II Korpus Ukraińskiej Armii Halickiej
| |||
| Historia | |||
| Państwo |  Zachodnioukraińska Republika Ludowa | ||
| Sformowanie | 1919 | ||
| Rozformowanie | 1920 | ||
| Organizacja | |||
| Rodzaj sił zbrojnych | Wojska lądowe | ||
II Korpus Ukraińskiej Armii Halickiej – korpus Ukraińskiej Armii Halickiej, utworzony na przełomie stycznia i lutego 1919 z grup bojowych „Schid”, „Stare Seło” i „Nawarija”. Początkowo nazywany Korpusem Oblężniczym, ponieważ jego wojska oblegały Lwów.
Organizacja
Komenda korpusu znajdowała się w Bóbrce, dowódcą był płk Myron Tarnawskyj, potem płk Arnold Wolf. Szefem sztabu był ppłk Lajosz Papp de Janoszy, płk Alfred Schamanek, później kpt Ferdynand Loner. Korpus został zorganizowany na bazie grup bojowych „Wschód”, „Stare Sioło” i „Nawarija”.
W skład Korpusu wchodziły:
- 1 Brygada Piechoty Ukraińskich Strzelców Siczowych – dowódca mjr Osyp Bukszowanyj
- 2 Brygada Kołomyjska – dowódca ppłk Franz Tinkl, potem ppłk Anton Wymetal, szef sztabu K. Kupczenko
- 3 Brygada Bereżańska – dowódca ppłk Arnold Wolf, później mjr O. Łysiak, szef sztabu F. Zaputowycz
- 4 Brygada Złoczowska – dowódca mjr Stepan Szuchewycz, szef sztabu O. Łuckyj
- 2 Pułk Artylerii Strzelców Siczowych (2 baterie, podlegające bezpośrednio dowódcy korpusu)
Działania
Podczas oblężenia Lwowa zajmował linie od Hrybowycz po Stawczany. Do kwietnia 1919 Korpus działał na linii frontu Grzybowce - Nawaria. Korpus brał udział w czerwcowej ofensywie, oraz w ofensywie na Kijów w lipcu i sierpniu 1919.
Literatura
- Maciej Krotofil, Ukraińska Armia Halicka 1918-1920, Toruń 2002, ISBN 83-7322-156-5.
- Jeremiasz Ślipiec, Drogi niepodległości – Polska i Ukraina 1918-1921, Warszawa 1999, ISBN 83-11-09038-6.
- Енциклопедія українознавства, tom 2, s. 598, Lwów 2000, ISBN 5-7707-4048-5
| |||||||||||||||||
Media użyte na tej stronie
