Hoserowie

Dąb piramidalny posadzony przez Wincentego Hosera na Rakowcu w 1930
Tablica informacyjna na miejscu dawnej szkółki na Rakowcu

Hoserowie, Hosserowie – rodzina warszawskich hodowców roślin i ogrodników pochodzenia niemieckiego.

Historia rodziny

Ród Hoserów wywodzi się z Augsburga, gdzie od XV wieku należał do patrycjatu miejskiego. Jedna z jego gałęzi wyemigrowała do Czech, a stamtąd w XIX wieku na ziemie polskie.

Protoplastą polskiej linii rodu Hoserów był, urodzony w 1818 roku w Svojku, Piotr Hoser I, który przeprowadził się z Królestwa Czech do Królestwa Polskiego. W latach 18461853 pełnił funkcję głównego ogrodnika Ogrodu Saskiego w Warszawie.

W 1848 założył w Warszawie, za pożyczone pieniądze, własną firmę ogrodniczą na gruntach przy ulicy Nowogrodzkiej naprzeciwko dworca kolei warszawsko-wiedeńskiej[1]. Wkrótce sprowadził z Czech swoich dwóch braci Wincentego[2] i Pawła i razem z nimi założył w Warszawie przedsiębiorstwo ogrodnicze pod nazwą Zakład Ogrodniczy Bracia Hoser położony w Alejach Jerozolimskich ograniczony ulicami Marszałkowską, Żurawią i Leopoldyny (obecnie Emilii Plater). W 1879 Bracia Hoser dokupili kolonię na Rakowcu (obecnie teren na rogu Al. Krakowskiej i ul. 1 sierpnia), gdzie Wincenty założył szkółki drzew. Firma ta funkcjonowała do II wojny światowej. Hoserowie znani byli przede wszystkim z hodowli drzew ozdobnych i owocowych oraz projektowania przydomowych ogrodów. Konkurowali na warszawskim rynku ogrodniczym z Ulrichami, Machlejdami i Smolarkami.

W drugiej połowie XIX wieku Bracia Hoserowie znacznie rozszerzyli swoją działalność gospodarczą, stając się jedną z największych firm ogrodniczych w Królestwie Polskim. Byli właścicielami licznych terenów w Śródmieściu Warszawy, które sprzedawali z zyskiem pod zabudowę na początku XX wieku. W ścisłym centrum Warszawy w alejach Jerozolimskich zachowała się kamienica Hoserów. Hoserowie rozwijali również szkółki drzew. Po 1879 roku założyli nowe ogrody na Rakowcu i na Woli.

W 1879 roku Piotr Hoser zakupił grunty rolne w podwarszawskich wsiach Żbikowie i Duchnicach. W 1896 roku z firmy wycofał się jej założyciel Piotr I, a jego dzieło kontynuowali synowie Piotr Ferdynand, Wincenty II i Henryk[3]. Na początku XX wieku w Duchnicach syn protoplasty Piotr Hoser II założył filię firmy Braci Hoser, istniejącą do dziś pod nazwą Szkółki Żbikowskie.

Potomkiem rodu był pallotyn arcybiskup Henryk Hoser[4]biskup diecezjalny warszawsko-praski w latach 2008–2017.

Grobowiec katolickiej części rodziny Hoserów znajduje się na Starych Powązkach kwatera nr 182[5], natomiast grobowiec ewangelickiej części rodziny Hoserów – na Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym w Warszawie sektor I rząd 6 grób 1[6].

Przedstawiciele rodu

Zobacz też

Przypisy

  1. Krótka historia rodu na stronie Szkółki Żbikowskie hoser.pl. [dostęp 2016-02-06].
  2. Panna z dobrego domu czy dopust Boży?, www.jednota.pl [dostęp 2022-01-11].
  3. Hoserowie. Rosa Mundi. [dostęp 2018-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-26)]. (pol.).
  4. Ogrodnicy, którzy wydali pasterza. [dostęp 2013-09-04].
  5. Powązki. Pochowani. [dostęp 2018-08-17]. (pol.).
  6. GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz ewangelicko-reformowany, warszawa.grobonet.com [dostęp 2022-01-11].

Media użyte na tej stronie

Dąb piramidalny hoserów 1.jpg
Autor: Panek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dom piramidalny ze szkółki Hoserów na warszawskim Rakowcu
Dąb piramidalny hoserów tablica.jpg
Autor: Panek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dom piramidalny ze szkółki Hoserów na warszawskim Rakowcu