Huta Zygmunt

Huta Zygmunt
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Adres	41-909 Bytom ul. Fabryczna 1
Data założenia	1857
Data likwidacji	10 marca 2000 (ogłoszenie upadłości)
Forma prawna	spółka akcyjna
Nr KRS	0000158098
Zatrudnienie	2358 (1993)[1]
Położenie na mapie Bytomia Huta Zygmunt
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Huta Zygmunt
Położenie na mapie województwa śląskiego Huta Zygmunt
50°19′28,027″N 18°54′53,899″E/50,324452 18,914972

Brama wjazdowa na dawny teren Huty Zygmunt (2018)

Zabudowania położonej przy hucie Kolonii Zygmunt (2018)

Huta Zygmunt (niem. Hubertushütte^[2], do 1936 roku Huta Hubertus^[3]) – zlikwidowana huta żelaza, która znajdowała się w Bytomiu–Łagiewnikach, formalnie istniała od 1857 roku do 10 marca 2000 roku, kiedy została postawiona w stan upadłości.

Została założona w 1857 roku^[4] przez Huberta von Tiele-Wincklera, wcześniej, od 1845 roku działała jako cynkownia^[5]. Huta była zaopatrywana w węgiel przez pobliską kopalnię Łagiewniki, na terenie huty znajdował się szyb Schwerin^[6]. Od 1889 roku należała do koncernu Katowickiej Spółki Akcyjnej dla Górnictwa i Hutnictwa^[3]. W 1901 roku ukończono budowę robotniczej Kolonii Zgorzelec dla pracowników zakładu. W 1904 roku zakład powiększono o nowo wybudowaną stalownię i koksownię^[7]. Zmiana nazwy huty z Hubertus na Zygmunt nastąpiła w 1936^[8]. W 1937 huta została włączona w skład Wspólnoty Interesów Górniczo-Hutniczych z siedzibą w Katowicach. W latach 1940–1942 zakład należał do I.G. Betriebsgruppe Bismarckhütte, następnie do Berghütte Königs und Bismarckhütte AG^[8].

Przy hucie od grudnia 1944 do stycznia 1945 mieścił się podobóz KL Auschwitz o nazwie Hubertushütte. Funkcjonował także jako: Arbeitslager Hohenlinde, Lager Nr 4923, 1028 Gemeinschaftslager Steinhof, Gefangen- und Zivilarbeiterlager der Hubertushütte^[9]. Więźniowie pracowali w hucie na rzecz firmy Berghütte Königs und Bismarckhütte AG. 17 stycznia 1945 znajdowało się w nim 202 więźniów^[10]. 19 stycznia 1945 nastąpiła likwidacja obozu i ewakuacja więźniów do Gliwic, a później do KL Sachsenhausen^[10]. 22 lipca 1979 roku zakład został odznaczony Orderem Sztandaru Pracy^[11].

W 1990 roku zdolności produkcyjne huty były oparte o stalownię elektryczną i martenowską^[12], a zakład zajmował się głównie produkcją urządzeń i maszyn hutniczych^[13]. W 1995 roku huta została sprywatyzowana w ramach Programu Powszechnej Prywatyzacji^[14].

10 marca 2000 roku Huta Zygmunt została postawiona w stan upadłości^[15][16]. Huta Zygmunt SA w upadłości podjęła się restrukturyzacji zatrudnienia, która była współfinansowana ze środków publicznych^[17]. Zakład w jego dawnej formie został zlikwidowany^[18].

Od 2004 roku część dawnego majątku huty, tj. wydziału mechanicznego^[19], należy do firmy Zamet Budowa Maszyn^[5], część terenu po hucie kupił koncern ArcelorMittal i utworzył tam centrum serwisowe U2S-Usinor Stal Serwis, które zajmuje się przetwórstwem blach^[20].

Po II wojnie światowej zakład objął patronatem założony w 1919 roku lokalny klub sportowy nazwany na krótko HKS Stal Łagiewniki, który przez większość swojej aktywności działał jako ŁKS Łagiewniki^[21].

Przypisy

Bibliografia

• Alfred Sulik: Życie gospodarcze do 1921 roku. W: Bytom. Zarys rozwoju miasta. Wacław Długoborski (red.). Warszawa – Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979. ISBN 83-01-00369-3.
• Wojciech Szulc: Transformacja polskiego hutnictwa żelaza do gospodarki wolnorynkowej. Gliwice: Instytut Metalurgii Żelaza, 2013. ISBN 978-83-916893-8-7.