Lista polskich rodów hrabiowskich
Polskie rody posiadające tytuły hrabiowskie:
Zestawienie obejmuje okres od Rzeczypospolitej szlacheckiej do czasów obecnych z krótką informacją na temat daty uzyskania tytułu (nadanie, potwierdzenie, uznanie używanego itp.) i od kogo pochodzi oraz ewentualną notą o wygaśnięciu utytułowanej gałęzi rodu w chwili obecnej względnie tytułu[a].
Herby podano w formie podstawowej dla danych rodzin, a nazwiska bez dodatkowych przydomków.
Tytuł przybrany oznacza, że właściciele dóbr zwanych hrabstwem, po ich przejęciu (zakupie, odziedziczeniu, itp.), przybrali go i używali jako swojego (te tytuły hrabiowskie nie występują w polsko-litewskim prawodawstwie przedrozbiorowym Volumina Legum).
- Wykaz skrótów
Au – Austria • Cz – Czechy • Ba – Bawaria • Be – Belgia • Fr – Francja • Ga – Galicja • It – Włochy • KP – Królestwo Polskie (1815-1830)[b]. • Ko – Korona Królestwa Polskiego (do 1569) • Pr – Prusy • Ro – Rosja • Ro/KP – Rosja/Królestwo Polskie (1831-1917) • RzO – Rzeczpospolita Obojga Narodów • RzO/S – Rzeczpospolita Obojga Narodów/Elektorat Saksonii (1697-1763) • S – Saksonia • SA – Stolica Apostolska • SIR – Święte Cesarstwo Rzymskie (Narodu Niemieckiego) • Sz – Szwecja • Wę – Węgry
Lista rodów
- Aleksandrowicze h. Kosy † – Ga 1800; Ro 1817; KP 1819; Ro/KP 1838.
- d’Alopeus h. Alopeus – KP 1820; Ro/KP 1841, 1842; wcześniej tytuł baronowski.
- Ankwicze h. Abdank † – Ga 1773, 1788.
- Badeni h. Bończa – Au 1845/1846, 1887; KP 1825.
- Batowscy h. Zęby † – KP 1824.
- Baworowscy h. Prus II – Ga 1779.
- Bąkowscy h. Gryf † – Ga 1782.
- Bielińscy h. Junosza † – Pr 1798.
- Bielińscy h. Szeliga † – Ro 1825; KP 1825.
- Bielscy herbu Jelita † (w linii męskiej) – Ga 1778; Au 1895.
- Bnińscy h. Łodzia – Pr 1798, 1816; KP.
- Bobrowscy h. Jastrzębiec Boleściców – Ga 1800; Ro 1844.
- Borchowie h. Trzy Kawki – SIR 1495, 1783; R. 1843, 1853, 1854, 1858, 1882; Ro/KP 1845.
- Borkowscy h. Junosza † – Ga 1866.
- Dunin-Borkowscy h. Łabędź – SIR 1547 (hrabiowie „de Skrzynno”; RzO/S 1738; Ga 1818/1819, 1828; KP 1821.
- Braniccy h. Gryf † – Ko; RzO (hrabiowie „na Branicach, Tykocinie Ratnie i Ruszczy[1]”).
- Braniccy h. Korczak † (w linii męskiej) – Fr ok. 1760; Ro 1839, 1871; Ro/KP 1845; Au 1873.
- Brezowie h. Breza – S 1889.
- Broniecowie v. Bronicowie h. własnego – Fr 1807; KP.
- Brzostowscy h. Strzemię † – Pr 1798; Ro 1846; KP.
- Brzozowscy h. Belina – SA 1897.
- Bukowscy h. Ossoria – Ga 1783.
- Butlerowie h. Butler – SIR 1651; KP 1820.
- Bystrzonowscy v. Bystrzanowscy h. Starykoń † – Ga 1804; KP 1822.
- Cetnerowie h. Przerowa † – Ga 1780.
- Charczowscy v. Charczewscy h. Cholewa † – Ga 1783.
- Chodkiewiczowie h. Chodkiewicz † – SIR 1555; RzO 1568 („hrabiowie na Szkłowie, Myszy, Bychowie i Hłusku”[2][c]); KP 1819.
