Hwang Jang Yŏp

Hwang Jang Yŏp
Ilustracja
Hwang Jang Yŏp
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1923
Kangdong

Data śmierci

10 października 2010

Przewodniczący Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego
Okres

od 28 grudnia 1972
do 7 kwietnia 1983

Przynależność polityczna

Partia Pracy Korei

Poprzednik

Ch’oe Yong Gŏn

Następca

Yang Hyŏng Sŏp

Hwang Jang Yŏp (kor. 황장엽; ur. 17 lutego 1923 w Kangdong, zm. 10 października 2010[1] w Seulu) – jeden z najbliższych współpracowników Kim Ir Sena i główny ideolog Partii Pracy Korei. Współtwórca ideologii Dżucze oraz propagandysta. W 1997 r. uciekł do Korei Południowej.

Młodość

Hwang urodził się w Kangdong, w prowincji P'yŏngan Południowy. Ukończył Szkołę Handlową w Pjongjangu w 1941 r., a następnie w 1942 r. w Tokio rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Chuo (jap. Chūō Daigaku). W 1944 r. zrezygnował i wrócił do Pjongjangu, gdzie uczył matematyki w macierzystej uczelni.

Działalność w Partii Pracy Korei

W 1946 r. wkrótce po powstaniu Partii Robotniczej w Korei Północnej wstąpił w jej szeregi.

W latach 1949-1953 studiował na Uniwersytecie Moskiewskim w Związku Radzieckim, gdzie poznał swoją żonę, Pak Sŏng Ok. Po powrocie do Korei Północnej, został wykładowcą filozofii na Uniwersytecie im. Kim Ir Sena.

W 1972 r. został przewodniczącym Najwyższego Zgromadzenia Ludowego. Stanowisko piastował przez 11 lat[2].

W 1983 r. został usunięty ze Zgromadzenia i jego pozycja się pogorszyła, choć był „Nauczycielem Kim Dzong Ila” na uniwersytecie. Kim krytykował go, szczególnie za zbyt bliskie zainteresowanie reformami ekonomicznymi w Chinach[3].

Zdrada

W lutym 1997 r., w drodze powrotnej do kraju z Tokio, przez Chiny, udał się do Ambasady Republiki Korei w Pekinie wraz z szefem północnokoreańskiej firmy handlowej w Pekinie, Kim Duk-hongiem[4].

Kilka dni później Kim Dzong Il powiedział w Radiu Pjongjang:

"Tchórze, uciekinierzy. Będziemy bronić czerwonej flagi rewolucji do końca"

Wiadomość ta została uznana za oficjalną reakcję na zdradę ojczyzny przez Hwanga[5].

Kilka tygodni później chińskie władze pozwoliły Hwangowi na wyjazd do Korei Południowej przez Filipiny[6].

Po zdradzie kraju przez Hwanga jego żona popełniła samobójstwo, jedna córka zmarła w tajemniczych okolicznościach, spadając z ciężarówki, a pozostałe jego dzieci, córka i syn, oraz jego wnuki, prawdopodobnie zostały wysłane do obozów pracy[3].

Po przybyciu do Korei Południowej, stał się krytykiem reżimu północnokoreańskiego. Opublikował wiele książek i traktatów.

Po objęciu w 1998 r. urzędu prezydenta przez Kim Dae-junga, który prowadził pojednawczą, „słoneczną politykę” zjednoczeniową (ang. Sunshine Policy), Hwang był w coraz większym stopniu marginalizowany, a w listopadzie 2000 r. został usunięty z funkcji przewodniczącego Badawczego Instytutu Zjednoczenia[6].

Hwang przyczynił się do stworzenia gazety internetowej Daily NK, redagowanej przez północnokoreańskich emigrantów w Korei Południowej[7]. Opisywał w niej swoje wspomnienia z ucieczki i pracy dla reżimu[8].

W kwietniu 2010 r. National Intelligence Service ogłosiła, że aresztowała dwóch północnokoreańskich agentów, którzy rzekomo zostali wysłani w celu dokonania zamachu na Hwanga[9]. Dwóch agentów miało być podobno szkolonych przez sześć lat w ramach przygotowań do misji[10]. Mieli udawać uciekinierów, ale zostali zdemaskowani podczas przesłuchania przez władze Korei Południowej. Hwang skomentował to: „Śmierć jest tylko śmiercią. Nie ma żadnej różnicy, czy umrę ze starości, czy zabity przez reżim Kim Dzong Ila[11]. W czerwcu 2010 r. Korea Południowa skazała dwóch niedoszłych zabójców na kary do 10 lat więzienia.

Śmierć

Nad ranem 10 października 2010 r. został znaleziony martwy w swoim domu. Wstępne raporty wskazywały, że zmarł na atak serca[12].

Przypisy

  1. Highest-ranking N. Korean defector found dead, koreatimes.co.kr [dostęp 2017-11-23] (ang.).
  2. Federation Of American Scientists – Science for a safer, more informed world, fas.org [dostęp 2018-05-11] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-30] (ang.).
  3. a b The Ahmad Chalabi of North Korea comes to Washington, slate.com [dostęp 2017-11-23].
  4. http://edition.cnn.com/WORLD/9702/12/nkorea.defector.10p/
  5. North Korea's Leader Says 'Cowards' Are Welcome to Leave - The New York Times, query.nytimes.com [dostęp 2017-11-23] (ang.).
  6. a b Asia Times: PYONGYANG WATCH
    Hwang Jang-yop: an enemy of which state?
    . [dostęp 2010-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-01-15)].
  7. DailyNK, dailynk.com [dostęp 2017-11-23] (kor.).
  8. Thoughts of Those Left Behind- Daily NK, dailynk.com [dostęp 2018-03-23] (kor.).
  9. North assassins foiled in bid to kill top defector-INSIDE Korea JoongAng Daily, joongangdaily.joins.com [dostęp 2017-11-23] (kor.).
  10. SBS 뉴스 :: 리다이렉트 페이지, news.sbs.co.kr [dostęp 2017-11-23] (kor.).
  11. Assassins won’t rat on spies in South-INSIDE Korea JoongAng Daily, joongangdaily.joins.com [dostęp 2017-11-23] (kor.).
  12. North Korean defector Hwang Jang-yop dies at 87 | World news | The Guardian, guardian.co.uk [dostęp 2017-11-23] (ang.).

Linki zewnętrzne

http://www.pukhan.pl/wiadomosci/584-hwang-jang-yop-nie-yje-mia-87-lat

Media użyte na tej stronie

Hwang Jang Yeop.jpg
Hwang Jang Yeop, September 2009, Seoul, Korea.