Hrabstwo Portugalii
Hrabstwo Portugalii (port. Condado Portucalense oraz Condado de Portucale) − państwo feudalne istniejące na Półwyspie Iberyjskim w latach 868−1071 i 1093–1139.
Według tradycji zostało ustanowione przez Vímarę Peresa po zdobyciu na muzułmanach Porto w 868 roku.
W 1071 roku, po śmierci Nuno II zostało włączone do Królestwa Galicji, gdzie posiadało jednak autonomię. W latach 1071−1093 nominalnym władcą był Garcia II, syn Ferdynanda I Wielkiego, władcy Kastylii i Leónu. Garcia II nosił tytuł Rex Portugalliae et Galleciae, jednak nie sprawował faktycznej władzy, która od roku 1072 pozostawała w rękach jego brata Alfonsa VI, króla Kastylii i Galicji.
W 1093 roku hrabstwo zostało przez Alfonsa VI zaoferowane zięciowi, Henrykowi Burgundzkiemu, który ofiarował mu wsparcie w czasie walk rekonkwisty. W 1099 roku Henryk ogłosił się władcą niezależnym od Alfonsa VI, zaś syn Henryka, Alfons I Zdobywca, w 1139 roku przekształcił swoje władztwo w Królestwo Portugalii.
Przypisy
Bibliografia
- Rafael Altamira, "Il califfato occidentale", in Storia del mondo medievale, vol. II, 1999, pp. 477-515
- Rafael Altamira, La Spagna (1031-1248), in Storia del mondo medievale, vol. V, 1999, pp. 865-896
- Edgar Prestage, Il Portogallo nel medioevo, in «Storia del mondo medievale», vol. VII, 1999, pp. 576-610
| ||||||||
Media użyte na tej stronie
Coat of arms of Portugal
Flag of Portugal c. 1095 - c. 1143.
Autor: Basilio, Licencja: CC BY-SA 3.0
Carte du comté portucalense vers 1070