Hunor Kelemen
Data i miejsce urodzenia | 18 października 1967 |
---|---|
Przewodniczący Demokratycznego Związku Węgrów w Rumunii | |
Okres | od 2011 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Hunor Kelemen (ur. 18 października 1967 w miejscowości Cârţa w okręgu Harghita[1]) – rumuński polityk i publicysta narodowości węgierskiej, deputowany, w latach 2009–2012 i w 2014 minister kultury, w 2014 również wicepremier, od 2011 przewodniczący Demokratycznego Związku Węgrów w Rumunii (UDMR), dwukrotny kandydat w wyborach prezydenckich, od 2020 wicepremier.
Życiorys
W 1993 ukończył weterynarię na Uniwersytecie Nauk Rolniczych i Medycyny Weterynaryjnej w Klużu-Napoce. W 1998 został absolwentem filozofii na Uniwersytecie Babeş-Bolyai w tym samym mieście[2].
W latach 1990–1997 był redaktorem programów w języku węgierskim w stacji Radio Cluj, jednocześnie od 1993 współpracował z magazynem „Korunk”. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach ugrupowania rumuńskich Węgrów UDMR. W 1997 z jego rekomendacji objął funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Kultury, które zajmował do 2000[1][2]. W tym samym roku po raz pierwszy został wybrany na posła do Izby Deputowanych. W 2004, 2008, 2012, 2016 i 2020 z powodzeniem ubiegał się o parlamentarną reelekcję[1][3][4].
Jednocześnie awansował w strukturze partyjnej. Od 1999 był przewodniczącym rady koordynacyjnej, a od 2007 komitetu wykonawczego[1]. W 2009 po raz pierwszy był kandydatem Demokratycznego Związku Węgrów w Rumunii w wyborach prezydenckich, zajmując w głosowaniu 5. miejsce z wynikiem 3,8% głosów[5]. W 2011 stanął na czele UDMR, zastępując wieloletniego lidera Bélę Markó[6].
Od grudnia 2009 do kwietnia 2012 sprawował urząd ministra kultury w rządach, którymi kierowali Emil Boc i Mihai Răzvan Ungureanu[1]. W marcu 2014 ponownie objął ten resort oraz dodatkowo stanowisko wicepremiera u Victora Ponty[2], pełniąc te funkcje do czasu wyjścia UDMR z koalicji w listopadzie tego samego roku. W tymże miesiącu ponownie kandydował w wyborach prezydenckich – dostał 3,5% głosów (8. miejsce)[7]. W 2019 kolejny raz kandydował w wyborach prezydenckich, otrzymując w pierwszej turze głosowania 3,9% głosów i zajmując 6. miejsce[8].
W grudniu 2020 objął urząd wicepremiera, dołączając do koalicyjnego rządu Florina Cîțu[9]. Utrzymał tę funkcję w listopadzie 2021, gdy stanowisko premiera objął Nicolae Ciucă[10].
Przypisy
- ↑ a b c d e Hunor Kelemen (rum.). cdep.ro. [dostęp 2015-01-06].
- ↑ a b c BIOGRAFIE: Kelemen Hunor, pentru a doua oară ministru al Culturii, de această dată şi vicepremier (rum.). mediafax.ro, 3 marca 2014. [dostęp 2015-01-06].
- ↑ Repartizarea mandatelor de parlamentari în județe și municipiul București (rum.). agerpres.ro, 15 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-15].
- ↑ Rezultate finale alegeri parlamentare 2020. Cine sunt senatorii și deputații din fiecare județ (rum.). digi24.ro, 10 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-12].
- ↑ REZULTATE FINALE la alegerile pentru Preşedintele Românieidin anul 2009 (Turul I – 22 noiembrie 2009) (rum.). bec2009p.ro. [dostęp 2014-01-06].
- ↑ Leaders of Romania (ang.). zarate.eu. [dostęp 2015-01-06].
- ↑ Rezultate – Turul I (rum.). bec2014.ro. [dostęp 2015-01-06].
- ↑ Final official results of the first round of the presidential election (ang.). romaniajournal.ro, 14 listopada 2019. [dostęp 2019-11-14].
- ↑ Decret pentru numirea Guvernului României (rum.). presidency.ro, 23 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-23].
- ↑ Decret semnat de Președintele României, Klaus Iohannis, pentru numirea Guvernului României (rum.). presidency.ro, 25 listopada 2021. [dostęp 2021-11-25].
Media użyte na tej stronie
Autor: MAPN, Licencja: CC BY-SA 3.0
Portrait of Minister of Defence Nicolae Ciucă.
Autor: Xavier Lejeune / European Commission, Licencja: Attribution
Фотография премьер-министра Румынии Флорина Кыцу во время его визита в Европейскую комиссию.
Autor: Partidul Social Democrat from Romania, Licencja: CC BY 2.0
dezbatere (1)
Autor: Razvan Socol, Licencja: CC BY-SA 3.0
Mihai Răzvan Ungureanu, at Gaudeamus Book Fair 2013