Hydroblading
Hydroblading – to jeden z elementów łyżwiarskich zaliczanych do elementów łączących lub ruchów w przestrzeni wykorzystywanych przy innych elementach łyżwiarskich np. sekwencji kroków. Jest wykonywany przez łyżwiarza podczas jazdy na głębokiej krawędzi łyżwy, gdy jego ciało jest wyciągnięte w niskiej pozycji tuż nad taflą. Możliwe są różne warianty ułożenia ciała łyżwiarza i wykorzystywanej krawędzi łyżwy, ale najpopularniejszy hydroblading wśród solistów i solistek polega na jeździe tyłem na wewnętrznej krawędzi zgiętej nogi łyżwiarskiej, podczas gdy noga wolna wyciągnięta jest poza okrąg kierunku jazdy poziomo do tafli lodu, a górna część ciała jest pochylona wewnątrz okręgu bez podparcia lub z podparciem jedną lub dwiema rękami[1]. Pary taneczne wykonują hydroblading podczas podnoszeń łyżwiarskich.
Nie wiadomo, kto po raz pierwszy zaprezentował ten element łyżwiarski, ale został on spopularyzowany przez kanadyjską parę taneczną Shae-Lynn Bourne i Victora Kraatza w latach 90. XX w., zaś nazwę „hydroblade” wymyśliła ich niemiecka trenerka Uschi Keszler[1][2].
Odmiany hydrobladingu
- Klasyczna (ang. Classic) – podparcie dwoma rękoma, najczęściej wykonywane na prawej tylnej wewnętrznej krawędzi dla osoby praworęcznej.
- Jedna ręka (ang. One hand) – podparcie jedną ręką, zwykle odpowiednie dla osoby praworęcznej.
- Bez podparcia (ang. No hands) – wykonywane bez podparcia, co utrudnia pochylenie górnej części ciała nisko nad taflą.
- Z trzymaniem nogi (ang. Catch foot) – podparcie jedną ręką, druga ręka trzyma wolną nogę.
- W parach (ang. Pairs) – hydroblading wykonywany przez obu partnerów równolegle lub przez jednego partnera, podczas gdy drugi wykonuje inny element.
- Otwarte ramię (ang. Open shoulder) – hydroblading, w którym górna część ciała jest skierowana do góry, wizualnie podobny do pozycji Shoot-the-Duck.
Hydroblading z podparciem jedną ręką (Yuzuru Hanyū)
Hydroblading bez podparcia wykonywany przez partnera w parze podczas podnoszenia (Ołeksandra Nazarowa / Maksym Nikitin)
Przypisy
- ↑ a b Ellyn Kestnbaum: Culture on Ice: Figure Skating & Cultural Meaning (ang.). s. 241. [dostęp 2019-08-12].
- ↑ Beverley Smith: Kraatz honoured for his impact in Canadian Sport (ang.). Skate Canada, 2015-06-19. [dostęp 2019-08-12].
Media użyte na tej stronie
Autor: Luu, Licencja: CC BY-SA 4.0
Алиса Агафонова и Альпер Учар (Турция) на 2013 Nebelhorn Trophy
Autor: Luu, Licencja: CC BY-SA 4.0
Александра Назарова / Максим Никитин (Украина) на Чемпионате Европы по фигурному катанию 2018.
Autor: David W. Carmichael, Licencja: CC BY 3.0
Gala exhibition at the 2018 Winter Olympics