Huta szkła w Nalibokach

Kielich z huty nalibockiej z lat 30. XVIII w. wyobrażony na białoruskim znaczku pocztowym

Huta szkła w Nalibokach – huta szkła działająca w okresie 1722–1864 w Nalibokach na Białorusi[1].

Hutę w Nalibokach założyła Anna Katarzyna Radziwiłłowa, sprowadzając specjalistów z Saksonii. Zakład specjalizował się w wytwarzaniu dekoracyjnego szkła kryształowego i stołowego, w tym barwionego i złoconego oraz szlifowanego i grawerowanego. Szczyt rozwoju produkcji huty przypada na I poł. XVIII w.[1]

Szkłom nalibockim poświęcono monograficzne opracowanie autorstwa A.J. Kasprzak: Szkła z Hut Radziwiłowskich Naliboki (1722–1862), Urzecze (1737–1846) opublikowane przez Wydawnictwo Muzeum Narodowego w Warszawie (1998)[1].

Wytwory huty współcześnie są w kolekcjach muzealnych, m.in. warszawskiego Muzeum Narodowego[1] czy Zamku Królewskiego w Warszawie[2].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Wolska
  2. ↑ Kolekcja Zamku Królewskiego w Warszawie - Huta Szkła Kryształowego (Naliboki ; 1722-1862), kolekcja.zamek-krolewski.pl [dostęp 2019-08-19] (pol.).

Bibliografia

  • Wolska K., 2014: Naliboki i Urzecze, czyli słów kilka o hutach Radziwiłłowskich. Szkło i Ceramika, 65 (2):19-22.

Media użyte na tej stronie