Hulewicz (herb szlachecki)

Herb według oryginalnego nadania
Herb według Ostrowskiego

Hulewicz – polski herb szlachecki z nobilitacji galicyjskiej i siewierskiej.

Opis herbu

Istnieją przynajmniej dwa przekazy na temat kształtu tego herbu. Opisy zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

Na tarczy dwudzielnej w pas, w polu górnym złotym – orzeł czarny z cyfrą JII (Józef II Habsburg) na piersi złotą; w dolnym czerwonym – trzy lilie złote 1,2. W klejnocie nad hełmem w koronie orzeł jak na tarczy. Labry prawe czarne podbite złotem, lewe czerwone podbite złotem.

Powyższa wersja herbu widniała na oryginalnych nadaniach. Juliusz Karol Ostrowski w swojej publikacji popełnił pomyłkę, dając orła dwugłowego, bez cyfry JII[1].

Najwcześniejsze wzmianki

Nadany wraz z nazwiskiem nobilitacją galicyjską Jakubowi Michałowi Hulewicz von Lilienfeld, radcy galicyjskiego Sądu Szlacheckiego 10 stycznia 1785. Ten sam Jakub Michał otrzymał analogiczny herb wraz ze szlachectwem siewierskim od biskupa Kajetana Ignacego Sołtyka w 1781.

Herbowni

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

Hulewicz von Lilienfeld.

Zobacz też

Przypisy

  1. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 111.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie