Ił-22
Ten artykuł od 2016-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | Związek Radziecki | |
Producent | Iljuszyn | |
Typ | bombowiec | |
Konstrukcja | metalowa | |
Załoga | 5-osobowa (dwóch pilotów, nawigator-bombardier, strzelec-radiotelegrafista, strzelec) | |
Historia | ||
Data oblotu | 24 lipca 1947 | |
Dane techniczne | ||
Napęd | 4 silniki odrzutowe TR-1, później TR-1A | |
Ciąg | 4 × 12,8 (13,3) kN | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 23,06 m | |
Długość | 21,05 m | |
Wysokość | 7,4 m | |
Powierzchnia nośna | 74,5 m² | |
Masa | ||
Własna | 14 950 kg | |
Startowa | 27 300 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 718 km/h | |
Pułap praktyczny | 11 100 m | |
Zasięg | 865 km | |
Rozbieg | 1144 m | |
Dobieg | 940 m | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
– 2 × działko NS-23 kal. 23 mm stałe działka w przedniej dolnej części kadłuba obsługiwane przez pilota 1 × działko NS-23 kal. 23 mm w ogonowym stanowisku 2 × działko B-20E kal. 20 mm w grzbietowym stanowisku zdalnie sterowane przez strzelca-radiotelegrafistę – ładunek 2000 kg bomb, maksymalnie do 3000 kg bomb | ||
Rzuty | ||
Ił-22 (ros. Ил-22) – doświadczalny, ciężki bombowiec produkcji ZSRR z okresu po II wojnie światowej, zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Siergieja Iljuszyna.
Historia
Pod koniec 1945 roku biuro doświadczalne Siergieja Iljuszyna otrzymało polecenie zbudowania doświadczalnego, ciężkiego bombowca z napędem odrzutowym. Według tych samych wymagań technicznych projekt swojego bombowca realizowało biuro konstrukcyjne Suchoja, wynikiem ich prac był samolot Su-10. Projekt Iliuszyna wzorowany był na konstrukcji niemieckiego bombowca Ar 234. Do napędu samolotu użyto nowych silników TR-1 konstrukcji A. Ljulki w podwieszanych gondolach. Prototyp był gotowy na początku 1947 roku. Oblot samolotu jak i późniejsze próby wykazały dobre własności pilotażowe samolotu. Jedynym mankamentem, którego nie udało się rozwiązać, były zbyt słabe i paliwożerne silniki. Słabe silniki były przyczyną długiego rozbiegu przy starcie, niewystarczający był także zasięg samolotu, jego udźwig, jak i prędkość maksymalna. Wymiana silników na nieco mocniejsze TR-1A, zastosowanie dodatkowych rakietowych silników startowych SR-2 odrzucanych po starcie, nie przyniosło oczekiwanych efektów. Po wybudowaniu pięciu prototypów dalsze prace zostały wstrzymane. Mimo że samolot Ił-22 nie był dalej rozwijany, zdobyte doświadczenie zostało wykorzystane przy budowie bombowca frontowego Ił-28.
Konstrukcja
Czterosilnikowy, wolnonośny bombowiec o napędzie odrzutowym w układzie górnopłatu. Konstrukcja całkowicie metalowa. Podwozie trójkołowe amortyzowane z przednim podparciem, chowane w locie do wnęk w kadłubie. Skrzydła o niewielkim wzniosie i obrysie trapezowym z krawędzią natarcia prostopadłą do kadłuba maszyny, wyposażone w klapy wyporowe i lotki (lewa posiadała klapkę wyważającą). Klasyczne usterzenie o obrysie trapezowym. Kabiny hermetyczne.
Plany modelarskie
- Modelarz 12 2000
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
First Soviet jet bomber.