Hongwu

Hongwu

Imię chińskie osobiste Pismo tradycyjne 元璋 Hanyu pinyin Yuánzhāng
Imię chińskie świątynne Pismo tradycyjne 太祖 Hanyu pinyin Tàizǔ
Imię chińskie pośmiertne Pismo tradycyjne 高帝 Hanyu pinyin Gāodì
Nazwisko rodowe chińskie Pismo tradycyjne 朱 Hanyu pinyin Zhū
cesarz Chin
Okres	od 1368 do 1398
Era panowania	Hóngwǔ (洪武)
Poprzednik	Togon Temür (Huizong)
Następca	Jianwen
Dane biograficzne
Dynastia	Ming
Data urodzenia	21 października 1328
Data i miejsce śmierci	24 czerwca 1398 Nankin
Miejsce spoczynku	Mauzoleum Ming Xiaoling
Ojciec	Zhu Shizhen
Matka	Chun
Żona	Xiuying

Hongwu (ur. 21 października 1328, zm. 24 czerwca 1398) – pierwszy cesarz Chin (1368-1398) z dynastii Ming.

Urodził się jako Zhu Yuanzhang (chiń. 朱元璋) w biednej rodzinie chłopskiej w prowincji Jiangsu w gminie Pei. Ponieważ rodzina głodowała, część rodzeństwa została oddana przez rodziców. Gdy miał 16 lat reszta jego rodziny zginęła w wyniku powodzi Huang He. Znalazł schronienie w klasztorze buddyjskim, który wkrótce musiał opuścić z powodu braku pieniędzy w klasztorze. Następnie podróżował żebrząc o jedzenie. Po trzech latach wrócił do klasztoru, gdzie nauczył się czytać i pisać. W 1352, gdy miał 24 lata, wojska mongolskiej dynastii zburzyły klasztor walcząc z miejscową rebelią, jedną z wielu w Chinach. Zhu przyłączył się do jednej z nich szybko stając się przywódcą dzięki swoim umiejętnościom. Dołączył do powstania czerwonych turbanów, poślubił córkę przywódcy powstania i w 1355, w wieku 27 lat został dowódcą armii chłopskiej. W 1366^[1] został wybrany na przywódcę powstania. Dwa lata później, w wyniku zwycięskiego marszu na Pekin sięgnął po koronę cesarską.

W czasie swoich rządów prowadził politykę polepszenia bytu ludu. Wprowadzone zostały spisy w celu równomiernego rozłożenia podatków. Zaległe podatki dotyczące biednych zostały umorzone. Skonfiskowana ziemia arystokracji mongolskiej został rozdzielona między chłopów^[2]. Dzięki pracom irygacyjnych rozwijało się rolnictwo. Ułatwiał bezrolnym chłopom posiadanie ziemi. Wprowadził papierowy pieniądz.

Po śmierci pochowano go w mauzoleum Ming Xiaoling koło Nankinu.

Przypisy

Bibliografia

• Ilustrowana historia świata, PaolaP. Ravaglia (ilust.), NeilN. Morris, Warszawa: Przedsiębiorstwo Wydawniczo-Handlowe Arti, 2004, ISBN 83-89725-12-4, OCLC 750022722 .