Horst Buchholz

Horst Buchholz
ilustracja
Imię i nazwiskoHorst Werner Buchholz
Data i miejsce urodzenia4 grudnia 1933
Berlin
Data i miejsce śmierci3 marca 2003
Berlin
Zawódaktor
Współmałżonek

Myriam Bru (1958-2003; jego śmierć)

Lata aktywności1952-2002

Horst Werner Buchholz[1] (ur. 4 grudnia 1933 w Berlinie, zm. 3 marca 2003 w Berlinie) – niemiecki aktor filmowy, najbardziej znany w krajach anglojęzycznych dzięki roli Chico w Siedmiu wspaniałych, Fanny i komedii Billy’ego Wildera Raz, dwa, trzy. Od 1952 do 2002 roku pojawił się w ponad sześćdziesięciu filmach. W młodości był czasami nazywany „Niemieckim Jamesem Deanem[2][3].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Berlinie jako syn Marii Hasenkamp. Nigdy nie znał swojego biologicznego ojca, a nazwisko przyjął od ojczyma Hugo Buchholza, z zawodu szewca, którego matka poślubiła w 1938 r[4]. Jego przyrodnia siostra Heidi (ur. 1941) dała mu przydomek „Hotte”, którego używał przez resztę swojego życia.

W czasie II wojny światowej został ewakuowany na Śląsk, a na koniec wojny znalazł się w rodzinie zastępczej w Czechosłowacji. Powrócił potem do Berlina[5].

Kariera

Ledwo skończył szkołę teatralną, szybko opuścił dom rodzinny w Berlinie Wschodnim. W 1949 roku w Berlinie Zachodnim pojawił się na scenie Schiller Theater, a także w radiu. Pierwszą ważniejszą filmową rolę zagrał w filmie francuskiego reżysera Juliena Duviviera Marianna moich marzeń (Marianne, meine Jugendliebe, 1955).

W 1959 r. wystąpił w brytyjskiej produkcji J. Lee Thompsona Nieletni świadek. Rok później trafił do Hollywood. W 1960 r. zagrał w legendarnym westernie Siedmiu wspaniałych u boku Yula Brynnera i Steve’a McQueena. Rola Chico, młodego i dumnego rewolwerowca przyniosła mu stałe miejsce w historii kina. W następnych latach stworzył kolejne udane kreacje w filmach słynnych reżyserów; zagrał w Fanny (1961) Joshua Logana, w Raz, dwa, trzy (1961) Billy’ego Wildera obok Jamesa Cagneya, w Nine Hours to Rama (1963) Marka Robsona. Jednak dobrze rozpoczęta kariera załamała się pod koniec lat 60. Buchholz nie zagrał już praktycznie żadniej znaczącej roli. W wielkim stylu udało mu się powrócić rolą w głośnym filmie Życie jest piękne (1997) w reżyserii Roberta Benigniego.

Życie prywatne

W 1958 poślubił francuską aktorkę Myriam Bru. Pozostali małżeństwem do śmierci Horsta w 2003. Mieli dwoje dzieci; syna Christophera (ur. 4 lutego 1962 w Los Angeles) i córkę Beatrice.

W 2000 r. w wywiadzie dla niemieckiego magazynu „Bunte” Buchholz wyznał: - „Tak, też uwielbiam mężczyzn. Ostatecznie jestem biseksualny”[6][7].

Christopher również został aktorem; w 2005 zrealizował film dokumentalny pt. Horst Buchholz - mój ojciec[8].

Buchholz zmarł w klinice Charité w Berlinie na zapalenie płuc, które rozwinąło się po operacji złamanej szyjki kości udowej[9]. Miał 69 lat.

