IŻ-49
Producent | |
---|---|
Okres produkcji | 1951-1958 |
Miejsce produkcji | |
Napęd | |
Silnik | 1-cyl. dwusuwowy |
Pojemność | 346 cm³ |
Stopień sprężania | 5,8:1 |
Moc | 10,5 KM przy |
Skrzynia biegów | 4 |
Ogumienie | |
Rozmiar opon | 3,25-19 |
Wymiary i masa | |
Długość | 2120 mm |
Szerokość | 770 mm |
Wysokość | 980 mm |
Rozstaw osi | 1430 mm |
Masa własna | 160 kg |
Pojemność baku | 13 l |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 90 km/h[1] |
Inne | |
Poprzednik | IŻ-350 |
Następca | |
Modele podobne | Jawa 350 |
IŻ-49 (ros. ИЖ-49) – radziecki średni motocykl klasy 350 cm³ produkowany w latach 1951-1958 w zakładach Iżmasz w Iżewsku.
Historia
IŻ-49 stanowił rozwinięcie modelu IŻ-350, wywodzącego się z konstrukcji niemieckiego DKW NZ-350, przejętego przez ZSRR w ramach reparacji po II wojnie światowej[1]. Z IŻ-350 zachowano ramę (spawaną z tłoczonych profili)[2], silnik, oraz inne podzespoły, jak reflektor[1]. Głównym ulepszeniem było nowoczesne zawieszenie przednie i tylne ze sprężynami i hydraulicznymi amortyzatorami, przejęte ze sportowego modelu IŻ-350S, które znacznie podniosło komfort jazdy[1]. Z przodu zastosowano widelec teleskopowy, w tylnym zawieszeniu – wahacze z nisko zawieszonymi amortyzatorami, mocowanymi do ramy po bokach koła. Pojemnik na narzędzia umieszczono w niszy w zbiorniku paliwa[1]. Zastosowano też inne ulepszenia konstrukcyjne i technologiczne, które doprowadziły do wydłużenia gwarancji z 2000 do 10 000 km przebiegu lub półtora roku eksploatacji[1]. Na bagażniku umieszczone było demontowane pojedyncze siedzenie dla pasażera. Motocykl osiągał prędkość maksymalną 90 km/h, a zapas paliwa wystarczał na 300 km przy prędkości 60 km/h[1].
Projekt motocykla ukończono w 1949 roku, stąd otrzymał oznaczenie IŻ-49, lecz produkcję rozpoczęto w 1951 roku. Pomimo ogólnie mało nowoczesnej konstrukcji, popyt na motocykl rósł. Do zakończenia produkcji w 1958 roku wyprodukowano 507 603 sztuk[3]. Do wad motocykla zaliczano przegrzewający się w lecie żeliwny cylinder silnika i łatwo zapychający się gaźnik[2].
Produkowano oprócz tego w niewielkich ilościach sportową (crossową) wersję oznaczoną IŻ-50[1]. W 1956 opracowano wózek boczny do IŻ-49, którego produkcję umieszczono w Wiatsko-Polanskim Zakładzie Budowy Maszyn (WPMZ) w Wiatskich Polanach[4].
Dodatkowe dane techniczne
średnica cylindra × skok tłoka 72×85 mm
- (c) FOTO:FORTEPAN / Tóth Károly dr, CC BY-SA 3.0
IŻ-49 z wózkiem bocznym
Przypisy
Bibliografia
- Oleg Kurichin: Wozrożdienije marki «IŻ», "Tiechnika Mołodioży" nr 3/1999 (ros.)
- A. Woroncow, Je. Pewzner, D. Dolnikow, A. Popow, R. Sazonow: Encykłopiedija motocykłow, Za Rulom, 2003, Moskwa, ISBN 5-85907-340-2 (ros.)
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(c) FOTO:FORTEPAN / Tóth Károly dr, CC BY-SA 3.0
IZS-49 típusú, 350 cm3-es, oldalkocsis motorkerékpár.