Hutor

Hutor (Kotwica) – polski herb szlachecki[1][2].

Opis herbu

W polu czerwonem – dwie belki poprzeczne, srebrne, równe i równoległe, w końcach raz jedna do góry, druga na dół prostopadle, drugi raz nieco na boki załamane, w środku złączone słupkiem. Nad hełmem w koronie trzy pióra strusie[3].

Najwcześniejsze wzmianki

Herb ruski w XVI stuleciu na Litwie znany[3].

Herbowni

Hutor – herbu własnego na Wołyniu, 1528 rok[4][5].

Hutorowicz[6], Rohaczewski, Symonowski[5][7]

Kamiński[7].

Zobacz też

Przypisy

  1. Zbigniew Leszczyc: Herby szlachty polskiej. T. 1,2. Poznań: Antoni Fiedler, 1908, s. 126.
  2. Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 1. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897, s. 191.
  3. a b Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897-1906, s. 112.
  4. Jerzy Seweryn Dunin-Borkowski: Spis nazwisk szlachty polskiej. Lwów: Gubrynowicz i Szmidth, 1887, s. 124.
  5. a b S.J. Starykoń-Kasprzycki, Michał Dmowski: Polska encyklopedja szlachecka. T. VI. Warszawa: Drukarnia braci Drapczyńskich, 1937, s. 112,113.
  6. Dźmitry Matviejčyk: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 4. Miensk: Беларусь, 2016, s. 708-717. ISBN 978-985-01-1175-3. (biał.) (pol.)
  7. a b Tadeusz Gajl, Herbarz Polski [dostęp 20.02.2015]

Media użyte na tej stronie

Herb Szablon.svg
Autor: Zirguezi, Licencja: CC0
Generic Coat of arm