Implementation Force
.svg) | Ten artykuł od 2008-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
 NATO Operacja Joint Endeavour | |||||
 Oznaka IFOR. Jeden napis w alfabecie łacińskim, a drugi w cyrylicy | |||||
| Historia | |||||
| Państwa wystawiające |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Państwa mandatowe |  Bośnia i Hercegowina | ||||
| Decyzja o użyciu | 14 grudnia 1995 (Układ w Dayton 15 grudnia 1995 (UNSCR 1031) | ||||
| Rozpoczęcie misji | 20 grudnia 1995 | ||||
| Zakończenie misji | 20 grudnia 1996 | ||||
| Liczba zmian | 1 | ||||
| Dowódcy | |||||
| Pierwszej zmiany | adm. Leighton W. Smith Jr. | ||||
| Konflikt zbrojny | |||||
| Wojna w Bośni | |||||
| Organizacja | |||||
| Typ | budowania pokoju | ||||
| Podporządkowanie | AFSOUTH | ||||
| Skład | 3 dowództwa komponentów 3 wielonarodowe dywizje: Południowo-Wschodnia, Południowo-Zachodnia, Północna | ||||
| Liczebność | 80 000 żołnierzy (łącznie) 54 000 żołnierzy (tylko w Bośni) | ||||
| Dyslokacja | Sarajewo (dowództwo) | ||||
Implementation Force (IFOR) – międzynarodowe siły wojskowe pod przywództwem NATO, na podstawie mandatu ONZ w okresie od 20 grudnia 1995 do 20 grudnia 1996 roku prowadzące w Bośni i Hercegowinie operację Joint Endeavour. Jej dowódcą był admirał US Navy Leighton W. Smith, Jr.
Historia
15 grudnia Rada Bezpieczeństwa ONZ upoważniła NATO do wprowadzenia w życie postanowień wojskowych układu pokojowego w Dayton w sprawie Bośni i Hercegowiny. Ustanowiono w tym celu wielonarodowe Siły Implementacyjne (Implementation Force – IFOR) znalazły się pod dowództwem wojskowym NATO od 20 grudnia 1995. W skład tych sił poza wojskami NATO wchodziły również jednostki państw uczestniczących w programie Partnerstwo dla Pokoju oraz państw nieeuropejskich (Egipt, Malezja, Pakistan). Udział Rosji był przedmiotem osobnego porozumienia między NATO a Rosją. Celem operacji była kontrola wprowadzenia w życie ustaleń konferencji z Dayton kończącej wojnę w Bośni. Zadaniem sił IFOR w ramach operacji "Wspólny Wysiłek" było bezpieczne wykonanie planu pokojowego. Mieściło się ono w nowej skali potrzeb i problemów z zakresu logistyki, wyposażenia i zdolności operacyjnych. Stronami antagonistycznymi w konflikcie były Federacja Bośni i Hercegowiny oraz Republiki Serbskiej. Wojska NATO kontrolowały także przekazanie pomiędzy stronami kontroli nad spornymi terytoriami oraz rozbrojenie z broni ciężkiej. Pomimo pokojowego charakteru misji, żołnierze IFOR wielokrotnie używali broni w walce. Pierwszą taką sytuacją był atak artyleryjski, przeprowadzony 23 sierpnia 1996 r. na pozycje oddziałów serbskich, prowadzących ataki moździerzowe.
Zgodnie z zapisami aneksu 1A porozumienia pokojowego, operacja "Wspólny wysiłek" była prowadzona przez NATO pod politycznym kierownictwem i kontrolą Rady Północnoatlantyckiej.
