Hugo Behrens

Hugo Behrens (ps: B. Renz, ur. 21 lipca 1820 w Hamburgu, zm. 7 listopada 1910 w Kötzschenbroda, części Radebeul[1]) – niemiecki pisarz i lekarz.

Życiorys

Po studiach medycznych pracował jako lekarz wojskowy, a także prowadził własną praktykę lekarską, kolejno w: Quedlinburgu (od 1852), Frankfurcie nad Menem (od 1880), Arnstadt i Kötzschenbroda. Miał córkę, Berthę, pisarkę, znaną jako Wilhelmine Heimburg[1].

Dzieła

Wybrane utwory:

  • Feurige Kohlen, 1885, powieść,
  • Nach dem Sturme, 1887, powieść,
  • Hamburger Geschichten, 1896,
  • Am Ibenstein, 1896, opowiadanie,
  • Nach 40 Jahren - Pyramus und Thysbe, 1898, nowela,
  • Im Getreidenhof, 1902, powieść,
  • Die polnische Gefahr und andere Novellen[2], 1905, dzieło w nurcie Ostmarkenliteratur[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c Maria Wojtczak, Ostmarkenliteratur. Prowincja Poznańska w literaturze niemieckiej lat 1890-1918, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 2001, s.163, ISBN 83-7177-084-7
  2. ↑ Hugo Behrens, Die polnische Gefahr und andere Novellen, Berlin: H. Hillger, [1904].