Hrabiowie Villafranca

Egeniusz Emanuel Sabaudzki książę Carignano

Hrabia Villafranca to tytuł przyznany Eugeniuszowi, młodszemu synowi Ludwika Wiktora^[1]^[2], księcia Carignano (z domu sabaudzkiego), po jego morganatycznym małżeństwie z Elżbietą Anną Magon Boisgarin fr. Élisabeth Anne Magon de Boisgarin w 1780 r., przez Wiktora Amadeusza III (także z dynastii sabaudzkiej), króla Sardynii^[1]. W tym samym dekrecie król Sardynii pozbawił ich potomków prawa do sukcesji^[1]. Syn Eugeniusza, Józef Maria, otrzymał tytuł kawalera Sabaudzkiego króla Sardynii i barona cesarstwa Francji^[1]. W 1831 r. wymarła gółwna gałąź dynastii Sabaudzkiej i książę Carignano Karol Albert został królem Sardynii. W następstwie tego dzieci Józefa Marii otrzymały tytuły książęce w 1834 r. Jego syn, Eugeniusz Emanuel został księciem Carignano^[1], a w 1849 otrzymał prawo do używania określenia Jego wysokość^[1]. W związku z jego morganatycznym małżeństwem w 1863 r. z Felicytą wł. Felicita Crosio, ich potomkowie stracili prawo do tytułu księcia Carignano^[1]. Felicyta otrzymała dekretem królewskim 14 września 1888 roku tytuł hrabiny Villafranca-Soissons, który noszą jej dzieci. Dekret odbierał im prawo sukcesji^[1].

Gałąź Villafranca dynastii sabaudzkiej^[1]

książę Eugeniusz Hilary (1753-1785), hrabia Villafranca 1780-1785

Józef Maria (1783-1825), kawaler Sabaudzki króla Sardynii 1785-1825, baron cesarstwa Francji 1810-1825

książę Eugeniusz Emanuel (1816-1888), Jego wysokość (od 1849) Sabaudzki książę Carignano 1834-1888