Zadania sił IFOR:
- Bezpieczne wykonanie programu pokojowego, który opierał się na postanowieniu z Dayton
- Zapewnienie stałego przestrzegania zawieszenia broni
- Zabezpieczanie przekazywania kontroli na spornych terytoriach
- Doprowadzenie do wycofania się do baz własnego terytorium, sił z uzgodnionych stref rozgraniczających obszary objęte zawieszeniem, oraz zapewnienie rozgraniczenia sił
- Rozbrojenie z broni ciężkiej, przeprowadzenie zbiórki ciężkiego uzbrojenia do parków sprzętu i koszar oraz demobilizacja pozostałych sił
- Kontrola i zapewnienie bezpieczeństwa granicom i terenom przygranicznym
- Stworzenie warunków dla bezpiecznego, uporządkowanego i szybkiego wycofania sił ONZ, które nie zostały przeniesione do IFOR
- Zabezpieczanie dostaw pożywienia
- Kontrolowanie przestrzeni powietrznej nad Bośnią i Hercegowiną
Po wyczerpaniu się mandatu misji w 1996 Rada Północnoatlantycka podjęła decyzję o rozpoczęciu nowej długoterminowej misji pokojowej o kryptonimie SFOR (Stabilization Force).
Struktura organizacyjna
Pod względem organizacyjnym w skład IFOR wchodziły trzy dowództwa komponentów poszczególnych rodzajów sił zbrojnych i 3 wielonarodowe dywizje wojsk lądowych (w nawiasie jednostka ramowa)[2]:
Dowództwo Sił Implementacyjnych (Połączone Siły NATO Europy Południowej) – adm. Leighton W. Smith Jr., Sarajewo- Dowództwo Komponentu Lotniczego (Połączone Siły Powietrzne NATO Europy Południowej) – gen. broni Micheal E. Ryan, Vicenza
Dowództwo Komponentu Morskiego (Połączone Siły Morskie NATO Europy Południowej) – adm. Mario Angeli, Neapol
Dowództwo Komponentu Lądowego (Korpus Szybkiego Reagowania Dowództwa NATO w Europie) – gen. broni Michael Walker, Ilidža- Wielonarodowa Dywizja Północ (1 Dywizja Pancerna (USA)) – gen. dyw. William L. Nash, Tuzla
- Wielonarodowa Dywizja Południowy-Zachód (3 Dywizja Zmechanizowana) – gen. dyw. Mike Jackson, Banja Luka
Wielonarodowa Dywizja Południowy-Wschód (6 Lekka Dywizja Pancerna) – gen. dyw. Rideau, Mostar- odwód manewrowy IFOR (Siły Manewrowe Dowództwa NATO w Europie) – gen. dyw. Henry A. Kievenaar, Bihać
Przemieszczenie amerykańskich wojsk do Bośni w grudniu 1995 r.
Fińscy żołnierze na patrolu w marcu 1996 r.
Kolumna rosyjskich wojsk powietrznodesantowych w lipcu 1996 r.
W kulturze
Polscy żołnierze IFOR-u są głównymi bohaterami dramatu wojennego pt. Demony wojny według Goi z 1998 roku w reżyserii W. Pasikowskiego. Polscy żołnierze IFOR-u występują w filmie Peacemaker.
Zobacz też
- Brygada Nordycko-Polska
- Polski Kontyngent Wojskowy w Bośni i Hercegowinie
- 6 Brygada Powietrznodesantowa
Przypisy
- ↑ Larry Wentz: Lessons From Bosnia:The IFOR Experience. Waszyngton: DoD Command and Control Research Program, 1997, s. 475-476. ISBN 1-57906-004-8.
- ↑ Patrick Melissa: Intelligence in Support of Peace Operation: The Story of Task Force Eagle and Operation Joint Endeavour. Carlisle Barracks: US. Army War College, 2000, s. 3-4.
Media użyte na tej stronie
Flaga Paktu Północnoatlantyckiego (NATO).
.svg)
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flaga Finlandii
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
A SISU XA-180 APC.
Russian vehicles from the Russian Brigade, located in Uglievick, Bosnia - Herzegovina in Task Force Eagle during Operation JOINT ENDEAVOR (the multi-national peacekeeping mission in Bosnia), line up at Tuzla Air Base to drop off departing Russian Airborne Troops and pick up the incoming Airborne troops.
.svg)
A U.S. Army Bradley Fighting Vehicle leads a column of Humvees across the U.S. Army pontoon bridge over the Sava River from Zupania, Croatia, into Bosnia and Herzegovina on Dec. 31, 1995. The bridge has become one of the primary routes for the NATO Implementation Force (IFOR) deployment into Bosnia and Herzegovina for Operation Joint Endeavor.
Insignia of the IFOR.