Hryhorij Batycz

Hryhorij Batycz

Григорій Батич

Pełne imię i nazwisko	Hryhorij Iwanowycz Batycz
Data i miejsce urodzenia	8 lutego 1958 Karaganda
Data i miejsce śmierci	26 listopada 2008 Lwów
Wzrost	180 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1977–1981 Karpaty Lwów 117 (26) 1982–1983 Nistru Kiszyniów 66 (30) 1984–1985 SKA Karpaty Lwów 35 (7) 1986 Bukowyna Czerniowce ? (9) 1987 Zakarpattia Użhorod ? (?) 1988 Awanhard Żydaczów ? (?) 1989 Karpaty Lwów 22 (3) 1990 Zaria Bielce 5 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1977  ZSRR U-20 ? (?)

Hryhorij Iwanowycz Batycz, ukr. Григорій Іванович Батич, ros. Григорий Иванович Батич, Grigorij Iwanowicz Baticz (ur. 8 lutego 1958 w Karagandzie, Kazachska SRR, zm. 26 listopada 2008 we Lwowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, młodzieżowy reprezentant Związku Radzieckiego.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek DJuSSz w Karagandzie, dokąd został wysłany jego ojciec – żołnierz UPA. Prawdziwe nazwisko – Batih, to „dzięki” omyłce śledczego NKWD, który zamiast nazwiska Batih wpisał Baticz, został Batyczem^[1]. Pierwszy trener Andrij Sadykow. Kiedy w 1972 rodzina powróciła do Lwowa, kontynuował naukę piłki nożnej u trenera Jarosława Kanycza. Rozpoczął karierę piłkarską w rezerwowej drużynie Karpat Lwów wiosną 1975. Dopiero w końcu 1977 debiutował w podstawowej jedenastce Karpat Lwów. Kiedy w 1982 odbyła się fuzja Karpat z klubem SKA Lwów podał się do Nistru Kiszyniów. Razem z innymi byłymi karpatowcami Jurijem Dubrownym, Ihorem Mosorą, Wasylem Szczerbejem i Wiktorem Kopyłem pomógł klubowi zdobyć awans do Wyższej Ligi ZSRR. W 1984 powrócił do SKA Karpat Lwów, w którym występował do 1985. Potem jeszcze występował w drużynach Bukowyna Czerniowce, Zakarpattia Użhorod oraz Awanhard Żydaczów. Kiedy w 1989 został odrodzony klub Karpaty Lwów powrócił do niego. W 1990 występował w klubie Zaria Bielce, w którym zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna

W 1977 zdobył Mistrzostwo Świata z radziecką reprezentacją U-20 w Tunezji, jednak przez operację wyrostka (opłaconej w USA przez Związek Piłki Nożnej ZSRR) nie zagrał w półfinale i finale. Potem przez naruszenie dyscypliny (próba nielegalnej sprzedaży alkoholu w Finlandii) nie pojechał w 1980 na Młodzieżowe Mistrzostwo Europy^[2].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• mistrz Pierwszej Ligi ZSRR: 1979

Sukcesy reprezentacyjne

• mistrz Świata U-20: 1977

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1977.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Hryhorij Batycz w bazie RusTeam (ros.)