Filmografia

Filmy fabularne

  • 1955: Marianna moich marzeń (Marianne de ma jeunesse) jako Student
  • 1955: Niebo bez gwiazd (Himmel ohne Sterne) jako Mischa Bjelkin
  • 1956: Regine jako Karl Winter
  • 1956: Chuligani (Die Halbstarken) jako Freddy Borchert
  • 1957: Wyznania hochsztaplera Feliksa Krulla (Bekenntnisse des Hochstaplers Felix Krull) jako Feliks Krull
  • 1957: Monpti (Love From Paris) jako Monpti
  • 1958: Nasser Asphalt jako Greg Bachmann
  • 1959: Nieletni świadek (Tiger Bay) jako Bronislav Korchinsky
  • 1960: Siedmiu wspaniałych (The Magnificent Seven) jako Chico
  • 1961: Raz, dwa, trzy (One, Two, Three) jako Otto Ludwig Piffl
  • 1961: Fanny jako Marius
  • 1963: Nine Hours to Rama jako Nathuram Godse
  • 1963: Pustka (La noia) jako Dino
  • 1966: Niewiarygodne przygody Marco Polo (La fabuleuse aventure de Marco Polo) jako Marco Polo
  • 1967: Johnny Banco jako Johnny Banco
  • 1967: Cervantes jako Miguel de Cervantes
  • 1972: Wielki walc (The Great Waltz) jako Johann Strauss (syn)
  • 1974: Zabójstwo w Catamount (Pittsville - Ein Safe voll Blut) jako Mark Kalvin
  • 1977: Atak na Entebbe (Raid on Entebbe, TV) jako Wilfried Böse
  • 1978: Powrót kapitana Nemo (The Return of Captain Nemo, TV) jako król Tibor
  • 1979: Z piekła do zwycięstwa (Contro 4 bandiere) jako Jürgen Dietrich
  • 1979: Ekspres pod lawiną (Avalanche Express) jako Scholten
  • 1982: Afrodyta (Aphrodite) jako Harry Laird
  • 1983: Sahara jako Von Glessing
  • 1985: Kryptonim „Szmaragd” (Code Name: Emerald) jako Walter Hoffman
  • 1988: I skrzypce przestały grać (And the Violins Stopped Playing) jako Dymitr Mirga
  • 1992: Żelazny Orzeł III - Asy (Aces: Iron Eagle III) jako Leichmann
  • 1992: Śmierć na sprzedaż (Touch and Die, TV) jako Limey
  • 1993: Tak daleko, tak blisko (Faraway, So Close!) jako Tony Baker
  • 1994: Fantaghiro 4 (Fantaghirò 4) jako Darken
  • 1997: Życie jest piękne (Life Is Beautiful) jako dr Lessing
  • 1998: Rejs pod przymusem (Voyage of Terror) jako kapitan
  • 2001: Wróg (The Enemy) jako dr George Ashton

Seriale TV

  • 1968: The Danny Thomas Hour jako Ivo
  • 1976: Derrick jako Gerke
  • 1976: Klimbim jako Dirigent
  • 1977: Ucieczka Logana (Logan's Run) jako James Borden
  • 1978: Fantastyczna wyspa (Fantasy Island) jako Charles Fleming
  • 1978: Derrick jako Alexis
  • 1978: Aniołki Charliego (Charlie’s Angels) jako Paul Ferrino
  • 1978: Jak zdobywano Dziki Zachód (How the West Was Won) jako Sergei
  • 1980: Derrick jako Richard Schulte
  • 1983: Der Alte jako Wolf Daniel
  • 1983: Derrick jako Arthur Dissmann
  • 1986: Przeprawy (Crossings) jako Martin Goertz
  • 1990: Réquiem por Granada jako Rey Muley Hasan

Przypisy

  1. LeMO Bestand: Biografie Horst Werner Buchholz (niem.). Haus der Geschichte. [dostęp 2015-04-04].
  2. THE LIVES THEY LIVED; The German James Dean (ang.). The New York Times Magazine. [dostęp 2015-04-04].
  3. Horst Buchholz, 69; Actor Was Known as the James Dean of German Cinema (ang.). Featured Articles From The latimes. [dostęp 2015-04-04].
  4. Horst Buchholz will always be fondly remembered for playing Chico (ang.). Lenin Imports. [dostęp 2015-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-28)].
  5. Biografie von Horst Buchholz (niem.). Temporati. [dostęp 2015-04-04].
  6. Horst Buchholz, 67, beichtet sein Leben:"Ja, ich liebe auch Männer.” (niem.). B.Z. Berlin. [dostęp 2015-04-04].
  7. Vintage Hunk: Horst Buchholz (ang.). Gay.net. [dostęp 2015-04-04].
  8. Horst Buchholz...My Papa (ang.). Berlinale. [dostęp 2015-04-04].
  9. Obituary: Horst Buchholz - Film. „The Guardian” (ang.). [dostęp 2015-04-04]. 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie