Hugo IV (książę Burgundii)

Hugo IV
Książę Burgundii
Okres	od 1218 do 1272
Poprzednik	Odo III
Następca	Robert II
Dane biograficzne
Dynastia	burgundzka
Data urodzenia	12 marca 1212
Data śmierci	27 października 1272
Miejsce spoczynku	opactwo Cîteaux
Ojciec	Odo III
Matka	Alicja z Vergy
Żona	1. Jolanta z Dreux, 2. Beatrycze z Nawarry
Dzieci	Odo, Alicja, Małgorzata, Jan, Robert II, Hugo, Beatrycze, Małgorzata, Joanna, Agnieszka (Izabela)

Hugo IV (ur. 9 marca 1212, zm. 27 października 1272) – książę Burgundii od 1218 r. z dynastii burgundzkiej.

Życiorys

Hugo był jedynym synem księcia burgundzkiego Odona III (matką była druga żona Odona, Alicja z Vergy). Tron odziedziczył po ojcu już w dzieciństwie – Odo zmarł w 1218 r., gdy Hugo miał zaledwie kilka lat. Początkowo rządy opiekuńcze sprawowała w Burgundii jego matka Alicja. Samodzielną władzę Hugo objął dopiero w 1229 r. W tym samym roku poślubił, wbrew woli swego seniora, króla Francji Jolantę, córkę hrabiego Dreux Roberta III.

Uczestniczył w wyprawach krzyżowych – po raz pierwszy wyruszył w 1239 r. wraz z Tybaldem I, królem Nawarry i hrabią Szampanii, Piotrem I, księciem Bretanii, oraz licznymi innymi panami francuskimi. Uczestniczył tam m.in. w nieudanym ataku na Gazę. Pozostał w Palestynie jeszcze pewien czas po wyjeździe większości uczestników krucjaty (w 1240 r.) – przysiągł nie wyjeżdżać do czasu zbudowania fortyfikacji w Askalonie^[1].

Po raz kolejny Hugo udał się do Ziemi Świętej w 1248 r., u boku swego kuzyna króla Francji Ludwika IX Świętego (VI wyprawa krzyżowa). Zimę 1249 r. spędził w Sparcie, namawiając do udziału w krucjacie księcia Achai Wilhelma II z Villehardouin. Później uczestniczył w walkach pod Damiettą^[2].

Także później Hugo wspierał łacińskiego cesarza Konstantynopola, dzięki czemu w 1266 r. został tytularnym królem Tessaloniki.

Hugo modernizował swoje księstwo, wprowadzając doń nowoczesne instytucje (m.in. bajlifów), a także poszerzał jego granice (pozyskał m.in. hrabstwa Chalon-sur-Saône i Auxonne, przygotował pozyskanie hrabstwa Burgundii).

Rodzina

W 1229 r. Hugo poślubił Jolantę, córkę hrabiego Dreux Roberta III. Z małżeństwa tego pochodziło pięcioro dzieci:

• Odo, który miał być następcą Hugona, zmarł jednak przed śmiercią ojca (w 1269 r.),
• Alicja, żona księcia Brabancji Henryka III,
• Małgorzata, żona Wilhelma III z Mont-Saint-Jean, a następnie Gwidona VI z Limoges,
• Jan (zm. 1268),
• Robert, następca Hugona na tronie burgundzkim.

Jolanta zmarła w 1248 r. Drugą żoną Hugona została Beatrycze, córka króla Nawarry Tybalda I z Szampanii. Z tego małżeństwa pochodziła kolejna piątka dzieci:

• Hugo,
• Beatrycze, żona Hugona XIII z Lusignan,
• Małgorzata, żona Jana z Arlay,
• Joanna,
• Agnieszka (Izabela), żona króla niemieckiego Rudolfa I Habsburga, a następnie Piotra z Chambly.

Przypisy

Bibliografia

• Hugo IV.. W: Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2013-12-21].
• Hugues IV Duc de Bourgogne. W: WW-Person [on-line]. [dostęp 2015-12-25].

Książęta Burgundii Dynastia Autun Ryszard I Prawodawca, książę od 918 (880–921) Rudolf I Burgundzki (921–923) Hugo Czarny (923–952) Robertynowie Hugo Wielki (952–955) Dynastia Autun Gilbert z Chalon (955–956) Robertynowie Otton (956–965) Odo-Henryk (965–1002) Dynastia Ivrei Otto Wilhelm (1002–1004) Kapetyngowie burgundzcy Robert II Pobożny (1004-1016) Henryk I (1016–1032) Robert I (1032–1076) Hugo I (1076–1079) Odo I Rudy (1079–1103) Hugo II (1103–1143) Odo II (1143–1162) Hugo III (1162–1192) Odo III (1192–1218) Hugo IV (1218–1271) Robert II (1271–1306) Hugo V (1306–1315) Odo IV (1315–1349) Filip I z Rouvres (1349–1361) Walezjusze burgundzcy Jan I Dobry (1361–1363) Filip II Śmiały (1363–1404) Jan II bez Trwogi (1404–1419) Filip III Dobry (1419–1467) Karol I Śmiały (1467–1477)