- Chołoniewscy h. Korczak † – Ga 1798; Ro 1842, 1849.
- Choryńscy h. własnego (Rogala) †– Au 1761.
- Chreptowiczowie h. Odrowąż – Ro 1843.
- Ciechanowieccy h. Dąbrowa † – It 1975[3]
- Cieszkowscy h. Dołęga † – SA 1850; Pr 1854.
- Czaccy h. Świnka – rzekomo SIR 1545; Ro 1897.
- Hutten-Czapscy h. Leliwa – Pr 1804, 1860/1861; Ro 1874, 1900, 1907.
- Czarneccy h. Prus III † (tytuł wygasł) – Pr 1854, 1857/1860; S.A 1898.
- Czosnowscy h. Kolumna † – It 1887; SA 1897.
- Dąmbscy v. Dąbscy h. Godziemba † (tytuł wygasł) – S 1712 („hrabiowie na Lubrańcu”[4]); Pr 1825, 1826; KP.
- Dembińscy v. Dębińscy h. Rawicz † – Ga 1784.
- Demblińscy – Ro/KP 1844; wcześ. lotaryński margrabia de Ville hrabia de Canon.
- Dębiccy h. Gryf † – Sz 1589; Ga 1789/1790.
- Denhoffowie v. Dönhoffowie h. Denhoff – SIR 1632/1635.
- Drohojowscy v. Drohojewscy h. Korczak † – Ga 1783.
- Działyńscy h. Ogończyk † – Pr 1786; KP.
- Dzieduszyccy h. Sas – Ga 1775, 1777; Pr 1826; It 1906; KP 1821.
- Dzierzgowscy h. Jastrzębiec † (tytuł wygasł) – SIR 1550.
- Dzierzbiccy h. Topór † – S przed 1812; KP 1824[5].
- Flemmingowie h. Flemming † (w linii polskiej) – SIR 1700, 1721; RzO.
- Fredrowie h. Bończa † – Ga 1822; KP 1822.
- Garczyńscy h. Garczyński † (tytuł wygasł) – Pr 1839.
- Gasztołdowie h. Abdank † – SIR 1531 (hrabiowie „na Murowanych Gieranonach”).
- Giżyccy h. Gozdawa † (tytuł wygasł) – KP 1818/1824; Wę 1896.
- Golcowie v. Goltzowie h. własnego – Cz 1731; Pr 1786, 1787; również tytuł barona Fr 1666 i SIR 1689.
- Golejewscy v. Golejowscy h. Kościesza † – Ga 1783.
- Gołuchowscy h. Leliwa – Ga 1783.
- Gomolińscy h. Jelita † (tytuł wygasł) – Pr (data nieznana); KP 1822.
- Ostroróg-Gorzeńscy h. Nałęcz † – Pr 1870; SA 1886.
- Górkowie h. Łodzia † (tytuł wygasł) – SIR 1520 („hrabiowie z Górki”).
- Grabowscy h. Oksza albo Topór – Ko 1494; Pr 1816; Ro 1836, 1840, 1844, 1887; Ro/KP 1845; KP
- Goetzendorff-Grabowscy h. Zbiświcz † – Pr 1786, 1840, 1854.
- Grocholscy h. Syrokomla – rzekomo Wę/Cz 1469; Ro 1881, 1898.
- Grodziccy h. Łada † – Ga 1798, 1801; KP 1822.
- Grudzińscy (Grodzińscy) h. Grzymała † – Pr 1786, 1826.
- Grzembscy h. Dołęga † – Ga 1804.
- Grzębscy v. Grzembscy h. Jastrzębiec † – Ga 1804.
- Gurowscy, h. Wczele – Pr 1787; Ro 1844; KP; również tytuł granda Hiszpanii.
- Gutakowscy h. Gutag † (tytuł wygasł) – RzO przed 1788; KP.
- Haukowie (Hauke-Bosakowie) h. Bosak † – KP 1829, 1830, Ro/KP 1840; Ro 1838, 1850.
- Humniccy h. Gozdawa † – Ga 1790, 1794.
- Husarzewscy h. Husarzewski † – Pr 1814; Au 1823, 1838; KP 1819.
