I-170
| ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  ZSRR | |
| Producent | Polikarpow | |
| Typ | myśliwiec | |
| Konstrukcja | mieszana | |
| Załoga | 1 | |
| Dane techniczne | ||
| Napęd | 1 x Silnik rzędowy M-106 | |
| Moc | 1300 KM | |
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 10 m (górnego płata) | |
| Długość | 7,3 m | |
| Powierzchnia nośna | 25 m² | |
| Masa | ||
| Własna | 1760 kg | |
| Startowa | 2050 kg | |
| Osiągi | ||
| Prędkość maks. | 510 km/h | |
| Pułap | 11 000 m | |
| Dane operacyjne | ||
| Uzbrojenie | ||
| 2 x karabin maszynowy kalibru 7,62 mm 1 x działko pokładowe kalibru 20 mm | ||
| Użytkownicy | ||
| Związek Radziecki | ||
I-170 (ros. И-170) – niezrealizowany projekt radzieckiego samolotu myśliwskiego konstrukcji biura Polikarpowa.
Historia
Prace nad nową maszyną rozpoczęto latem 1939 roku. W odróżnieniu od wcześniejszych maszyn myśliwskich Polikarpowa napędzanych silnikami gwiazdowymi, tym razem do napędu nowej konstrukcji zamierzano użyć silnika rzędowego. Dostęp do nowych silników zapewniło nabycie licencji na produkcję silników Hispano-Suiza 12Y, których intensywny rozwój odbywał się w Fabryce Nr 26 w Jarosławiu, gdzie głównym konstruktorem był Wladimir Klimow. I-170 napędzany miał być wersją rozwojową silnika M-100, oznaczoną jako M-106. Maszyna miała prezentować typowy, dwupłatowy układ konstrukcyjny myśliwców Polikarpowa, z otwartą kabiną. Górny płat samolotu miał powstać w układzie typu mewa. Zakładano, iż połączenie dysponującego dużą mocą silnika rzędowego z powierzchnią skrzydeł niewiele różniącą się od tej w I-153, pozwoli zbudować samolot zdolny do lotu z prędkością powyżej 500 km/h oraz charakteryzujący się zwrotnością I-153. Maszyna miała posiadać silne uzbrojenie strzelecki składające się z dwóch karabinów maszynowych kalibru 7,62 mm i pojedynczego działka kalibru 20 mm. Nie doszło jednak do realizacji projektu. W owym czasie stało się już jasne, że dwupłatowe samoloty myśliwskie, nie mają szans w starciu z nowoczesnymi, dysponującymi prędkością nie osiągalną dla dwupłatów, samolotami jednopłatowymi.
Bibliografia
- Dariusz Paduch, Ostatnie sowieckie myśliwce dwupłatowe, „Lotnictwo”, nr 5 (2014), s. 90-98, ISSN 1732-5323.
