III/3 dywizjon myśliwski
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Rozformowanie | |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
III Dywizjon Myśliwski 3 pułku lotniczego (III/3 dm) – pododdział lotnictwa myśliwskiego Wojska Polskiego II RP.
Historia Dywizjonu
W kampanii wrześniowej 1939 roku dywizjon walczył w składzie lotnictwa Armii „Poznań”[2].
Obsada personalna dowództwa[3]
- dowódca dywizjonu - mjr pil. Mieczysław Mümler
- oficer taktyczny - por. pil. Kazimierz Wiśniewski
- oficer techniczny - ppor. techn. Władysław Turecki
- lekarz - por. lek. Bolesław Chełchowski
Wyposażenie : 2 samoloty PZL P.11c w dowództwie dywizjonu oraz 20 samolotów PZL P.11c w eskadrach myśliwskich, oraz 2 samoloty łącznikowe RWD-8.
Miejsce stacjonowania:
- lotnisko główne dyonu: Dzierżnica od 1 do 5 września: 3 samoloty + maszyny w naprawie, i uszkodzone; Osiek Mały od 6 do 7 września:
- lotnisko zapasowe dyonu: Gułtowy,
- lotniska operacyjne dyonu: Kalisz: 6 samolotów, od 2 do 4 września; Kobyle Pole: 6 samolotów, od 2 do 5 września; Gębarzewo: 3 samoloty, od 3 do 5 września; Żnin: 3 samoloty, 4 września; Ślesin: samoloty z lotnisk w Kaliszu i Żninie, 5 września.
Samoloty utracone bezpowrotnie przez w dniach 1-7 września: 4 PZL P.11 - 2 w wyniku wypadków lotniczych, 1 na skutek zagubienia się pilota, 1 zestrzelony przez nieprzyjaciela, prawdopodobnie 2 samoloty z powodu ciężkich uszkodzeń odniesionych 6 września w walce z Bf 110.
Skład
- Dowództwo III/3 dywizjonu myśliwskiego[4]
- 131 eskadra myśliwska
- 132 eskadra myśliwska
Dowódcy dywizjonu
- mjr pil. Mieczysław Justyn Artur Marian Szczudłowski (od IX 1926[5])
- mjr pil. Stefan Pawlikowski (1932 – IV 1934 → dowódca IV/1 plot)
- mjr pil. Mieczysław Mümler (do IX 1939)
Przypisy
- ↑ Ustawa z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku obrony (Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220). W skład Sił Zbrojnych II RP wchodziły wojska lądowe nazywane ówcześnie wojskiem i Marynarka Wojenna. Wojsko składało się z jednostek organizacyjnych wojska stałego i jednostek organizacyjnych Obrony Narodowej, a także jednostek organizacyjnych Korpusu Ochrony Pogranicza.
- ↑ Bauer i Polak 1983 ↓, s. 148.
- ↑ Pawlak 1982 ↓, s. 55.
- ↑ Hoff 2005 ↓, s. 109.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 20 września 1926 roku, s. 312.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Piotr Bauer, Bogusław Polak: Armia „Poznań” w wojnie obronnej 1939. Poznań 1983: Wydawnictwo Poznańskie. ISBN 83-210-0385-0.
- Krzysztof Hoff: Skrzydła Niepodległej. O wielkopolskim lotnictwie w okresie Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Wielkopolskie Muzeum Walk Niepodległościowych, 2005. ISBN 83-921347-0-2.
- Adam Kurowski, Lotnicy w bitwie nad Bzurą, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1975
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1982, seria: Biblioteczka Skrzydlatej Polski. ISBN 83-206-0281-5.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szlak bojowy 131 i 132 Eskadr Myśliwskich we wrześniu 1939