- Iliniczowie v. Illiniczowie h. Korczak † (tytuł wygasł) – SIR 1553[6] lub 1555 (hrabiowie „na Mirze” oraz hrabiowie na „Krożach i Białej”[7]).
- Ilińscy v. Ulińscy h. Lis † – Au 1779; Ro 1850, 1897.
- Jabłonowscy h. Grzymała – RzO; Ga 1779; także tytuł książęcy SIR 1743.
- Jaraczewscy v. Jarakowscy h. Zaremba † – Pr 1810.
- Jaworscy h. Sas † – Ga 1782; również tytuł barona od 1779.
- Jezierscy h. Nowina i Nowina-Prus – Ga 1801; Ro/KP 1842, 1849; KP.
- Jundziłłowie h. Łabędź † – Pr 1793.
- Kalinowscy h. Kalinowa – Ga 1818.
- Karniccy h. Lis † – Ga 1844/1845.
- Karśniccy h. Leliwa/Jastrzębięc odm. † – Ga 1821.
- Kaszowscy h. Janina † (w linii męskiej) – Ro 1902[d].
- von Kellerowie h. własnego – Pr 1789; Ro 1845; Ro/KP 1845.
- Kęszyccy h. Nałecz † – SA 1875; Au 1875.
- Kicińscy h. Rogala † – Au 1806; Ro/KP. 1843, 1844; KP.
- Kmitowie h. Szreniawa † – SIR 1523 („hrabiowie na Wiśniczu”), Ko.
- Koczorowscy h. Rogala † (tytuł wygasł) – SA 1871.
- Komarniccy h. Sas † – Ga 1803 (hrabiowie „na Złoczowie”).
- Komorowscy h. Ciołek † – Ga 1817.
- Komorowscy h. Korczak – Wę 1469 („hrabiowie na Liptowie i Orawie”, „hrabiowie Liptowscy”); RzO 1619, 1624; Ga 1793, 1803; Ro/KP 1843; Ro 1844; Au 1894; KP.
- Konarscy h. Gryf – Ga 1783.
- Koniecpolscy h. Pobóg † – RzO („hrabiowie z Tarnowa” od ok. 1689); również tytuł książęcy SIR 1637.
- Konopaccy h. Konopatscy v. Odwaga † – SIR w XVII w.; także tytuł barona[8].
- Konopaccy h. Trzaska † – S 1875.
- Korytowscy h. Mora – Ga 1893.
- Kossakowscy (Korwin-Kossakowscy) h. Ślepowron – Au 1781, 1784; Ro 1804, 1843, 1859, 1861, 1875, 1888, Ro/KP 1845.
- Kościeleccy h. Ogończyk † – SIR 1515.
- Koziebrodzcy h. Jastrzębiec Boleściców – Ga 1781; RzO 1785.
- Krasiccy h. Rogala z mitrą – SIR 1631; Au 1786, 1787; Ro 1844, 1852, 1866, 1882; Ro/KP 1845.
- Krasińscy h. Ślepowron – SIR 1578; RzO; Au 1775?, 1848, 1856, 1882/1883; Pr 1798, 1806; Fr 1811; Ro 1837; KP 1820.
- Krejcenowie (Kreutzowie) h. Kreutzen – SIR (data nieznana); RzO 1572; Au 1742; Ro 1839; Ro/KP 1839.
- Kręscy h. Nadlewicz † – Pr 1843.
- Krokowscy h. własnego † – Pr 1786.
- Krosnowscy h. Junosza † – Ga 1791, 1840, 1841; KP.
- Krukowieccy h. Pomian † – Ga 1784; Ro 1847; KP 1824; również tytuł barona od 1779.
- Kuczkowscy h. Jastrzębiec † – Ga 1807.
- Kurnatowscy h. Łodzia – SA 1902.
- Kuropatniccy h. Nieczuja † – Ga 1779.
- Kwileccy h. Szreniawa – Pr 1816; Ro/KP 1841; Ro 1842; KP.
- Lanckorońscy h. Zadora † – 1774; Ga 1782, 1783; KP 1824[e].
- Lasoccy h. Dołęga † (w linii męskiej) – SIR 1450; SA 1869/1872; Be 1885; Ga 1888, 1892, 1893.
- Latalscy h. Prawdzic † – SIR 1538; RzO 1606; KP.
- Ledóchowscy h. Szaława – Au 1800; Ga 1800; Ro/KP 1845; KP.
- Leszczyńscy h. Abdank † – Ga 1782.
- Leszczyńscy h. Wieniawa † – SIR 1476 („hrabiowie na Lesznie”); RzO.
- Lewiccy h. Rogala † – Ga 1783 (męska linia wygasła, ale hr. Wilhelm Siemieński połączył trwale nazwiska: swoje i żony, pochodzącej z tego rodu).
- Lipscy h. Łada – SIR 1637 (zarzucony przez potomków rodu).
- Lubienieccy h. Rola – Ga 1783; Ro/KP 1845; KP.
- Lubomirscy h. Szreniawa bez Krzyża – SIR 1595 („hrabiowie z Wiśnicza”); RzO; również tytuł książęcy SIR 1640.
- Łascy h. Korab † – SIR od XVI w. („hrabiowie spiscy[9], hrabiowie na Łasku, baronowie na Kieżmarku” węgierskim).
- Łąccy h. Korzbok † – RzO/S 1726, 1744; Pr 1893.
- Łączyńscy h. Nałęcz † – Ga 1783.
- Łosiowie h. Dąbrowa – Ga 1782, 1783, 1789; Au 1861; Ro 1844.
- Łubieńscy h. Pomian – Pr 1798; Ro/KP 1843, 1844; KP; jedna gałąź dostała tytuł baronowski.
- Małachowscy h. Nałęcz † – RzO 1698[10]; Ga 1800, 1804; Ro/KP 1842, 1844, 1848, 1852; KP.
- Mańkowscy h. Zaremba – SA 1887.
- Matuszewicze h. Łabędź † – Ro 1824; KP.
- Męcińscy h. Poraj † – Ga 1801; KP.
- Miączyńscy h. Suchekomnaty – SIR 1683, 1688? (hrabiowie „na Maciejowie”); Au 1803; Pr 1853; Ro 1875, 1876, 1877, 1881.
- Michałowscy h. Jasieńczyk – Ga 1868/1870, 1885.
- Mielżyńscy h. Nowina † (w linii męskiej) – Pr 1786, 1817/1818; KP.
- Mierowie h. Mier † – Ga 1777.
- Mieroszewscy v. Mieroszowscy h. Ślepowron † – Pr 1798; Au 1869; KP.
- Mikorscy h. Ostoja † – Pr 1798; Ro/KP 1844; KP.
- Milewscy h. Ślepowron † – SA 1876.
- Młodeccy h. Półkozic † – SA 1881.
- Mniszchowie h. Kończyc † – Cz od XVII w. („hrabiowie z Kończyc i Ossownicy”); Ga 1783; Au 1783, 1848.
- Mniszkowie h. Poraj † – Ga 1783.
- Morscy h. Topór † – Ga 1784; KP.
- Morsztynowie h. Leliwa – Ga 1915; KP 1822.
- Mostowscy h. Dołęga † – RzO („hrabiowie na Ostromecku”); Pr 1781; Ro 1843, 1851, 1852; Ro/KP 1845; KP.
- Moszczeńscy h. Nałęcz † – rzekomo mazow. 1456; Ga 1788; Pr 1803; Ro 1856.
- Moszyńscy h. Nałęcz † – RzO/S 1730.
- Mycielscy h. Dołęga – Pr 1816, 1822, 1842; Au 1869.
- Oleśniccy h. Dębno † – SIR w pocz. XVI w. („hrabiowie z Oleśnik”); RzO.
- Opaccy h. Prus III † – Pr 1797.
- Opalińscy Łodzia † – RzO („hrabiowie z Bnina na Tęczynie”).
- Orłowscy h. Lubicz – It 1879, 1886; Ba 1903.
- O’Rourke v. O’Rurk – Fr 1771; Ro (data nieznana).
- Osiecimscy-Hutten-Czapscy (Oświęcimscy) h. Lubicz odm. † – Ga 1908.
- Ossolińscy h. Topór – Au 1785; Pr 1805; Ro 1848; KP; istniała również gałąź książęca rodu.
- Ostrogscy h. własnego † – RzO („hrabiowie z Tarnowa”), również tytuł książęcy (kniaziowski).
