Ińsko (jezioro)
Położenie | |
Państwo | Polska |
---|---|
Miejscowości nadbrzeżne | Ińsko |
Region | Pojezierze Ińskie |
Wysokość lustra | 130[1] m n.p.m. |
Wyspy | 3 |
Morfometria | |
Powierzchnia | 596 ha |
Wymiary • max długość • max szerokość | 5,4 km 2,1 km |
Głębokość • maksymalna | 42 m |
Hydrologia | |
Rzeki zasilające | Ina |
Rzeki wypływające | Ina |
53°26′38″N 15°32′30″E/53,443889 15,541667 |
Jezioro Ińsko, niem. Enzigsee – jezioro w Polsce na Pojezierzu Ińskim, położone w gminie Ińsko, w województwie zachodniopomorskim; Wody jeziora są I klasy czystości, powierzchnia 596 ha (w tym 3 wyspy o łącznej powierzchni 22,3 ha[2], największa z nich, będąca rezerwatem przyrody Wyspa Sołtyski, zajmuje około 20 ha, długość 5,4 km, szerokość 2,1 km, maksymalna głębokość 42 m; złożone z kilku rynien jeziornych; linia brzegowa dobrze rozwinięta (32 km)[2]; brzegi przeważnie wysokie, miejscami urwiste utworzone przez wzgórza morenowe o wysokości względnej do 30 m, północne zalesione; rzeźba dna jest bardzo urozmaicona.
Przez Ińsko przepływa rzeka Ina łącząc je z jeziorem Stubnica; na południowo-wschodnim brzegu leży miasto Ińsko; jezioro wchodzi w skład Ińskiego Parku Krajobrazowego; na północno-wschodnim brzegu Ińska znajduje się rezerwat leśny Kamienna Buczyna. Występuje tu rzadki w Polsce skorupiak będący reliktem epoki lodowcowej Pallasea quadrospinosa.
Ińsko ma 2 duże zatoki posiadające własne nazwy: Zatoka Miałka i Ścienne.
Jezioro znajduje się w obszarze specjalnej ochrony ptaków Ostoja Ińska programu Natura 2000.
Nazwę Ińsko wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę jeziora – Enzig See[3].
Jezioro Ińsko jest jednym z najpopularniejszych miejsc do nurkowania w województwie zachodniopomorskim, ze względu na łatwy dostęp, dobrą widoczność pod wodą, bogatą faunę i florę, a także zaplecze techniczne w miejscowych centrach nurkowania (Prodivers i Dive Devil). Dodatkowymi atrakcjami są: zatopiony samochód Trabant, Pontiac, choinka, łabędź z panki, anakonda z tworzywa (GKP Raffer), znaki drogowe, radiostacja wojskowa, garaż blaszany oraz biurko z pełnym sprzętem komputerowym. Od strony kąpieliska miejskiego wielkie głazy.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Mapa wysokości i głębokości [1]
- ↑ a b Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 148, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482 .
- ↑ M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 8
Bibliografia
- Jezioro Ińsko. nurkomania.pl. [dostęp 2011-08-27].
- Jezioro Ińsko. czystejeziora.pl. [dostęp 2011-08-27].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Relief location map of West Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.65 N
- S: 52.58 N
- W: 13.95 E
- E: 17.10 E
Autor: Tzugaj, Licencja: CC0
znak graficzny do map, ukazujący przykładowe jezioro
Autor:
Mapa gminy Ińsko, Polska
Autor:
Mapa powiatu stargardzkiego, Polska