Hruszów (obwód lwowski)

Hruszów
Грушів
Państwo	Ukraina
Obwód	lwowski
Rejon	jaworowski
Powierzchnia	1,327 km²
Wysokość	230 m n.p.m.
Populacja (2001); • liczba ludności; • gęstość	; 464; 350 os./km²
Nr kierunkowy	+380 3259
Kod pocztowy	81016
Tablice rejestracyjne	BC
	Położenie na mapie obwodu lwowskiego Hruszów
	Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Hruszów
	50°05′24″N 23°18′36″E/50,090000 23,310000
	Portal Ukraina

Hruszów (ukr. Грушів, Hrusziw) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie jaworowskim. Leży na Płaskowyżu Tarnogrodzkim, przy polskiej granicy, niedaleko Krowicy Hołodowskiej. Liczy 464 mieszkańców.

Historia

W XIX wieku właścicielem tabularnym Hruszowa był hr. Władysław Rozwadowski^[1]^[2].

W latach 1920–1934 Hruszów stanowił gminę jednostkową w powiecie jaworowskim w województwie lwowskim II Rzeczypospolitej. W 1921 roku liczył 1260 mieszkańców, w tym 946 Ukraińców, 167 Żydów i 139 Polaków^[3]. 15 czerwca 1934 roku Hruszów (a także Budomierz) przyłączono do powiatu lubaczowskiego w tymże województwie^[4]. 1 sierpnia 1934 roku w związku z reformą scaleniową Hruszów wszedł w skład nowo utworzonej zbiorowej gminy Lisie Jamy w powiecie lubaczowskim^[5].

Podczas czystki etnicznej w latach 1944–1945 większość Polaków ewakuowała się z Hruszowa do miejscowości uważanych za bezpieczniejsze^[3].

Po wojnie – jako jedna z dwóch wsi (obok Lipowca) dawnego powiatu lubaczowskiego – został odłączony od Polski i włączony do Ukraińskiej SRR.

W miejscowości urodził się Artur Kopacz – polski nauczyciel i działacz społeczny, współzałożyciel Klubu Demokratycznego we Lwowie, radny Lwowa.

drewniana cerkiew pw. św. Mikołaja z 1715 roku fundacji Rozwadowkich^[6]
W miejscowości znajdują się dawne polskie koszary, na terenie których wznosi się neogotycki kościół z początku XX wieku^[6]. Po II wojnie światowej i odebraniu wschodnich terenów Polski na rzecz Ukraińskiej SRR Hruszów znalazł się poza granicami Polski, a kościół służył jako magazyn rolny, którego właścicielem był miejscowy kołchoz. Magazyn zlikwidowano po 1991 roku i od tego dnia kościół w stanie posuniętej ruiny stoi pusty i podlega dalszej degradacji (w 2012 roku zapadła się część dachu z sygnaturką). 200 metrów od kościoła przebiega trasa do przejścia granicznego Budomierz-Hruszów.

↑ Hipolit Stupnicki: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 65.
↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w Królestwie Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem. Lwów: 1868, s. 69.
↑ ^a ^b SzczepanS. Siekierka SzczepanS., HenrykH. Komański HenrykH., KrzysztofK. Bulzacki KrzysztofK., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939-1947, Wrocław: Wydawnictwo Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 343, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .
↑ Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 425.
↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 596.
↑ ^a ^b GrzegorzG. Rąkowski GrzegorzG., Ziemia Lwowska. Przewodnik po Ukrainie Zachodniej. Część III, Pruszków: Rewasz, 2007, s. 519, ISBN 978-83-89188-66-3, OCLC 189428719 .