- Ostrorogowie h. Nałęcz – SIR 1410, 1518 („hrabiowie z Ostroroga”); RzO 1611, 1612; Pr 1774, 1871; Ga 1783; Ro/KP 1843; Ro 1844, 1903; KP.
- Ostrowscy h. Rawicz – Pr 1798; Ro 1844, 1854, 1855, 1891; Au 1901; KP.
- Otoccy h. Dołęga † – Ga 1797; wcześniej tytuł baronowski.
- Ożarowscy h. Rawicz † – Ro/KP 1838; Ro 1844, 1845, 1846, 1847.
- Pacowie h. Gozdawa † – RzO 1754 („hrabiowie na Różance i Dowspudzie”); Pr 1718; KP.
- Parysowie h. Prawdzic † – Ga 1808; KP.
- Pawłowscy h. Ślepowron † – Ga 1810.
- Pinińscy h. Jastrzębiec – Ga 1778/1780/1781.
- Piwniccy h. Lubicz † – Pr 1844.
- Platerowie (Broel-Plater, Plater-Zyberk) h. własnego – Ga 1774; Ro 1803, 1829, 1836, 1838, 1843, 1852, 1855, 1859, 1860; Pr 1862, 1869[11]; Be 1970; Au 1884.
- Poletyłowie h. Trzywdar † – Ga 1800; Ro 1844; KP.
- Ponińscy h. Łodzia – Pr 1773, 1782, 1840; Au 1842, 1863; Ba 1841; It 1860, 1871/1888; SA 1908; również tytuł książęcy RzO 1774 i Au 1837.
- Potoccy h. Pilawa Złota i Pilawa Srebrna – Ga 1777, 1784, 1788; Fr 1811; Ro 1838, 1843, 1859, 1890, 1903; Au 1866; SA 1889; KP 1821.
- Potuliccy h. Grzymała – RzO 1758[12]; Pr 1754, 1780; Ro/KP 1852.
- Potworowscy h. Dębno † – Pr 1816.
- Pruszyńscy h. Rawicz – SA 1883.
- Przebendowscy h. Kuna – SIR 1711[13], RzO przed 1733.
- Przerembscy h. Nowina † – SIR 1637 („hrabiowie na Przerębie”); KP
- Przezdzieccy h. Roch III † (w linii męskiej polskiej) – RzO tytuł przybrany („hrabiowie na Zasławiu” od ok. 1772); Ro 1843, 1913.
- Pusłowscy h. Pusłowski – It 1869, 1871.
- Raczyńscy h. Nałęcz † (w linii męskiej polskiej) – Pr 1798, 1804, 1824, 1905; Au 1904.
- Radolińscy h. Leszczyc – Pr 1836.
- Radziwiłłowie h. Trąby – SIR 1553 (hrabiowie na Szydłowcu, hrabiowie szydłowieccy, hrabiowie na „Krożach i Białej” od 1569[7]); RzO; również tytuł książęcy SIR 1518 i 1547.
- Reyowie h. Oksza – Ga 1806/1808.
- Rogalińscy h. Łodzia † – Ga 1787.
- Romerowie h. Jelita – Ga 1818, 1832.
- Ronikierowie h. Gryf – Ro 1850, Ro/KP 1852.
- Rozdrażewscy (Rozrażewscy) h. Doliwa odm. – SIR 1555; RzO 1579.
- Rozwadowscy h. Trąby † (w linii męskiej) – Ga 1783/1791; Au 1868; Ro 1872, 1875.
- Russoccy h. Zadora – Ga 1800; Au 1803; KP 1824.
- Rutowscy h. własnego † – RzO/S 1724.
- Rydzyńscy h. Wierzbna – Pr 1850.
- Rzewuscy h. Krzywda † – Au 1818/1819, 1841, 1857/1858; Ro 1856, 1885.
- Rzyszczewscy h. Pobóg † – Ga 1845/1857; It 1884, 1890.
- Sapiehowie h. Lis – RzO („hrabiowie na Bychowie” od 1625); fałszywe tytuły SIR i RzO 1572[6], później także tytuł książęcy SIR 1700.
- Siekierzyńscy h. Zadora † – Ga 1783.
- Siemieńscy i Siemieńscy-Lewiccy (patrz wyżej: Lewiccy). Dąbrowa – Ga 1779; Au 1781.
- Sieniawscy h. Leliwa – RzO („hrabiowie na Szkłowie i Myszy” od 1623/1633)[2].
- Sierakowscy h. Ogończyk † (w linii męskiej) – Ga 1775; Pr 1776; Ro 1844; KP.
- Skarbkowie h. Abdank – Ga 1778 („hrabiowie z Góry”); Au 1835; Ro/KP 1846; KP 1821.
- Skarżyńscy h. Bończa † – SA 1884; istnieje gałąź baronowska rodu.
- Skórzewscy h. Drogosław † (tytuł wygasł) – Pr 1787, 1840/1846.
- Skrzyńscy h. Zaremba † – Ga 1895.
- Smorczewscy h. Rawicz † – SA 1892.
- Sobańscy h. Junosza – RzO/S 1726; SA 1880, 1909.
- Sobolewscy h. Ślepowron † – S przed 1813; Ro 1824; KP 1824.
- Sokolniccy h. Nowina † – Pr 1817.
- Stadniccy h. Szreniawa bez Krzyża – SIR 1590; używany RzO 1655; Ga 1783, 1784, 1788; Ro 1809, 1840, 1841, 1862, 1888, 1894; KP.
- Starzeńscy (Starzyńscy) h. Lis – Ga 1780/1781; Pr 1799; Ro 1849; Ro/KP 1853; KP 1819.
- Suchodolscy h. Janina † – Au 1800; Ro/KP 1843; KP.
- Sułkowscy h. Sulima – RzO/S 1732; SIR 1733; również tytuł książęcy SIR 1754.
- Sumińscy h. Leszczyc – S 1870; Pr 1843, 1876.
- Szaniawscy h. Junosza † – Ga 1800.
- Szeliscy h. Szeliga † – SA 1894.
- Szembekowie h. Szembek – Pr 1816 („hrabiowie ze Słupowa”); KP.
- Szeptyccy h. Szeptycki – Ga 1871.
- Szlubowscy h. Ślepowron † – SA 1869.
- Szołdrscy h. Łodzia † – Pr 1798; KP 1824.
- Szydłowieccy h. Odrowąż † – SIR 1515[14] („hrabiowie na Szydłowcu”, hrabiowie szydłowieccy).
- Taczanowscy h. Jastrzębiec † – Pr 1854.
- Tarłowie h. Topór † – KP.
- Tarnowscy h. Leliwa – SIR 1547 („hrabiowie z Tarnowa”); Ko 1525; RzO 1588; Ga 1785, 1887; Ro/KP 1861; KP 1824.
- Tęczyńscy (Tenczyńscy) h. Topór † – SIR 1527 („hrabiowie na Tęczynie”), Ko 1546; RzO.
- Trembińscy h. Rogala † – Ga 1783.
- Tyszkiewiczowie h. Leliwa – RzO 1516, 1557, 1569, 1572, 1629, 1769; Au 1787, 1893; Ro 1861, 1902; Ro/KP 1862; S 1871.
- Tyzenhauzowie h. Bawół – SIR 1759, również szwedzki tytuł barona 1654.
- Ułanowicze h. Sulima – KP.
- Ulińscy h. Dołęga † – Ga 1779.
- Umiastowscy h. Roch III † (w linii utytułowanej) – SA 1882; potem osobisty tytuł margrabiowski.
- Unruhowie (Unrugowie) h. własnego – Pr 1802, również tytuł barona Cz 1719.
- Uruscy h. Sas † – Au 1844; Ro/KP 1854.
- Walewscy h. Kolumna † (tytuł wygasł) – Fr 1812; Ro 1833, Ro/KP 1838, 1844; Pr 1872; KP.
- Wąsowiczowie (Duninowie Wąsowiczowie) herbu Łabędź † (tytuł wygasł) – KP.
- Wejherowie h. Skarzyna – SIR 1648 (†); Pr 1803 (jako Weyher von Nimptsch).
- Węsierscy i Węsierscy-Kwileccy h. Belina odm. † Pr 1853 (jako Węsierski-Kwilecki), 1854.
