Hypnomys

Hypnomys
Bate, 1919
Okres istnienia: pliocenholocen
Ilustracja
szkic Hypnomys (L.Meslin)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

żuchwowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

wiewiórkokształtne

Rodzina

popielicowate

Rodzaj

Hypnomys

Synonimy
  • Hipnomis
Gatunki[1]
  • Hypnomys morpheus Bate, 1919
  • Hypnomys onicensis Reumer, 1994
  • Hypnomys waldreni Reumer, 1979
Zasięg występowania
Mapa występowania

Hypnomyswymarły rodzaj gryzoni z rodziny popielicowatych, zamieszkujący Baleary w okresie od pliocenu do wczesnego holocenu [1][2]. Ostatnie znane kopalne ślady istnienia Hypnomys, określono na około 4840 lat p.n.e.[1].

Porównanie czaszek H. morpheus, Eliomys quecinus ophiusae i Eliomys quercinus s.l.. Widok: 1) od góry, 2) od dołu 3) boczny, 4-5) żuchwa
Kopalne ślady przedstawiciela Hypnomys odkryte w Cova des Pas de Vallgornera

Systematyka

Pierwszy gatunek z rodzaju Hypnomys został opisany przez brytyjską paleontolog Dorothy Bate w 1919 roku jako Hypnomys morpheus. Znalezione okazy były też często klasyfikowane jako przedstawiciele gatunków z rodzaju Eliomys. Badania kraniologiczne wykazały jednak, że mimo podobieństwa do gatunków z rodzaju Eliomys, Hypnomys miały masywniejszą żuchwę, prawdopodobnie przystosowaną do spożywania twardszych pokarmów. Ostatecznie przeprowadzone badania filogenetyczne wykazały odrębność obu blisko spokrewnionych rodzajów. Najprawdopodobniej populacja osobników z rodzaju Eliomys żyjąca na Balearach na skutek długotrwałego odizolowania od populacj na kontynencie podlegała na tyle znacznym zmianom, że w drodze ewolucji powstał nowy, odrębny rodzaj Hypnomys. Ostatecznie do Hypnomys zaliczane są trzy gatunki[1]:

Przypisy

  1. a b c d Lionel Hautier, Pere Bover, Josep A. Alcover, Jacques J. Michaux. Mandible morphometrics, dental microwear pattern, and. „Acta Palaeontologica Polonica”. 54 (2), s. 181–194, 2009. DOI: 10.4202/app.2008.0001 (ang.). 
  2. Pere Bover, Josep A. Alcover, Jacques J. Michaux, Lionel Hautier i inni. Body Shape and Life Style of the Extinct Balearic Dormouse Hypnomys (Rodentia, Gliridae): New Evidence from the Study of Associated Skeletons. „PLoS ONE”. 5 (12), 2010. Anjali Goswami, University College London, United Kingdom. DOI: 10.1371/journal.pone.0015817 (ang.). 

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Hypnomys morpheus&Eliomys quercinus skulls.png
Autor: Pere Bover, Josep A. Alcover, Jacques J. Michaux, Lionel Hautier, Rainer Hutterer, Licencja: CC BY 2.5
Skulls of:

A) Hypnomys morpheus (CSC-2); B) Eliomys quecinus ophiusae (IMEDEA 7347); C) Eliomys quercinus s.l. (IMEDEA 7335).

Skull in 1) dorsal, 2) ventral and 3) lateral views. Mandible in 4) labial and 5) lingual views.
Habitat of Hypnomys.png
Autor: Pere Bover, Josep A. Alcover, Jacques J. Michaux, Lionel Hautier, Rainer Hutterer, Licencja: CC BY 2.5
Geographical location of the Balearic Islands as habitat of Hypnomys
Hypnomys by L.Meslin.png
Autor: , Licencja: CC BY 2.5
Hypnomys by L.Meslin
Hypnomys.png
Autor: Pere Bover1,2*, Josep A. Alcover1,2, Jacques J. Michaux3, Lionel Hautier4, Rainer Hutterer2,5, Licencja: CC BY 2.5

Articulated skeletons of Hypnomys morpheus covered by flownstone found in the Cova des Pas de Vallgornera (Llucmajor, Mallorca).

A) Skeleton located in a dry passage of the cave.
B) Skeleton found in the bottom of a lake (see diver in insert).

Photos by G. Mulet (a) and M.A. Perelló (b).