Horst Viedt

Horst Viedt
Хорст Фиет
Ilustracja
Grób we Wrocławiu
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1921
Geestemünde

Data i miejsce śmierci

6 maja 1945
Wrocław

Przebieg służby
Lata służby

1941 (Wehrmacht)
1943–1945 (Armia Czerwona)

Siły zbrojne

Balkenkreuz.svg Wehrmacht
Red star.svg Armia Czerwona

Stanowiska

dowódca oddziału dywersyjnego

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Horst Gustav Hans Friedrich Viedt (ur. 7 listopada 1921 w Geestemünde, zm. 6 maja 1945 we Wrocławiu) – niemiecki antyfaszysta, dezerter z Wehrmachtu do Armii Czerwonej, działacz Komitetu Narodowego Wolne Niemcy, zginął w czasie akcji dywersyjnej przeciwko wojskom niemieckim podczas oblężenia Festung Breslau.

Życiorys

Był synem zawodowego oficera. W 1941 trafił na front wschodni tuż po promocji oficerskiej, do piechoty. Według relacji dr. Karla Koestlera[1], Viedt, wychowany w tradycyjnym poczuciu poszanowania prawa i moralności, był oburzony zbrodniami hitlerowskimi na ludności cywilnej. Po otrzymaniu rozkazu o pacyfikacji rosyjskiej wsi uchylił się od niego i przeszedł przy pierwszej okazji linię frontu na stronę rosyjską. W radzieckim obozie jenieckim związał się z niemieckimi antyfaszystami, zrzeszonymi w Komitecie Narodowym Wolne Niemcy, ukończył szkołę marksizmu-leninizmu zorganizowaną przez Komitet i w latach 1943–1944 uczestniczył w pracy propagandowej na froncie, podważającej morale wojsk hitlerowskich, zaś na początku 1945 objął dowództwo ww. grupy niemieckich antynazistów[2].

Akcja w Festung Breslau

Grupa dywersyjna, podzielona na 3 plutony, przechodziła przeszkolenie w Rudniku nad Sanem, skąd w połowie kwietnia 1945 została przerzucona do Krakowa, a następnie 3 maja przybyła do Wrocławia i została zakwaterowana na Żernikach. Dowódcą grupy był Leutnant (lejtnant) Horst Viedt, zastępcą dowódcy – Schneider, komisarzem – Hackenhausen, dowódcą 1. plutonu – Pils, 2. plutonu – Felten, 3. plutonu – Stiegelmeier; dowódcami drużyn byli: Schleuse, Anstett, Herf, Klittich, Palm i Köstler[2].

W nocy z 5 na 6 maja (ostatnia noc bitwy o Wrocław) niemieccy antynaziści, podzieleni na trzy grupy, mieli przedostać się przez linię frontu, ześrodkować w rejonie obecnego Placu Solidarności (zachodni odcinek twierdzy) i uderzając od tyłu dokonać wyłomu w liniach niemieckich. Zadanie to zostało wykonane jedynie częściowo. Udało się wprawdzie przedrzeć przez linię frontu, nie doszło jednak do połączenia wszystkich trzech grup i uderzenia od tyłu na pozycje niemieckie. Nad ranem, prawdopodobnie w związku z perspektywą rychłej kapitulacji Wermachtu, nadszedł rozkaz powrotu do wojsk własnych[2].

Rezultatem nocnej akcji było wzięcie kilkunastu jeńców oraz kilku zabitych i rannych żołnierzy niemieckich. Grupa bojowa Komitetu Narodowego „Wolne Niemcy” straciła dwóch zabitych: dowódcę oddziału – Horsta Viedta i Josefa Wagnera oraz 7–8 rannych. Kilkunastu żołnierzy straciła również wspierająca niemieckich antyfaszystów kompania radziecka.

Viedt i Wagner (jako jedyni Niemcy) są pochowani na Cmentarzu Oficerów Radzieckich we Wrocławiu[2].

Postać Horst Viedta została upamiętniona w kilku miejscach w byłej NRD. Już w roku 1945 nazwano jego imieniem i nazwiskiem ulicę w Radebeul koło Drezna, przy czym z nieprawidłową pisownią nazwiska – Horst-Vieth-Straße, korekty nazwy tej ulicy dokonano dopiero w roku 2010[3]. W roku 1973 Viedt został patronem szkoły średniej w Berlinie-Lichtenbergu, jednak po zjednoczeniu Niemiec w roku 1990 i zmianie profilu szkoły jej nazwa została zmieniona[4]. Imię Horsta Viedta nosiły też koszary 5. Batalionu Obrony Chemicznej Nationale Volksarmee w Pasewalku[5].

Przypisy

  1. Ryszard Majewski, Wrocław – godzina zero, Wrocław: KAW, 1985, s. 185.
  2. a b c d http://forum.historia.org.pl/index.php?showtopic=3827&st=15 (dostęp 2010-07-03).
  3. Korrektur der Schreibweise »Horst-Vieth-Straße« in »Horst-Viedt-Straße« (niem.). www.radebeul.de. [dostęp 2012-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-06)].
  4. Robinsons Geschichte (niem.). www.robinson-schule-berlin.de. [dostęp 2012-05-06].
  5. NVA Struktur (niem.). www.nva-forum.de. [dostęp 2012-05-06].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Balkenkreuz.svg
Insignia of the German Armed Forces in WWII.
Red star.svg
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
1943inf-p11r.png
Autor: Васильев Кирилл Сергеевич (Kirill S. Vasilyev), Licencja: CC BY-SA 4.0
Союз Советских Социалистических Республик/Советский Союз/СССР

Вооруженные силы

Рабоче-Крестьянская Красная Армия (РККА)

Знаки различия образца 1943г., погоны повседневные. Использовались 1943-1947гг.

  • Воинское звание: Лейтенант.

Первичный источник:

  • Указ Президиума Верховного Совета СССР «О введении погон для личного состава Красной армии» от 6 января 1943г., объявленный Приказом Народного Комиссара обороны СССР № 24 от 10 января 1943 г.
  • Приказ Народного Комиссара обороны СССР № 25 от 15 января 1943 г .«О введении новых знаков различия и об изменениях в форме одежды Красной Армии»

Вторичный источник:

Харитонов О.В. Иллюстрированное описание обмундирования и знаков различия Советской Армии (1918–1958), АИМ, Л., 1960.
Horst Viedt grób.jpg
Autor: Siliesiac, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Horsta Viedta na Cmentarzu Oficerów Radzieckich we Wrocławiu