- Wielhorscy h. Kierdeja † – Ga 1787; Ro/KP 1849; KP.
- Wielopolscy h. Starykoń – SIR 1656 (hrabiowie „na Żywcu i Pieskowej Skale”); Ga 1788; Ro 1879; KP 1820; również tytuł margrabiowski dziedziczny warunkowo.
- Wiesiołowscy h. Ogończyk † – Ga 1780.
- Wiśniewscy h. Prus I † – Ga 1876/1877.
- Wodziccy h. Leliwa – Ga 1799, 1800/1803; Ro 1842; KP.
- Wolańscy h. Przyjaciel – Ga 1886, 1888.
- Wolscy herbu Rola † – Pr 1798.
- Wołłowiczowie h. Bogoria † – Pr 1798; Ro/KP 1844.
- Woynowie h. Trąby † – Ga 1800.
- Zabielscy h. Trzaska – Ga 1808.
- Zabiełłowie h. Topór – rzekomo Ro 1801; Ga 1877/1888; KP 1820/1824.
- Zalescy h. Dołęga – Au 1913.
- Załuscy h. Junosza – odziedziczony Fr 1761[f], Ga 1776; KP; również tytuł margrabiowski i baronowski Fr.
- Zamoyscy h. Jelita – RzO tytuł przybrany („hrabiowie na Tarnowie”); Ga 1778, 1780; Au 1820; Ro 1844; Ro/KP 1847; KP; nadanego tytułu książęcego SIR 1589 nie przyjęli.
- Zawadzcy h. Rogala † – SA 1865.
- Zboińscy h. Ogończyk † – Pr 1798; Ro/KP 1842; KP.
- Zborowscy h. Jastrzębiec – Ga 1792/1793.
- Zbyszewscy h. Topór † – SA 1882.
- Żeleńscy h. Ciołek † (w linii utytułowanej) – Ga 1801; Wę (potw.).
- Żółtowscy h. Ogończyk – Pr 1844; SA 1870, 1893, 1900, 1901.
- Żyniewowie h. Pawęża † – Pr 1798; KP.
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Krzyżyk oznacza wygaśnięcie gałęzi uprawnionej do tytułu. Nota "wygaśli w linii polskiej" lub "tytuł wygasł" oznacza, że rodzina nadal istnieje; przy czym wygaśnięcie tytułu mogło również nastąpić wskutek niespełnienia warunków prawnych określonych w dyplomie (np. tytuły warunkowe pruskie czy Stolicy Apostolskiej) lub wynika wprost z prawa szlacheckiego (np. pochodzenie naturalne)
- ↑ Działalność Deputacji Senatu Królestwa Polskiego w latach 1817-1825 mająca na celu uporządkowanie tytułów honorowych (uznanie, ale nie nadanie), które nigdy nie uzyskało sankcji prawnej, ale jest cytowane w źródłach. Lista alfabetyczna w: Józef Ostroróg-Sadowski: Tytuły dziedziczne w oświetleniu obowiązującego prawa. Warszawa: 1899, s. 111-114. Spis w ówczesnej prasie: Królestwo Polskie, „Kuryer Litewski”, nr 130, 29 października 1820, s. 1-2
- ↑ Później do prawa używania tytułu „hrabiów na Myszy” rościli sobie prawa również Judyccy, Massalscy i Niesiołowscy, a „hrabiami na Szkłowie” nazywali się książęta Czartoryscy.
- ↑ Bezdzietny hr. Aleksander Iliński adoptował syna swojej siostry Leonii i Adolfa Kaszowskiego – Aleksandra, któremu przekazał tytuł hrabiowski i nazwisko.
- ↑ Wymarli, ale dzięki zgodzie Karoliny Lanckorońskiej, jedna gałąź książąt Lubomirskich nosi podwójne nazwisko.
- ↑ Tytuł: margrabia de Rivera od 1680, hrabia d'Archot de la Rivère et de Houmont, baron de Houffalice.
Przypisy
- ↑ Kacper Niesiecki: Herbarz Polski. T. II. Lipsk, 1839, s. 282
- ↑ a b Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego. T. VI. Warszawa: 1880-1914, s. 838.
