Hypertext Transfer Protocol

HTTP (ang. Hypertext Transfer Protocol) – protokół przesyłania dokumentów hipertekstowych to protokół sieci WWW (ang. World Wide Web). Obecną definicję HTTP stanowi RFC 2616 ↓. Za pomocą protokołu HTTP przesyła się żądania udostępnienia dokumentów WWW i informacje o kliknięciu odnośnika oraz informacje z formularzy. Zadaniem stron WWW jest publikowanie informacji – natomiast protokół HTTP właśnie to umożliwia.

Protokół HTTP jest użyteczny, ponieważ udostępnia znormalizowany sposób komunikowania się komputerów ze sobą. Określa on formę żądań klienta (tj. np. przeglądarki www) dotyczących danych oraz formę odpowiedzi serwera na te żądania. Jest zaliczany do protokołów bezstanowych (ang. stateless) z racji tego, że nie zachowuje żadnych informacji o poprzednich transakcjach z klientem (po zakończeniu transakcji wszystko "przepada"). Pozwala to znacznie zmniejszyć obciążenie serwera, jednak jest kłopotliwe w sytuacji, gdy np. trzeba zapamiętać konkretny stan dla użytkownika, który wcześniej łączył się już z serwerem. Najczęstszym rozwiązaniem tego problemu jest wprowadzenie mechanizmu ciasteczek. Inne podejścia to m.in. sesje po stronie serwera, ukryte parametry (gdy aktualna strona zawiera formularz) oraz parametry umieszczone w URL-u (jak np. /index.php?userid=3).

HTTP standardowo korzysta z portu nr 80 (TCP).

Metody HTTP

  1. GET – pobranie zasobu wskazanego przez URI, może mieć postać warunkową jeśli w nagłówku występują pola warunkowe takie jak "If-Modified-Since"
  2. HEAD – pobiera informacje o zasobie, stosowane do sprawdzania dostępności zasobu
  3. PUT – przyjęcie danych przesyłanych od klienta do serwera, najczęściej aby zaktualizować wartość encji
  4. POST – przyjęcie danych przesyłanych od klienta do serwera (np. wysyłanie zawartości formularzy)
  5. DELETE – żądanie usunięcia zasobu, włączone dla uprawnionych użytkowników
  6. OPTIONS – informacje o opcjach i wymaganiach istniejących w kanale komunikacyjnym
  7. TRACE – diagnostyka, analiza kanału komunikacyjnego
  8. CONNECT – żądanie przeznaczone dla serwerów pośredniczących pełniących funkcje tunelowania
  9. PATCH – aktualizacja części danych

Metoda CONNECT nie jest częścią standardu HTTP/1.1, jednak jest powszechnie implementowana na podstawie dokumentu internet-draft wygasłego w 1999 roku[1].

Typowe zapytanie HTTP

  1. GET / HTTP/1.1 (prośba o zwrócenie dokumentu o URI / zgodnie z protokołem HTTP 1.1)
  2. Host: example.com (wymagany w HTTP 1.1 nagłówek Host służący do rozpoznania hosta, jeśli serwer na jednym IP obsługuje kilka VirtualHostów)
  3. User-Agent: Mozilla/5.0 (X11; U; Linux i686; pl; rv:1.8.1.7) Gecko/20070914 Firefox/2.0.0.7 (nazwa aplikacji klienckiej)
  4. Accept: text/xml,application/xml, application/xhtml+xml, text/html;q=0.9,text/plain;q=0.8 (akceptowane (bądź nieakceptowane dla q=0) przez klienta typy plików)
  5. Accept-Language: pl,en-us;q=0.7,en;q=0.3 (preferowany język strony – nagłówek przydatny przy Language negotiation)
  6. Accept-Charset: ISO-8859-2,utf-8;q=0.7,*;q=0.7 (preferowane kodowanie znaków, patrz strona kodowa)
  7. Keep-Alive: 300 (czas, jaki klient chce zarezerwować do następnego zapytania w przypadku połączenia Keep-Alive)
  8. Connection: keep-alive (chęć nawiązania połączenia stałego Keep-Alive z serwerem HTTP/1.0)
  9. znak powrotu karetki i nowej linii (CRLF)

HTTP/1.1 dopuszcza wysłanie kilku żądań naraz (pipelining). HTTP/1.0 zakłada jedno żądanie i jedną odpowiedź.

Odpowiedź serwera WWW

  1. HTTP/1.1 200 OK (kod odpowiedzi HTTP - zaakceptowanie i zwrócenie zawartości)
  2. Date: Thu, 20 Dec 2001 12:04:30 GMT (czas serwera)
  3. Server: Apache/2.0.50 (Unix) DAV/2 (opis aplikacji serwera)
  4. Set-Cookie: PSID=d6dd02e9957fb162d2385ca6f2829a73; path=/ (nakazanie klientowi zapisania ciasteczka)
  5. Expires: Thu, 19 Nov 1981 08:52:00 GMT (czas wygaśnięcia zawartości zwróconego dokumentu. Data w przeszłości zabrania umieszczenie dokumentu w pamięci podręcznej. Jest to stara metoda zastąpiona przez Cache-Control)
  6. Cache-Control: no-store, no-cache, must-revalidate (no-store zabrania przechowywania dokumentu na dysku, nawet gdy nie jest to pamięć podręczna. must-revalidate nakazuje bezwzględnie stosować się do wytycznych i sprawdzić świeżość dokumentu za każdym razem)
  7. Keep-Alive: timeout=15, max=100
  8. Connection: Keep-Alive (akceptacja połączenia Keep-Alive dla klientów HTTP/1.0)
  9. Transfer-Encoding: chunked (typ kodowania zawartości stosowanej przez serwer)
  10. Content-Type: application/xhtml+xml; charset=utf-8 (typ MIME i strona kodowa zwróconego dokumentu)
  11. znak powrotu karetki i nowej linii (CRLF)
  12. tutaj zawartość dokumentu

HTTP do obsługi połączeń Keep-Alive wymaga, aby odpowiedź od serwera miała znaną długość (przez podanie Content-Length lub użycie Transfer-Encoding: chunked). W przeciwnym wypadku koniec odpowiedzi sygnalizuje zerwanie połączenia i Keep-Alive nie może działać.

Nagłówek Keep-Alive jest rozszerzeniem HTTP/1.0. W HTTP/1.1 ten nagłówek nie jest potrzebny, gdyż połączenia Keep-Alive są domyślne (zachowanie zmienia Connection: close).

Przypisy

  1. ↑ Ari Luotonen: Tunneling TCP based protocols through Web proxy servers. 1998. [dostęp 2009-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-11)].

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Protokoły sieciowe w modelu TCP/IP
Warstwa aplikacji
(liczby oznaczają numery portów)
Warstwa transportowa
Warstwa Internetu
Warstwa dostępu do sieci
World Wide Web
Struktura stron WWW
Generowanie dynamicznych stron WWW
Po stronie użytkownika
Przesyłanie danych
Pojęcia