Hugh Dowding

Hugh Dowding Stuffy
Sir Hugh Dowding
Air Chief Marshall
Data i miejsce urodzenia	24 kwietnia 1882 Moffat
Data i miejsce śmierci	15 lutego 1970 Royal Tunbridge Wells
Przebieg służby
Lata służby	1900–1942
Siły zbrojne	Royal Flying Corps, Royal Air Force
Jednostki	No. 16 Squadron RAF, Najwyższe Dowództwo RAF
Stanowiska	dowódca RAF-u
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa II wojna światowa
Odznaczenia

Pomnik Hugh Dowdinga w Londynie

Hugh Dowding w czasie przemówienia w Biggin Hill

Hugh Dowding, ps. Stuffy, z ang. nudny (ur. 24 kwietnia 1882 w Moffat, zm. 15 lutego 1970 w Royal Tunbridge Wells) – oficer RAF-u i jego naczelny dowódca w czasie bitwy o Anglię.

Dzieciństwo

Hugh Dowding urodził się w Moffat, w Szkocji. Ukończył Winchester Collage, a następnie wstąpił do Królewskiej Akademii Wojskowej w Woollwich. Otrzymał przydział do artylerii.

Kariera wojskowa

Hugh jako artylerzysta został skierowany do Gibraltaru. Później służył na Cejlonie, w Hongkongu i Indiach. Po powrocie do Wielkiej Brytanii rozpoczął szkolenie na pilota. Licencję otrzymał w 1913 i wstąpił niedługi czas potem do Royal Flying Corps.

Walczył w I wojnie światowej. Został wysłany do Francji i w 1915 awansował na dowódcę 16 Dywizjonu. W bitwie nad Sommą został ranny, a dowództwo wycofało go do kraju. Tam otrzymał stopień generała brygady.

Po zakończeniu wojny Dowding wstąpił do niedawno utworzonej Royal Air Force. Pracował w departamentach szkolenia i zaopatrzenia. w 1929 awansował na wicemarszałka. W 1930 jego żona zmarła dwa lata po ślubie, wydając na świat jego jedynego syna, Dereka. Hugh dotknięty tragedią życiową wycofał się z życia towarzyskiego i całkowicie oddał się pracy.

W roku 1933 Hugh Dowding dostał awans na stopień Air Marshall. W następnym roku otrzymał tytuł lorda. Dał początek „Dowding System” – zintegrowanemu systemowi obrony powietrznej opierającym się na radarze i radiowym systemie kontroli samolotów. Wprowadził też do użytku kilka nowoczesnych maszyn, takich jak Hawker Hurricane i Supermarine Spitfire. W 1937 r. został awansowany na stopień Air Chief Marshall.

Chciał odejść na emeryturę w 1939, ale poproszono go o pozostanie w służbie do marca 1940 roku ze względu na narastające zagrożenie wojną. Gdy 1 września rozpoczęła się II wojna światowa, dowództwo ceniąc jego umiejętności, kazało mu pozostać w służbie aż do końca konfliktu.

II wojna światowa

Hugh Dowding został wraz ze swym bezpośrednim przełożonym, Cyrilem Newallem, wysłany do Francji, z zadaniem wsparcia sojusznika walczącego z niemiecką agresją. Winston Churchill wielokrotnie próbował zatrzymać Hugh w Wielkiej Brytanii dla wzmocnienia bezpośredniej obrony kraju, jednak decyzja była już podjęta.

Pomimo starań Dowdinga Niemcy zajęli prawie całą Francję. Wobec tej sytuacji zorganizował odwrót na plaże Dunkierki i ostateczną ewakuację.

Latem 1940 rozpoczęła się Bitwa o Anglię, a Hugh Dowding został naczelnym dowódcą RAF. Oficerem Sztabu był Keith Park - również pilot myśliwski z I wojny światowej. Hugh od początku zaczął zdobywać coraz większe uznanie żołnierzy. Docenił rolę radaru (system Dowdinga), dobrze wybierał liczbę i czas startu samolotów do danego starcia. Często pisał listy do lotników zwracając się do nich delikatnymi określeniami, takimi jak pisklęta. Jednym z lotników walczących w południowej Anglii był jego syn, Derek, przynależący do dywizjonu 74.

Dowding był twardy w swych poczynaniach i bardzo rygorystyczny, a także nie umiał przeciwdziałać nocnym nalotom, co było poczytane jako jego największa wada. Ponieważ był już w podeszłym wieku, w listopadzie 1940 roku jego stanowisko objął Sholto Douglas.

Niedługo potem Hugh został wysłany do Stanów Zjednoczonych z misją przekonywania Ministerstwa Lotnictwa do dalszej pomocy dla lotnictwa brytyjskiego.

W lipcu 1942 roku Dowding przeszedł na emeryturę.

Emerytura

Po przejściu na emeryturę Hugh Dowding zajął się pisarstwem. Pierwsza jego książka pt. Many Mansions został wydana w 1943 roku, następna zaś, The Dark Star and God’s Magic, w 1945. W obu z nich Hugh wyrażał swoje poglądy religijne. Wierzył w Boga, ale nie wyznawał większości prawd wiary religii chrześcijańskiej. Wierzył za to reinkarnację, mówił, że w poprzednim życiu był przywódcą plemienia Mongołów.

Pod koniec życia Dowding mówił coraz głośniej, że RAF traktował go niesprawiedliwie, a ze stanowiska głównodowodzącego został strącony przez spisek, jaki na niego zawiązano. Zgłosił nawet zażalenie, które jednak odrzucono.

Śmierć

Hugh Dowding cierpiał na reumatyzm i wielokrotnie korzystał z wózka inwalidzkiego. Zmarł śmiercią naturalną w swoim domu w Tunbridge Wells. Miał 87 lat. Jego ciało zostało skremowane, a prochy złożone w kaplicy przy Muzeum Bitwy o Anglię w Abbey Royal Air Force.

Informacje dodatkowe

• W młodości Hugh był zapalonym narciarzem, zwyciężył Pierwsze Krajowe Mistrzostwa w Slalomie. On i jego żona byli wegetarianami.
• W filmie Czas mroku w postać Hugh Dowdinga wcielił się Adrian Rawlins.

Odznaczenia

• Order Łaźni I Klasy
• Królewski Order Wiktorii I Klasy
• Order św. Michała i św. Jerzego III Klasy

Bibliografia

• PeterP. Brown PeterP., Honour Restored: The Battle of Britain, Dowding and the Fight for Freedom, Staplehurst: Spellmount, 2005, ISBN 1-86227-301-4, OCLC 63298806 .
• Stephen Bungay, The Most Dangerous Enemy: A History of the Battle of Britain. Aurum Press, Londyn 2000. ​ISBN 1-85410-801-8​.