Hugon Kowarzyk

Hugon Kowarzyk
Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1906
Jaworzno

Data i miejsce śmierci

7 marca 1985
Wrocław

profesor nauk medycznych
Specjalność: fizjologia patologiczna
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1930

Habilitacja

1939

Profesura

1946

Polska Akademia Nauk
Status

członek rzeczywisty

Doktor honoris causa
Uniwersytet Wrocławski1983
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński
Uniwersytet Wrocławski
Akademia Medyczna we Wrocławiu

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Hugon Kowarzyk (ur. 10 grudnia 1906 w Jaworznie, zm. 7 marca 1985 we Wrocławiu) – polski lekarz fizjopatolog.

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w 1930 uzyskał tytuł doktora wszech nauk lekarskich, a w 1939 habilitację. Przed 1939 był pracownikiem naukowym Zakładu Patologii Ogólnej i Doświadczalnej UJ (asystent, docent), a od 1945 do 1946 kierownikiem tegoż. Zamieszkiwał na osiedlu Salwator.

Po II wojnie światowej w 1946 osiadł we Wrocławiu. Był profesorem na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie organizował Wydział Lekarski i był kierownikiem Katedry i Zakładu Patologii Ogólnej i Doświadczalnej, zaś od 1950 do 1977 na Akademii Medycznej we Wrocławiu. W 1946 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1957 profesora zwyczajnego. Sprawował stanowisko prodziekana (1946-1947) i dziekana (1947-1948) wydziału. Równolegle od 1955 do 1968 kierował Zakładu Patofizjologii Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu. W 1958 został członkiem korespondentem, a w 1970 członkiem rzeczywistym PAN. Od 1968 do 1980 pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Podstawowych Nauk Medycznych PAN. Był współzałożycielem oraz w latach 1974–1985 prezesem Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego. Należał także do międzynarodowych towarzystw, np.: New York Academy of Sciences, Deutsche Akademie der Naturforscher in Halle, Międzynarodowego Towarzystwa Hematologicznego.

W pracy naukowej zajmował się krzepliwością krwi, hematologii, wektokardiografią i cytogenetyką. Badania naukowe prowadził ze swoją żoną Heleną Kowarzyk.

We Wrocławiu ustanowiono ulicę Hugona Kowarzyka[1].

Publikacje

  • Promieniowanie mitogenetyczne, a wpływ ciał lotnych ze zmiażdżonych tkanek cebuli na zjawiska koloidalne (1930)
  • Badania nad rozkładem acetylocholiny w ustroju i jego fizjologicznym znaczeniem: Rozkład acetylocholiny we krwi rozmaitych zwierząt, Część 1 (1937, współautorzy: Jerzy Fegler, Jerzy Szpunar)
  • Elektrofizyka mózgu (1946)
  • The Experimental Aberrations of Vanessidae (1948)
  • Podstawy elektrokardiografii (1949, współautorka: Helena Kowarzyk)
  • Wektorkardiografia przestrzenna. Praca zespołowa z udziałem L Gieca (1959, współautorka: Helena Kowarzyk)
  • Wektokardiografia przestrzenna (1959)
  • Spatial Vectorcardiography (1960, współautorka: Helena Kowarzyk)

Odznaczenia i nagrody

Przypisy

  1. Osiedle Kowarzyka. dolny-slask.org.pl. [dostęp 2018-03-03].
  2. M.P. z 1951 r. nr 75, poz. 1024.

Bibliografia