Hoszcza

Hoszcza

Гоща

Cerkiew św. Michała Archanioła
Herb Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	rówieński
Powierzchnia	7,09 km²
Populacja (2001) • liczba ludności	5121[1]
Nr kierunkowy	+380 3650
Kod pocztowy	35400
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego Hoszcza
Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Hoszcza
50°35′55″N 26°40′31″E/50,598611 26,675278
Strona internetowa
Portal Ukraina

Hoszcza (ukr. Гоща) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie i stolica rejonu w obwodzie rówieńskim. Liczyła 5360 mieszkańców w 2011 r. Miasto jest położone nad Horyniem. W przeszłości stanowiło jeden z ośrodków polskiego arianizmu.

Historia

W 1600 r. w Hoszczy Gabriel Hojski założył szkołę ariańską i zbór. Funkcjonowały one do 1648, do wybuchu rebelii Chmielnickiego. Tu w szkole ariańskiej uczył się Dymitr Samozwaniec I, a pierwszym ministrem zboru był Andrzej Lubieniecki (zm. 1623). W II poł. XIX wieku były widoczne jeszcze ruiny ariańskiej szkoły.

Do 17 września 1939 r. miasto znajdowało się w ówczesnym pow. rówieńskim w dawnym województwie wołyńskim II Rzeczypospolitej i stanowiło garnizon macierzysty Batalionu KOP „Hoszcza”. Miejscowość była siedzibą gminy Hoszcza. We wrześniu 1939 r. miasto znalazło się w granicach ZSRR. Władze komunistyczne zorganizowały w miejscowości jeniecki obóz pracy przymusowej już w październiku 1939 r., w dawnych koszarach KOP, istniał do lutego 1941 r. Liczba jeńców była płynna, jednakże nigdy nie przekroczyła 600. Pod względem etnicznym najwięcej było Polaków. Żołnierze budowali szosę Równe – Korzec. Wykwalifikowani mechanicy i kierowcy pracowali w samym mieście – dzięki nim osadzeni posiadali informacje ze świata. Władze obozu wyliczyły, że za dzienne wyżywienie jeniec musiałby zapłacić 5 rubli 20 kopiejek, a za przerzucenie metra sześciennego ziemi ustalono zapłatę w wysokości jedynie 86 kopiejek. Aby zarobić na jedzenie, żołnierz musiał przerobić więc co najmniej sześć metrów sześciennych ziemi. Wyrobienie normy zajmowało ok. 14–16 godzin dziennie. Wobec jeńców stosowano drastyczne środki przymusu. Kiedy w marcu 1940 r. kilku żołnierzy odmówiło wyjścia na roboty z powodu braku odpowiedniej odzieży, NKWD przetrzymało ich przez kilka godzin na mrozie nagich. W czasie wolnym od pracy władze obozowe organizowały pogadanki, na których chwaliły dokonania ZSRR i rewolucji socjalistycznej. Obóz zlikwidowano w lutym 1941 r., jeńców przeniesiono do nowych obozów^[2].

Podczas II wojny światowej Niemcy dokonali eksterminacji ludności żydowskiej. 20 maja 1942 roku SD z Równa i pluton 1. kompanii 33. pułku policji przy pomocy niemieckiej żandarmerii i ukraińskiej policji rozstrzelały na miejscu 670 Żydów. Pod koniec września 1942 w podobnej akcji rozstrzelano około 500 Żydów. W okresie pomiędzy obiema akcjami w Hoszczy istniało getto^[3].

W 1943 roku miasto było schronieniem polskich uchodźców z rzezi wołyńskiej^[4].

Zabytki

• zamek^[5] Kierdejów-Hojskich, pozostały po nim resztki umocnień ziemnych^[6]

• cerkiew pw. św. Michała z 1639 roku, przebudowana w XIX w.^[6]
• pałac (prawdopodobnie z XVIII w., przebudowa XIX w.), znajduje się w północnej części parku miejskiego. Obecnie (2005 r.) biblioteka^[6].
• stacja pocztowa z połowy XIX w. zbudowana w stylu neogotyckim^[6]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Hoszcza, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 166 .
• zamek w Hoszczy
• Historia Żydów w Hoszczy na portalu Wirtualny Sztetl
• Relacje jeńców pracujących w jenieckim obozie pracy przymusowej w Hoszczy, Zapisyterroru.pl