Hyazinth Graf Strachwitz
Generalleutnant | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1912–1945 |
Siły zbrojne | Armia Cesarstwa Niemieckiego |
Jednostki | |
Stanowiska | dowódca Dywizji Großdeutschland |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Hyazinth Graf Strachwitz von Groß-Zauche und Camminetz (ur. 30 lipca 1893 w Kamieniu Śląskim, niem. Groß Stein, zm. 24 kwietnia 1968) – niemiecki generał i dowódca oddziałów pancernych w Wehrmachcie i Waffen-SS, członek SS od 1933 r.
Życie i kariera
Ukończył szkołę wojenną w Berlinie i w 1912 został przydzielony do pułku gwardii jako oficer. Już na początku I wojny światowej jako młody oficer został wzięty do niewoli i spędził w niej czas do końca wojny. Po jej zakończeniu czynnie uczestniczył w formowaniu niemieckich oddziałów zbrojnych na Śląsku, będąc aktywistą Freikorps. W III powstaniu śląskim był dowódcą batalionu i walczył w okolicach góry Św. Anny. Z tego okresu pochodzi zarzut zabójstwa jeńców polskich wziętych do niewoli pod Górą św. Anny. Ofiary z rozkazu hrabiego wrzucono żywcem do nieczynnej studni w kamienieckim zamku[1]. Po podziale Górnego Śląska w 1921 roku porzucił karierę wojskową (przeszedł do rezerwy) i zajął się majątkiem rodzinnym – Kamieniem Śląskim. Jako oficer rezerwy brał jednak udział w ćwiczeniach 7 Pułku Kawalerii, a w latach 30. XX w. 2 Pułku Pancernego.
W stopniu kapitana brał udział w kampanii wrześniowej w 1939 w czasie najazdu Niemiec na Polskę. Potem walczył na froncie w czasie najazdu na Francję i ZSRR. W czasie II wojny światowej uzyskał przydomki Der Panzergraf (co w wolnym tłumaczeniu oznacza pancerny hrabia) Dowodził pododdziałami czołgów w formacjach o nazwie Dywizji Großdeutschland i 16 Dywizji Pancernej
Od 1932 należał do NSDAP (nr legitymacji 1405562). 17 kwietnia 1933 wstąpił do SS (nr legitymacji 82857), gdzie uzyskał stopień generała Waffen-SS. Heinrich Himmler wypowiadał się o nim jako o jednym z najlepszych i najbardziej zaufanych dowódców SS. W styczniu 1945 z polecenia Hitlera stworzył na terenie Kudowy-Zdroju (niem. Bad Kudowa) Panzerjäger Brigade składającą się z 3 batalionów niszczycieli czołgów i 8000 żołnierzy Wehrmachtu i SS. W Kudowie spotkał się z gauleiterem Fritzem Brachtem oraz rodziną junkrów von Mutius. Następnie przedarł się przez Czechy i oddał w ręce wojsk amerykańskich na terenie Bawarii.
Po krótkim okresie tzw. denazyfikacji (2 lata był więziony w obozach aliantów) został skierowany do Syrii jako doradca tamtejszych sił zbrojnych. W 1951 powrócił do Niemiec Zachodnich. Zamieszkał w posiadłości w Winkl / Grabenstätt w Bawarii. Zmarł w 1968.
Odznaczenia
- Krzyż Żelazny II i I klasy (1914),
- Śląski Order Orła II i I klasy,
- Krzyż Honorowy Frontowców (1921),
- Złota Niemiecka Odznaka Sportowa, (1941),
- Rumuński Order Corolla Romanidei (1941),
- Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/1942 (sierpień 1942)[2]
- Krzyż Niemiecki złoty (29 maja 1943),
- Złota Odznaka za Rany (1943),
- Złota Odznaka za walki pancerne z liczbą 100 (1943),
- Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębowymi i mieczami,
- Krzyż Rycerski (25 sierpnia 1941),
- 144 Liście Dębu (13 listopada 1942),
- 27 Miecze (28 marca 1943),
- 11 Brylanty (15 kwietnia 1944)
Zobacz też
- ród Strachwitzów
Przypisy
- ↑ Zyta Zarzycka, Uwagi o zbrodniach niemieckiego Selbstschutzu w III powstaniu śląskim, „Studia Śląskie” 1981, t. 39, s. 309
- ↑ Strachwitz von Groß-Zauche u. Cam., Graf, Hyazinth - TracesOfWar.com, www.tracesofwar.com [dostęp 2021-06-19] .
Bibliografia
- Florian Berger, Mit Eichenlaub und Schwertern. Die höchstdekorierten Soldaten des Zweiten Weltkrieges.
- Hans-Joachim Jung, The History of Panzerregiment „Grossdeutschland”.
- Im Hause des Grafen Strachwitz, w: „Kattowitzer Zeitung” nr z 19.04.1944.
- Oberschlesien grüßte seinen tapferen Sohn, w: „Kattowitzer Zeitung” nr z 11.05.1944.
- Mieczysław Wrzosek Powstania Śląskie 1919-1921 Wyd. MON, 1971.
Media użyte na tej stronie
Standarte seiner Majestät des Deutschen Kaisers
„Die Standarte, 4 m im Quadrat, besteht aus goldgelber Seide und zeigt das eiserne Kreuz, belegt mit dem kleineren Wappen Sr. Majestät. In den Winkeln des Kreuzes erscheinen je eine Kaiserkrone und drei rotbewehrte, schwarze Adler. Auf dem Kreuz steht "GO TT MIT UNS 18 70". Sobald Se. Majestät sich an Bord eines Schiffes begibt, wird die Kaiserstandarte am Topp des Grossmastes gehisst und alle anderen Kommando- und Unterscheidungszeichen gestrichen“.(Ströhl: Deutsche Wappenrolle, S. 80)
Autor: Mboro, Licencja: CC BY 3.0
Umowna baretka: Odznaka za Rany (Verwundetenabzeichen) – Złota (1939; typ 2.) – III Rzesza.
Baretka: Krzyż Żelazny II Klasy (1914) z okuciem ponownego nadania 1939 (III Rzesza).
Baretka: Krzyż Żelazny I Klasy (1914) z okuciem ponownego nadania 1939 (III Rzesza).
(c) Bundesarchiv, Bild 101I-219-0579A-03A / CC-BY-SA 3.0
Baretka: Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/42 – III Rzesza.
(c) Bundesarchiv, Bild 183-J22216 / Broenner / CC-BY-SA 3.0
Oberst [Hyazinth] Graf von Strachwitz, Kommandeur des Panzerregiments "Großdeutschland" beim Vortrag [zu den Kämpfen um Borisowka, nordwestlich von Charkow]
PK-Aufnahme: Kriegsberichter Broenner
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY 3.0
Rank insignia of the German Wehrmacht, here shoulder strap “Lieutenant-general” Heer to 1945.
Insignia of the German Armed Forces in WWII.
Autor: Mboro, Licencja: CC BY 3.0
Umowna baretka: Krzyż Niemiecki w Złocie (III Rzesza).
Baretka: Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami (III Rzesza).