Hotel Polonia w Poznaniu

Hotel Polonia
obecnie szpital kliniczny

nr rej. 254 z 20.10.1984 [1]
Państwo	Polska
Miejscowość	Poznań
Adres	ul. Grunwaldzka 16-18
Typ budynku	hotel
Architekt	Jerzy Tuszowski
Kondygnacje	6
Powierzchnia użytkowa	12.148 m²
Rozpoczęcie budowy	1928
Ukończenie budowy	1929
Kolejni właściciele	Ministerstwo Obrony Narodowej
Obecny właściciel	Uniwersytet Medyczny
Położenie na mapie Poznania Hotel Polonia obecnie szpital kliniczny
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Hotel Polonia obecnie szpital kliniczny
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Hotel Polonia obecnie szpital kliniczny
52°24′20,5″N 16°54′06,0″E/52,405694 16,901667

Hotel Polonia w Poznaniu – okazały, zabytkowy gmach dawnego hotelu, o klasycznych formach, zlokalizowany w Poznaniu przy ul. Grunwaldzkiej 16-18 (róg Stolarskiej). Po wybudowaniu był największym hotelem w Polsce pod względem liczby łóżek. W latach 1945-2012 mieścił się w nim szpital wojskowy, a obecnie Szpital Kliniczny UM.

Geneza

Budynek wybudowano dla potrzeb hotelowych Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu - PeWuKi - wybudowano go według projektu Jerzego Tuszowskiego (współpraca - Kazimierz Ruciński) w rekordowym czasie 13 miesięcy i ukończono w początkach maja 1929. Pośpiech spowodowany był zbyt późną decyzją o budowie, zainspirowaną szacunkiem, że zabraknie około stu tysięcy miejsc noclegowych dla gości z Anglii (co ostatecznie nie miało miejsca). Projekt wykonano tak, żeby hotel po zakończeniu wystawy łatwo było przebudować na mieszkania z kuchniami i łazienkami^[2]. Posiadał 362 pokoje o 603 łóżkach oraz pełne zaplecze socjalne, pralnię, kuchnie, dwie windy, dziewięć klatek schodowych^[3], itp. Powierzchnia wynosiła 3.100 m², a kubatura 67.000 m³. Narożnik ulic Grunwaldzkiej i Stolarskiej zaakcentowano potężnym portykiem z czterema kolumnami jońskimi. Dziedziniec był zadaszony. Wystrój wnętrza zaaranżowano w stylu art déco.

Niektóre szczegóły budowy:

• roboty murarskie - firma Czesława Kazimierza Leitgebera,
• dachówki - firma Ludwika Thielmana,
• nadzór prac budowlanych - Oskar Pohlman i Jerzy Tuszowski,
• koszt budowy - 5 mln ówczesnych zł.

Zmiana funkcji i okolica

Po zakończeniu PeWuKi hotel przekształcono na budynek mieszkalny, były tu też biura Zarządu Miejskiego, a pod koniec II wojny światowej na szpital wojskowy^[4], którą to funkcję pełnił do 1 stycznia 2012. Od 2 stycznia funkcjonuje tam szpital kliniczny.

W trakcie prac budowlanych nieumiejętnie przemieszczona została strefa wejściowa, w sposób rozbijający aranżację elewacji, chociaż Władysław Czarnecki od początku uważał, że wejście zaprojektowano niewłaściwie, jako za małe i zbyt ciasne na hotel, a zbyt pompatyczne na dom czynszowy^[2].

W pobliżu znajdują się także inne ważne obiekty architektoniczne, po części związane z PeWuKą: Willa Flora (po drugiej stronie ulicy), kościół św. Michała Archanioła, Collegium Chemicum, Collegium Anatomicum, kamienica Bolesława Richelieu, tereny MTP, II Liceum Ogólnokształcące, dom oficerski i dawny dom kultury MO - Olimpia. W podwórzu stoi dawny budynek jeżyckiej straży pożarnej.

Dojazd

Dojazd zapewniają tramwaje linii 6, 13 i 15 do przystanku Matejki oraz autobus linii 64, tamże.

Przypisy

Bibliografia

• Atlas architektury Poznania, JanuszJ. Pazder (red.), AleksandraA. Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie Poznań, 2008, s. 147, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
• Praca zbiorowa: Poznań - spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie Poznań 2004, s. 40-41, ISBN 83-89525-07-0
• Kazimierz Sobkowicz: Architekci wielkopolscy – biogramy – dzieła – stowarzyszenia, cz.I, lata 1886–1939, wyd. Oddziału Poznańskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich Poznań 1988, s. 142-143, ISBN 83-00-02480-8
• Poznań - atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz Poznań 2008, ISBN 978-83-7445-018-8