Hubert von Herkomer
| ||
Autoportret (ok. 1880) | ||
Data i miejsce urodzenia | 26 maja 1849 Waal | |
Data i miejsce śmierci | 31 marca 1914 Budleigh Salterton | |
Dziedzina sztuki | malarstwo | |
Ważne dzieła | ||
|
Hubert von Herkomer, pierwotnie Hubert Herkommer (ur. 26 maja 1849 w Waal, w Bawarii, zm. 31 marca 1914 w Budleigh Salterton, w Anglii) – brytyjski malarz pochodzenia niemieckiego, także grafik, kompozytor i pionier techniki filmowej.
Życie i twórczość
Urodzony w Bawarii, jeszcze jako dziecko przeniósł się ze swym ojcem, snycerzem, najpierw do Stanów Zjednoczonych, a w 1857 r. do Anglii[1][2][3]. Od dziecka uczył się malarstwa, początkowo w Southampton (gdzie mieszkał), a od 1866 r. w South Kensington[1]. Od 1869 r. wystawiał swoje prace w Royal Academy of Arts[1][4], a w latach 70. jego grafiki zaczęły się regularnie pojawiać na łamach czasopisma Graphic[3]. Powszechne uznanie zdobył mu obraz z 1875 r.: The Last Muster („Ostatnia rewia weteranów”[5]), o silnie patriotycznym wydźwięku[1][4][2]. Odtąd popularny, znany był wśród współczesnych głównie z malarstwa portretowego, które przynosiło mu znaczny dochód[4][2]. Portretował m.in. Johna Ruskina, Alfreda Tennysona czy Horatio Kitchenera[3]. Dzisiaj jednak podziw budzi przede wszystkim jego malarstwo rodzajowe o tematyce społecznej, obrazujące problemy niższych warstw społeczeństwa[4][2][3] (stanowiące później inspirację dla nurtu social realism). Wystawiał także pejzaże i sceny z życia bawarskich chłopów[4]. Jego obrazy miały zmienną stylistykę, od idealizmu po realizm[4], malował też różnymi technikami (olej, akwarela)[1].
Herkomer był wszechstronnym artystą. Oprócz malarstwa zajmował się grafiką, rytownictwem czy emalierstwem[1]. Komponował opery, które wystawiał w prywatnym teatrze na tyłach domu w Bushey, a także w nich występował[2]. W ostatnich latach życia, od 1912 r. próbował swoich sił także w reżyserii filmów (w niektórych także występował)[4][2][3]. Teatr przy domu zamienił w studio filmowe, a w 1913 r. wraz z synem utworzył spółkę, która miała produkować filmy[6]. Jego próby filmowe miały szczególnie duże znaczenie z uwagi na fakt, że był on bardzo znanym artystą – samym swym zaangażowaniem nobilitował raczkującą wówczas sztukę dla mas[6]. Herkomer prowadził też działalność edukacyjną – zorganizował własną szkołę sztuk pięknych (kierował nią od 1883 do 1904), wykładał na uniwersytecie oksfordzkim[1][4][2][3].
Twórczość Herkomera wielokrotnie doceniano. W 1879 r. został stowarzyszonym, a w 1890 r. pełnoprawnym członkiem Royal Academy of Arts[1]. W 1899 r. cesarz niemiecki Wilhelm II odznaczył Herkomera orderem Pour le Mérite[4], otrzymał też niemiecki tytuł szlachecki (stąd von w nazwisku)[3]. W 1907 r. król Anglii Edward VII także nadał mu tytuł szlachecki (stąd tytuł Sir) i odznaczył Królewskim Orderem Wiktoriańskim[1][4].
