawędzi formującymi pojedyncze ostrze lub ostrze dwustronne. Obok narzędzi otoczakowych były też narzędzia z wielokierunkową obróbką w postaci sferoidów, służące do rozcierania lub jako bolasy (kamienie do miotania). Produkowano też odłupki, które nie zawsze były odpadami produkcyjnymi, lecz mogły pełnić funkcję narzędzi do cięcia lub skrobania. W dwóch poziomach poza wyrobami kamiennymi znaleziono też szczątki Australopithecus boisei, co może oznaczać, że takie same wyroby produkowane były również przez ten gatunek, ale też, że oba gatunki polowały na siebie.

Obozowiska

Badania wskazują, że czynności wykonywane w obozowiskach były zaplanowane i zorganizowane. Świadczy o tym różny poziom zagęszczenia wyrobów kamiennych i szczątków zwierzęcych. Materiał kamienny, jak i gotowe narzędzia były często transportowane z odległości 15–20 km. Może to oznaczać występowanie obozowisk podstawowych, jak i wyspecjalizowanych pracowni obróbki kamienia, miejsc ćwiartowania tusz zwierzęcych oraz innych trudnych do identyfikacji miejsc pobytu. Interesujących danych (datowanych na ok. 1,8–1,7 mln lat temu) dostarcza stanowisko FLK znajdujące się w najniższej serii (Stanowisko I) osadów jeziornych w Olduvai. Odkryto tam skupisko w kształcie koła o średnicy 5 m zawierające wyroby olduvajskie, za którym znajdowało się niewiele narzędzi kamiennych. Od strony północnej i zachodniej otoczone pasem, na którym znajdowały się liczne kości zwierząt z rodziny krętorogich, żyraf i świniowatych; zwierzęta te mogły zostać upolowane (co jest mało prawdopodobne) lub paść ofiarą drapieżników i zostać zawleczone tam przez H. habilis, za czym przemawia więcej argumentów. Występowało tam najprawdopodobniej ogrodzenie zbudowane z gałęzi kolczastych krzewów stanowiące osłonę od wiatru. Na terenach nieosłoniętych dokonywano ćwiartowania mięsa, natomiast w obrębie osłony dokonywano czynności związanych z wytwarzaniem i użytkowaniem narzędzi kamiennych. Obozowiska ze wschodniej Afryki są najprawdopodobniej śladami sezonowych pobytów; w czasie pory suchej użytkowano dolne stoki dolin rzek i brzegi jezior.

Przy obecnym stanie badań wydaje się mało prawdopodobne, aby H. habilis mógł opuścić Afrykę. Przemawia za tym brak znalezisk tego gatunku poza Afryką.

Sposób bytowania

Praludzie z gatunku H. habilis żyli prawdopodobnie w małych grupach, przypominających stada dzisiejszych szympansów. Grupie takiej przewodził najsilniejszy lub najbardziej inteligentny osobnik. W chwili, gdy mięso stało się najbardziej wartościowym pokarmem, rozwinął się podział pracy w zależności od płci: mężczyźni polowali, a kobiety sprawiały zdobycz, zbierały jadalne rośliny, zajmowały się ogniskiem i dziećmi. Wspólnie zdobytą żywność spożywano razem; w ten sposób człowiek przekształcał się nie tylko biologicznie, ale i jako istota społecznie-ekonomiczna w procesie antroposocjogenezy.


← mln lat temu
Homo habilis
←4,6 mld54148544341935929925220114566232


Zobacz też

Przypisy

  1. Defining the Genus Homo; Mark Collard & Bernard Wood 2015 ; quote p2137: ‘Wood and Collard’s (1999) proposal to remove H. habilis and H. rudolfensis from Homo and assign them to a different genus or pair of genera remains valid.[1] pdf.

Bibliografia

  • Josef Wolf i Zdeněk Burian: Pradzieje człowieka. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1982. ISBN 83-09-00536-9.

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Sahelanthropus tchadensis Toumai lateral view.jpg
(c) Oryctes, CC BY-SA 3.0
Cast of the Sahelanthropus tchadensis holotype cranium TM 266-01-060-1, dubbed Toumaï, in facio-lateral view.
Australopithecus africanus STS, Mrs.jpg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Alberto Salguero (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Pablo Alberto Salguero Quiles
Homo erectus.jpg
Autor: Thomas Roche from San Francisco, USA, Licencja: CC BY-SA 2.0
Homo erectus, Museum of Natural History, Ann Arbor, Michigan, November 2007.
Anthroplogy - human skull of a boy.JPG
Autor: High Contrast, Licencja: CC BY 3.0 de
Anthroplogy - human skull of a boy. The skull is of a boy that was likely about 8 years old. The age of the skull itself is not known. Note the mandibular central incisors breaking through.
Homo habilis.jpg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Luna04~commonswiki (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY 2.5

Skull of Homo Habilis (Replica)

I took this picture in october 2005