Hsu Hsin-liang

Hsu Hsin-liang podczas wiecu w 1992 roku

Hsu Hsin-liang (chiń. upr. 许信良; chiń. trad. 許信良; pinyin Xǔ Xìnliáng; ur. 27 maja 1941) – tajwański polityk.

Należy do grupy etnicznej Hakka, ukończył studia na tajwańskim Uniwersytecie Chengchi oraz Uniwersytecie Edynburskim. Początkowo działacz Kuomintangu, w latach 1973-1977 członek zgromadzenia prowincjonalnego prowincji Tajwan[1]. W 1977 roku wystartował jako kandydat niezależny w wyborach do zgromadzenia lokalnego powiatu Taoyuan; choć odniósł zdecydowane zwycięstwo, partia rządząca usiłowała zablokować objęcie przez niego urzędu. Od tego momentu oddalił się od KMT i zaangażował w działalność opozycyjną. W 1979 roku zmuszony do emigracji, wyjechał do USA.

Podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych zaangażował się w działalność antykuomintangowskiej emigracji, założył własną Tajwańską Partię Rewolucyjną. W 1986 roku próbował wrócić na Tajwan, jednak zawrócono go z lotniska w Tajpej. W 1989 roku nielegalnie przedostał się do kraju łodzią rybacką z ChRL[1]. Aresztowany i skazany za nielegalne przekroczenie granicy, został na początku 1990 roku zwolniony z więzienia na mocy amnestii[2].

Po powrocie na Tajwan zaangażował się w działalność w szeregach Demokratycznej Partii Postępowej. W latach 1992-1993 oraz 1996-1998 był jej przewodniczącym[3]. Nie uzyskawszy w wyborach prezydenckich w 2000 roku nominacji z ramienia DPP, wystartował jako kandydat niezależny, zdobywając zaledwie 0,63% głosów[4]. Opuścił także szeregi DPP, w następnych latach stając się zaciekłym krytykiem prezydenta Chen Shui-biana, nie zgadzając się z prowadzoną przezeń polityką antychińską i postulatem dążenia do niepodległości Tajwanu.

Choć podczas rządów Chen Shui-biana wspierał obóz polityczny Niebieskich, w wyborach prezydenckich w 2008 roku nieoczekiwanie udzielił poparcia kandydatowi DPP Frankowi Hsiehowi[5]. Niedługo potem powrócił w szeregi DPP[6], pozostał jednak krytyczny wobec jej niepodległościowych postulatów. Podczas konferencji prasowej w kwietniu 2013 roku opowiedział się za pokojowym dialogiem i współpracą ekonomiczną pomiędzy obydwoma stronami Cieśniny Tajwańskiej[7].

Przypisy

  1. ↑ a b Hsu Hsin-liang: Veteran dissident (ang.). bbc.co.uk, 2000-03-03. [dostęp 2013-04-23].
  2. ↑ Alan M. Wachman, Taiwan. National Identity and Democratization, M. E. Sharpe, New York, 1994, s. 267.
  3. ↑ J. Bruce Jacobs, Democratizing Taiwan, Brill, Leiden 2012, s. 142.
  4. ↑ Taiwan's Presidential Politics: Democratization and Cross-Strait Relations in the Twenty-first century, edited by Muthiah Alagappa, M. E. Sharpe, New York 2001, s. 49.
  5. ↑ Presidential election: 26 days to go: Former DPP chairman Hsu joins Hsieh ranks (ang.). Taipei Times, 2008-02-25. [dostęp 2013-04-23].
  6. ↑ Ex-DPP head throws hat into primary ring (ang.). Focus Taiwan, 2011-03-25. [dostęp 2013-04-23].
  7. ↑ Chris Wang: Former DPP chairman calls for grand coalition (ang.). Taipei Times, 2013-04-13. [dostęp 2013-04-23].

Bibliografia

  • John F. Copper, Consolidating Taiwan's democracy, University Press of America, Lanham 2005.
  • John F. Copper, The A to Z of Taiwan (Republic of China), Scarecrow Press, Lanham 2007.

Media użyte na tej stronie

President Direct Election Movement Hsin-liang Hsu.jpg
Hsin-liang Hsu at a movement to promote presidential direct election in 1992.