Hucbald

Hucbald
Hucbaldus
Imię i nazwiskoHucbald z Saint-Amand
Data i miejsce urodzeniaok. 840–850
Tournai, Flandria
Pochodzenieflamandzkie
Data i miejsce śmierci20 czerwca 930
Abtei Saint-Amand
Gatunkimuzyka poważna, muzyka średniowieczna
Zawódkompozytor, teoretyk muzyki i hagiograf

Hucbald z Saint-Amand, także Hucbaldus (ur. ok. 840 w diecezji Tournai we Flandrii, zm. 20 czerwca 930 w Abtei Saint-Amand)[1] – flamandzki mnich, poeta, hagiograf, kompozytor i teoretyk muzyki.

Skomponował kilka utworów liturgicznych, w tym sekwencję, zbiór tropów do Gloria, Oficjum do św. Piotra i dwa hymny. Znany jest jednak przede wszystkim jako autor traktatu Musica (nazwanego De harmonica institutione w wydaniu Martina Gerberta, 1784); omawia w nim praktyczne aspekty nauczania, w tym notacji chorału i organum. Odwołuje się do teorii muzycznych Boecjusza.

Hucbald stał się sławny przez teksty, których w istocie nie napisał: dawniej przypisywano mu autorstwo innych traktatów, takich jak Musica enchiriadis, Commemoratio brevis czy Alia musica – jednak żaden z nich nie jest już uznawany za Hucbaldowski.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Chodkowski 1995 ↓, s. 376.

Bibliografia

  • Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.)
  • Józef M. Chomiński, Historia harmonii i kontrapunktu, tom I, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1958
  • Yves Chartier, "Hucbald of St Amand", The New Grove Dictionary of Music and Musicians, London, Macmillan, 2001