- ↑ Tytuł potwierdzony przez włoskiego ekskróla Humberta II dla Andrzeja Stanisława, zatwierdzony przez Zakon Maltański
- ↑ Jarosław Dumanowski: Hrabiowie na Lubrańcu. Dzieje fortuny magnackiej. Poznań: Adam Marszałek, 2000, s. 17, 120.
- ↑ Tadeusz Gajl: Herby szlacheckie Polski porozbiorowej 1772-1918. Gdańsk, 2005, s. 29
- ↑ a b Mariusz Kowalski: Księstwa Rzeczpospolitej. Państwo magnackie jako region polityczny. Warszawa, 2013, s. 91-92
- ↑ a b Tadeusz Bernatowicz: Mitra i buława. Królewskie ambicje książąt w sztuce Rzeczypospolitej szlacheckiej (1697-1763). Warszawa: UW, 2011, s. 82.
- ↑ Jan Obłąk. Jan Karol Konopacki biskup nominat warmiński. „Nasza Przeszłość”. T. VIII/1958. s. 154.
- ↑ Oskar Bartel: Jan Łaski. Cześć 1. 1499–1556. Warszawa: PWN, 1955, s. 37.
- ↑ Edmund Machalski: Stanisław Małachowski. Marszałek Sejmu Czteroletniego. Poznań: 1936, s. 2, seria: Życiorysy zasłużonych Polaków XVIII i XIX w..
- ↑ Stefan Kieniewicz: Plater (Broel-Plater) Stanisław (1822–1890), w: Polski Słownik Biograficzny, 1981, t. XXVI, s. 686–691
- ↑ Polska Encyklopedia Szlachecka. Tom I. Warszawa 1935, s. 141
- ↑ Przebendowski Jan Jerzy [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXVIII/1984, s. 657
- ↑ Jerzy Kieszkowski: Kanclerz Krzysztof Szydowiecki. Poznań: 1912, s. XIX.
Bibliografia
- Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Genealogie żyjących rodów polskich. Warszawa: 1908.
- Adam Boniecki: Herbarz Polski. T. XIV. Lasoccy-Liwiński. Warszawa: 1911.
- Adam Amilkar Kosiński: Przewodnik heraldyczny. Monografie kilkudziesięciu znakomitszych rodzin, spis rodzin senatorskich i tytuły honorowe posiadających. T. I. Kraków: 1877.
- Sławomir Górzyński: Arystokracja polska w Galicji. Studium heraldyczno-genealogiczne. Warszawa: DiG, 2009. ISBN 978-83-7181-597-3.
- Peter Frank zu Döfering, Adelslexikon des Österreichischen Kaisertums 1804-1918. Verzeichnis der Gnadenakte, Standeserhebungen, Adelsanerkennungen und -bestätigungen im Österreichischen Staatsarchiv in Wien, Wien 1989
- Der Adel von Galizien, Lodomerien und der Bukowina. J. Siebmacher's großes Wappenbuch, Band 32, Nürnberg 1905, s. 67-99
- Szymon Konarski: Armorial de la noblesse titrèe polonaise, Paris 1958, s. 131-361
- Tomasz Lenczewski: Genealogie rodów utytułowanych w Polsce. T. I, Warszawa 1997
- Spiski licam titułowannym rossijskoj imperii, St. Petersburg 1892
- Nadania szlacheckie w zaborze austryjackim 1773–1918, www.stankiewicze.com
- Hrabia [w:] Encyklopedia Staropolska. Warszawa: 1900.
- Julian Błeszczyński. Kronika literacka. „Biblioteka Warszawska”. Tom drugi. Nowej serii t. VI/1859. s. 790-792.
- Adam Amilkar Kosiński: Przewodnik heraldyczny. Kraków, Warszawa: 1877-1883. (T. I, T. II, III, IV)
- Teodor Żychliński: Złota księga szlachty polskiej. Poznań: 1879-1908. (R. 1-7, 8-31)
- Adam Boniecki: Herbarz Polski. Warszawa: 1899-1913. (T. I-XVI)
- Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. Warszawa: 1904-1931. (T. I-XV)
- Stefan Janusz Starykoń-Kasprzycki: Polska Encyklopedia Szlachecka. Warszawa: 1935-1931. (T. I-XI)
- Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Warszawa: 1897. (Cz. I, II)