Hrebenne (powiat tomaszowski)

Artykuł

50°16′56″N 23°34′48″E

- błąd

39 m

WD

50°16'59"N, 23°34'34"E, 50°20'N, 23°37'E

- błąd

39 m

Odległość

308 m

Hrebenne
wieś
Ilustracja
Zabytkowa cerkiew św. Mikołaja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

tomaszowski

Gmina

Lubycza Królewska

Liczba ludności (2022)

228[1]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-680[2]

Tablice rejestracyjne

LTM

SIMC

0892760

Położenie na mapie gminy Lubycza Królewska
Mapa konturowa gminy Lubycza Królewska, na dole znajduje się punkt z opisem „Hrebenne”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Hrebenne”
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego
Mapa konturowa powiatu tomaszowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Hrebenne”
Ziemia50°16′56″N 23°34′48″E/50,282222 23,580000

Hrebenne (ukr. Гребенне) – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Lubycza Królewska[3][4].

W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa zamojskiego.

Integralne części wsi

Integralne części wsi Hrebenne[3][4]
SIMCNazwaRodzaj
0892777Bukowinkaczęść wsi
0991232Hrebenne-Osadaczęść wsi

Historia

Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1496 r. W końcu XVI w. wybuchł tu antyfeudalny bunt chłopski, krwawo stłumiony. Słownik geograficzny z końca XIX w. podaje, że „miejscowość była tem sławna, że tutejsi włościanie umieli leczyć chorobę z Ameryki po Europie rozmnożoną” (nie można znaleźć w innych źródłach, o jaką chorobę chodziło).

Wieś została zdobyta 21 lipca 1944 przez wojska radzieckie[5].

28 lutego 1945 roku zostało tu zamordowanych przez bojowników Ukraińskiej Powstańczej Armii dwóch funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej (po wojnie ustawiono pomnik ich upamiętniający)[6].

Ludność ukraińska (742 osoby), stanowiąca ponad połowę mieszkańców, została w dniach 21–25 czerwca 1947 r. w ramach akcji „Wisła” wysiedlona, a ich gospodarstwa zniszczone.

Zabytki

  • Drewniana cerkiew pw. św. Mikołaja, położona na wysokim wzgórzu i otoczona starymi lipami. Pochodzi z roku 1600 lub 1697, przebudowy i remonty przechodziła w roku 1797, 1832 i 1959. Ma konstrukcję zrębową, jest trójdzielna, wszystkie trzy części są trójkondygnacyjne, zbudowane na planach kwadratów, nakryte ośmiobocznymi kopułami z latarniami. Poszczególne kondygnacje oddzielają szerokie okapy. Dawne pokrycie gontowe zmienione zostało na blaszane. Wewnątrz zachowały się fragmenty ikonostasu z XVII – XVIII w. z ikonami, malowanymi na deskach. Obok cerkwi stoi drewniana, dwukondygnacyjna dzwonnica z XVII w.
  • W lesie, na północ od wsi, przy drodze do stacji kolejowej, znajduje się stary cmentarz, na którym zachowało się wiele ludowych nagrobków bruśnieńskich.

Transport

Od lat 60. do połowy lat 80. w miejscowości, na granicy polsko-radzieckiej kończyła swój bieg droga międzynarodowa E81. Łączyła Hrebenne z Lublinem, Warszawą i Trójmiastem[7].

W Hrebennem znajduje się duże przejście graniczne do Rawy Ruskiej na Ukrainie, do którego wiedzie droga krajowa nr 17 prowadząca z Warszawy przez Lublin oraz graniczne przejście kolejowe.

1 maja 2008 r. otwarto dwukilometrowy odcinek obwodnicy po zachodniej stronie miejscowości. Trwająca 18 miesięcy budowa wiązała się z pracami archeologicznymi i saperskimi. Inwestycja kosztowała 35 milionów . Trasę budowało portugalskie konsorcjum budowlane.

Zobacz też

Przypisy

  1. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 358 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  4. a b GUS. Rejestr TERYT.
  5. ВОВ-60 – Сводки. [dostęp 2009-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-10)].
  6. Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa „Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945”, Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, s. 818.
  7. Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. V. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1979. ISBN 83-7000-017-7.

Media użyte na tej stronie