Hutor
Hutor (Kotwica) – polski herb szlachecki[1][2].
Opis herbu
W polu czerwonem – dwie belki poprzeczne, srebrne, równe i równoległe, w końcach raz jedna do góry, druga na dół prostopadle, drugi raz nieco na boki załamane, w środku złączone słupkiem. Nad hełmem w koronie trzy pióra strusie[3].
Najwcześniejsze wzmianki
Herb ruski w XVI stuleciu na Litwie znany[3].
Herbowni
Hutor – herbu własnego na Wołyniu, 1528 rok[4][5].
Hutorowicz[6], Rohaczewski, Symonowski[5][7]
Kamiński[7].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Zbigniew Leszczyc: Herby szlachty polskiej. T. 1,2. Poznań: Antoni Fiedler, 1908, s. 126.
- ↑ Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 1. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897, s. 191.
- ↑ a b Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897-1906, s. 112.
- ↑ Jerzy Seweryn Dunin-Borkowski: Spis nazwisk szlachty polskiej. Lwów: Gubrynowicz i Szmidth, 1887, s. 124.
- ↑ a b S.J. Starykoń-Kasprzycki, Michał Dmowski: Polska encyklopedja szlachecka. T. VI. Warszawa: Drukarnia braci Drapczyńskich, 1937, s. 112,113.
- ↑ Dźmitry Matviejčyk: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 4. Miensk: Беларусь, 2016, s. 708-717. ISBN 978-985-01-1175-3. (biał.) (pol.)
- ↑ a b Tadeusz Gajl, Herbarz Polski [dostęp 20.02.2015]