Hymn Rumunii

Deșteaptă-te, române,
din somnul cel de moarte,
În care te-adânciră
barbarii de tirani
Acum ori niciodată
croiește-ți altă soarte,
La care să se-nchine
și cruzii tăi dușmani.

Acum ori niciodată
să dăm dovezi în lume
Că-n aste mâni mai
curge un sânge de roman,
Și că-n a noastre piepturi
păstrăm cu fală-un nume
Triumfător în lupte,
un nume de Traian.

Priviți, mărețe umbre,
Mihai, Ștefan, Corvine,
Româna națiune,
ai voștri strănepoți,
Cu brațele armate,
cu focul vostru-n vine,
"Viața-n libertate ori moarte"
strigă toți.

Preoți, cu crucea-n frunte
căci oastea e creștină,
Deviza-i libertate
și scopul ei preasfânt.
Murim mai bine-n luptă,
cu glorie deplină,
Decât să fim sclavi
iarăși în vechiul nost'pământ.

Przebudź się, Rumunie,
Otrząśnij się ze śmiertelnego snu,
W który wpędzili cię
Okrutni tyrani.
Teraz lub nigdy
Weź los w swe ręce,
Zdobądź uznanie u wszystkich,
Nawet u swych wrogów.

Teraz lub nigdy
Daj światu czytelny znak,
Że w twoich żyłach pulsuje
Dawnych Rzymian krew,
A w naszych sercach
Z dumą nosimy imię
Sławnego w bojach
Dzielnego Trajana.

Spójrz na duchy możnych władców:
Michała, Stefana, Korwina,
Z rumuńskiego narodu
Twe wielkie potomstwo,
Z bronią w dłoniach
O sercach żarliwych,
„Wolność lub śmierć”
– oto ich zawołanie.

Księża, prowadźcie nas krucyfiksami,
Ta armia jest chrześcijańska.
Jej mottem jest wolność
I to jest nasz święty cel.
Lepiej zginąć na polu bitwy,
W pełni wszelkiej chwały,
Niż być znów niewolnikiem
Na swojej własnej starożytnej ziemi.