Iński Nurt

Iński Nurt

Kanał Iński Nurt
Państwo Polska
Województwo zachodniopomorskie
Długość0,8 km
Początek
AkwenDąbie
Koniec
AkwenOdra
współrzędne53°31′25″N 14°38′01″E/53,523611 14,633611
Typ kanałużeglugowy
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „koniec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „koniec”

Iński Nurt – kanał wodny[1] w Dolinie Dolnej Odry, w woj. zachodniopomorskim, łączący Odrę z jeziorem Dąbie, o długości 0,8 km[2].

Iński Nurt wraz z kanałem Babiną stanowią główne ujście wód do Odry z Dąbia, do którego uchodzą wody Odry Wschodniej poprzez Regalicę.

Północny brzeg kanału stanowi granicę administracyjną Szczecina. Nad północnym brzegiem znajduje się Inoujście. Południowy brzeg Ińskiego Nurtu stanowi Mewia Wyspa.

Prostopadle przez kanał przebiega granica między śródlądowymi wodami powierzchniowymi a morskimi wodami wewnętrznymi[3]. Iński Nurt stanowi krótki odcinek mający status śródlądowej drogi wodnej klasy Ia[4].

Nazwę Iński Nurt wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Kamel Strom[5].

Zobacz też

  • Ina
  • Ulrich Finsterwalder

Przypisy

  1. ↑ Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 1: Wody płynące, źródła, wodospady. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006, s. 87. ISBN 83-239-9607-5.
  2. ↑ Administrowane wody powierzchniowe. RZGW Szczecin. [dostęp 2011-04-07].
  3. ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 maja 2018 r. w sprawie granic między śródlądowymi wodami powierzchniowymi a morskimi wodami wewnętrznymi i wodami morza terytorialnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 1138)
  4. ↑ Śródlądowe drogi wodne w Polsce. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2011-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-29)].
  5. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 4)

Media użyte na tej stronie