Projekt domu, który Herkomer zbudował sobie w Bushey w latach 1886–1894, przygotował słynny amerykański architekt Henry Richardson, aczkolwiek sam Herkomer znacząco go zmienił; nazwał dom Lululaund (od imienia swej drugiej żony)[7]. Herkomer był także entuzjastą motoryzacji: w 1905 r. zorganizował w Bawarii jeden z pierwszych masowych rajdów samochodowych, powtarzany następnie przez dwa kolejne lata; do dziś w Niemczech odbywają się rajdy samochodowe nazwane jego imieniem[8].
Wybrane prace Herkomera
portret Johna Coucha Adamsa, 1888
portret Horatio Kitchenera, 1890
portret Henry’ego Tate’a, 1897
portret Lewisa Carrolla, po 1898
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Herkomer, Sir Hubert von. W: Encyclopaedia Britannica. Wyd. 11. T. XIII. Cambridge: 1910, s. 364. (ang.)
- ↑ a b c d e f g Hubert von Herkomer (ang.). W: Your Paintings: Uncovering the nation's art collection [on-line]. BBC. [dostęp 2018-02-27].
- ↑ a b c d e f g Lee M. Edwards: Herkomer, Hubert von (1849-1914). W: Victorian Britain: An Encyclopedia. Sally Mitchell (ed.). Abingdon: Routledge, 2011, s. 360. ISBN 978-0-415-66851-4. [dostęp 2015-02-11]. (ang.)
- ↑ a b c d e f g h i j Lee M. Edwards: Sir Hubert von Herkomer 1849–1914: Artist Biography (ang.). Tate. [dostęp 2015-02-10].
- ↑ Polski tytuł za: Hubert Herkomer. „Nowa Reforma”. 1914, nr 110, s. 2, 1 kwietnia 1914. [dostęp 2015-02-10].
- ↑ a b Rachael Low: The History of British Film. T. II: The History of the British Film 1906–1914. London: Routledge, 2003, s. 105–106. ISBN 0-415-15647-5. [dostęp 2015-02-11]. (ang.)
- ↑ Jeffrey Karl Ochsner: H. H. Richardson: Complete Architectural Works. The Massachusetts Institute of Technology, 1996, s. 414. ISBN 0-262-65015-0. [dostęp 2015-02-11]. (ang.)
- ↑ Ulf von Malberg: Geschichte der Herkomer-Konkurrenz: Ein Jahrhundertereignis für den internationalen Automobilsport (niem.). W: Herkomer - Konkurrenz [on-line]. [dostęp 2016-11-10].
Linki zewnętrzne
- Hubert von Herkomer: My School and My Gospel. New York: Doubleday, Page & Company, 1908. [dostęp 2015-02-28].
- Hubert von Herkomer. ArtUK. [dostęp 2018-05-13].
Media użyte na tej stronie
Henry Tate (1819–1899), founder of the Tate Gallery, was born in Chorley, Lancashire.
Photograph of The Last Muster, 1875, by Hubert von Herkomer. In the public domain.
Triptych: The three major contributors to Lululaund mansion. From left:
- Sir Hubert's uncle John, joiner and carver, who had moved back to Europe from Cleveland, Ohio, and had settled in Bushey with his whole family by 1883, giving up his enterprise in the USA, to assist his brother and to direct the building works "on location". His portrait was painted in 1893.
- Sir Hubert's uncle Anton, a weaver who had settled in Long Island, provided draperies according his nephews' designs. He was portayed during the painter's last sojourn in the USA, ~ before May 1886.
- Sir Hubert's father Lorenz, joiner and carver. Portrayed in 1885, when preparative work for the mansion's furniture and decoration was in its third year.
John Couch Adams, by Sir Hubert von Herkomer (died 1914). See source website for additional information.
This set of images was gathered by User:Dcoetzee from the National Portrait Gallery, London website using a special tool. All images in this batch have been confirmed as author died before 1939 according to the official death date listed by the NPG.Posthumous portrait of Lewis Carroll by Hubert von Herkomer, based on photographs. This painting now hangs in the Great Hall of Christ Church, Oxford.