Hyżne
Artykuł | 49°55′10″N 22°10′36″E |
---|---|
- błąd | 39 m |
WD | 49°55'6"N, 22°11'32"E, 49°57'N, 22°11'E |
- błąd | 39 m |
Odległość | 1184 m |
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna | 17 |
Kod pocztowy | 36-024[3] |
Tablice rejestracyjne | RZE |
SIMC | 0651170[4] |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
49°55′10″N 22°10′36″E/49,919444 22,176667 |
Hyżne – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Hyżne, na Pogórzu Dynowskim[5][4]. Przy drodze wojewódzkiej 877[6]. Wieś jest siedzibą gminy Hyżne oraz rzymskokatolickiej parafii Narodzenia Maryi Panny. Od 1997 roku Hyżne współpracuje z samorządem Ajaku (Szabolcs-Szatmár-Bereg).
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.
Siedziba gromady Hyżne w latach 1954-1972.
W okolicy ślady starego osadnictwa, o którym świadczą zachowane na wzniesieniu zwanym Tatarską Górą resztki wczesnośredniowiecznego grodziska.
Części wsi
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0651186 | Budy | część wsi |
0651192 | Dział | część wsi |
0651200 | Góra | część wsi |
0651217 | Malarzówka | część wsi |
0651223 | Mały Dół | część wsi |
0651230 | Moszczanki | część wsi |
0651246 | Nieborów Mały | część wsi |
0651252 | Nieborów Wielki | część wsi |
0651269 | Nowa Wieś | część wsi |
0651275 | W Dołkach | część wsi |
0651281 | Węgierka | część wsi |
0651298 | Wielki Dół | część wsi |
0651306 | Zapady | część wsi |
Integralne części wsi Hyżne: Budy, Dział, Góra, Malarzówka, Mały Dół, Moszczanki, Nieborów Mały, Nieborów Wielki, Nowa Wieś, W Dołkach, Węgierka, Wielki Dół, Zapad[5][4]
Historia
Pierwsze wzmianki o Hyżnem pojawiły się w 1436 roku. Wieś leży na starym trakcie zwanym Węgierską Drogą – z Węgier przez Duklę do Przemyśla. Wieś Hyżne była od początku własnością szlachty: Kmitów, Denowskich, Rzeszowskich i Wapowskich. Piotr Kmita, kasztelan lubelski, był właścicielem Hyżnego, a po jego śmierci odziedziczył tę miejscowość jego syn Piotr Lunak Kmita, który ożenił się z Zofią Rzeszowską (1430–1448). W roku 1436 dobra te zagarnął bezprawnie stryj małoletniej wówczas Małgorzaty Kmity, Mikołaj Kmita – kasztelan przemyski, zapoczątkowując długoletni spór, który zakończył się w roku 1441 nowym podziałem dóbr. Tereny dynowskie odzyskała Małgorzata Mościcowa z Kmitów. W roku 1590 Katarzyna Wapowska ufundowała drewniany kościół, a w nim umieściła obraz Matki Boskiej.
Pod koniec XVII w. Hyżne nabył hrabia Nieborowski h. Prawdzic. Zbudował on nowy kościół na miejscu starego, spalonego w 1624 roku przez Tatarów. Obecny, trzeci kościół wzniesiony w latach 1727–1739 (sanktuarium Maryjne z cudownym obrazem Matki Bożej z XVI w., koronowanym w 1932 r.) jest jednym z najważniejszych zabytków Gminy Hyżne.
W roku 1890 funkcjonowały w Hyżnem cztery karczmy, młyn wodny, cegielnia, gorzelnia i folwark. Od roku 1917 właścicielami majątku do reformy rolnej byli Dzieduszyccy, którzy przebudowali dwór oraz w 1910 roku wybudowali drewniany budynek urzędu gminy.
II Rzeczpospolita i II wojna światowa
Wieś związana jest z życiem gen. Władysława Sikorskiego, który spędził tu dziecinne lata. Od 1863 r. we wsi funkcjonowała szkoła ludowa, w której uczył ówczesny organista Tomasz Sikorski (jego ojciec).
W czasie II wojny światowej działała tu AK, która nazwała te tereny jako Rzeczpospolita Hyżneńsko - Niebylecka, podobwód AK Rzeszów-Południe. Teren zarządzany Hyżne – Niebylec przez kpt. Józefa Maciołka ps. "Żuraw", "Roch", a komendantami Placówek AK byli: Jan Rabczak "Dąb", Stanisław Jakubczyk "Chrobry", Mieczysław Chedyński "Józef" oraz Jan Baran "Blizbor".
Zabytki
- Kościół parafialny z cudownym obrazem Matki Boskiej,
- Renesansowa chrzcielnica z 1592 roku,
- Dzwon z 1649 roku,
- 7 kapliczek
- fortyfikacja ziemna
- Dom Sióstr Miłosierdzia
- Zespół Dworski z parkiem (obecnie Szkoła Podstawowa)
- Budynek starego urzędu gminy (obecnie GOK)
- Pomnik Grunwaldu
- Przydrożne krzyże
Sport
W Hyżnem istnieją dwa kluby piłkarskie, występujące na poziomie rzeszowskiej B-klasy. Są to Polonia Hyżne oraz HALO Hyżne. Polonia datuje swoje powstanie na 1970 rok[7], natomiast HALO powstało w 2017 roku poprzez przerodzenie się Hyżneńskiej Amatorskiej Ligi Orlikowej w klub piłkarski.
Ponadto w gminie Hyżne znajduje się jeszcze jeden klub: Tatyna Dylągówka.
Przypisy
- ↑ Wieś Hyżne w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2018-04-21] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-04-21].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 354 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c d GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b c Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Budowa oświetlenia drogi wojewódzkiej nr 877 i powiatowej nr 1418 R w miejscowości Hyżne. 2022-02-25.
- ↑ Polonia Hyżne na portalu 90minut.pl
Linki zewnętrzne
- Hyżne, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 241 .
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Podkarpackie Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 50.9 N
- S: 48.95 N
- W: 21.03 E
- E: 23.66 E
Flaga województwa podkarpackiego
herb gminy Hyżne