II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach

II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach
ponadpodstawowa
Ilustracja
II LO im. Stanisława Staszica – elewacja frontowa (od zachodu)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Tarnowskie Góry (Śródmieście-Centrum)

Adres

ul. marsz. J. Piłsudskiego 1

Data założenia

1870

Patron

Stanisław Staszic

Liczba uczniów

666

Dyrektor

mgr Kazimierz Sporoń

Położenie na mapie Tarnowskich Gór
Mapa konturowa Tarnowskich Gór, po prawej znajduje się punkt z opisem „II LO”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „II LO”
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego
Mapa konturowa powiatu tarnogórskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „II LO”
Ziemia50°26′38,12″N 18°51′39,06″E/50,443922 18,860850
Strona internetowa
Budynek II Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica
Symbol zabytku nr rej. A/358/11 z 7 grudnia 2011[1]
Ilustracja
II LO im. St. Staszica – elewacja od strony boiska (od wschodu)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Tarnowskie Góry (Śródmieście-Centrum)

Ukończenie budowy

1874

50°26′38,12″N 18°51′39,06″E/50,443922 18,860850
Strona internetowa
II LO im. St. Staszica – elewacja frontowa po remoncie
Widok szkoły nocą

II Liceum ogólnokształcące im. Stanisława Staszica (pot. Staś[2]) – publiczna szkoła średnia w Tarnowskich Górach

Historia

Prusy (1870–1922)

Zaczątkiem obecnego II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach była założona przez miasto w 1870 roku Szkoła Realna I stopnia (z niemieckim językiem wykładowym), która 1874 roku otrzymała obszerny, nowoczesny budynek, będący siedzibą dzisiejszego II LO. Staraniem pierwszego dyrektora szkoły, dra Paula Wossidlo obok gmachu wzniesiono halę sportową z boiskiem szkolnym oraz urządzono dydaktyczny ogród botaniczny, alpinarium i małe arboretum[3]. W 1882 roku szkoła została przekształcona w Gimnazjum Realne, którego celem było kształcenie przyszłych urzędników, adwokatów, lekarzy i nauczycieli. Uczniami płatnego gimnazjum byli katolicy, protestanci i żydzi. Szkoła od 1891 roku zyskała stałe subwencje państwowe, otrzymując jednocześnie nazwę Królewskiego Gimnazjum Realnego (niem. Königliches Realgymnasium zu Tarnowitz)[4][5]. Realizowała planowe nauczanie do I wojny światowej (do 1915 roku), kiedy nastąpiły okresowe przerwy w jej funkcjonowaniu, ponieważ w budynku umieszczono szpital wojskowy. W czasie powstań śląskich budynek wielokrotnie przechodził z rąk do rąk.

II Rzeczpospolita (1922–1939)

Po przyłączeniu Tarnowskich Gór do Polski (czerwiec–lipiec 1922 roku) otwarto w tym budynku polskie gimnazjum męskie (z polskim językiem wykładowym). Niezwykła skuteczność organizacyjna pierwszego polskiego dyrektora, ks. dra Aleksego Siary spowodowała, że tarnogórskie gimnazjum od Bożego Narodzenia, jako pierwsze w województwie śląskim, prowadziło naukę we wszystkich klasach (od I do VIII)[6].

W roku szkolnym 1926/1927 w gimnazjum, zarządzanym przez dyrektora Józefa Grzybowskiego, kształciło się 377 uczniów. Grono pedagogiczne tworzyło 17 profesorów: Alfons Brocki, Paweł Brocki, Karol Broniec, Alojzy Cebulski, dr Wilhelm Durynek, Stanisław Huza, Józef Jachimek, Józef Knosała, Franciszek Kruczała, Sylwio Mikucki, Jan Mrożek, Rudolf Nałęcki, Józef Piernikarczyk, Zygmunt Rutowski, Klemens Sadowski, Jan Salwiński, katecheta ks. Józef Ledwoń. Ubodzy uczniowie szkoły mieszkali w Konwikcie Biskupim przy ul. Powstańców[7].

W 1929 roku nadano szkole pierwszego w jej dziejach patrona i nową nazwę: „Państwowe Gimnazjum Męskie im. Księcia Jana II Opolskiego w Tarnowskich Górach”[6]. W 1932 roku nastąpiła reorganizacja szkoły – przekształcono ją w czteroletnie gimnazjum ogólnokształcące i dwuletnie liceum typu humanistycznego i matematycznego. W 1938 roku szkoła otrzymała w nazwie numer „pierwsze”, tj. I Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Księcia Jana Opolskiego w Tarnowskich Górach. W czasie II wojny światowej w budynku szkoły mieściła się komenda policji niemieckiej, zniszczeniu uległy wtedy prawie wszystkie pomoce naukowe i zbiory biblioteczne.

PRL i III Rzeczpospolita (od 1945)

Bezpośrednio po wojnie budynek zajęły różne urzędy, dlatego naukę w szkole wznowiono 17 marca 1945 roku. W 1960 roku liceum otrzymało nowego patrona – Stanisława Staszica, a w 1963 roku zostało szkołą koedukacyjną, otrzymując dzisiejszą nazwę – II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach. W 2011 roku budynek szkoły został wpisany do rejestru zabytków[8].

Kalendarium

  • 1869 (11 maja) – Rada Miejska Tarnowskich Gór zadecydowała o budowie szkoły realnej, na której budowę zebrano 400.000 talarów od 14 fundatorów; promotorami założenia i budowy szkoły byli burmistrz Heinrich Engel i hrabia Guido Henckel von Donnersmarck
  • 1869 (2. poł. roku) – powstał projekt architektoniczny Szkoły Realnej w Tarnowskich Górach autorstwa budowniczego Heinricha Herzoga (kamień węgielny położono i rozpoczęto budowę w 1870 roku, ale przerwano na 3 lata z powodu wojny francusko-pruskiej)[4][9]
  • 1870 (15 stycznia) – zatwierdzono statut miejskiej Szkoły Realnej I stopnia (niem. Realschule I. Ordnung)
  • 1870 (28 kwietnia) – uroczyście otwarto Szkołę Realną z siedzibą w budynku Szkoły Górniczej przy ul. Gliwickiej (z 97 uczniami w 3 klasach i 8 nauczycielami)
  • 1872 – szkoła otrzymała dodatkowe pomieszczenia dydaktyczne w miejskiej szkole elementarnej
  • 1873 (24 czerwca) – oddano pierwsze pomieszczenia klasowe w niewykończonym jeszcze nowym gmachu szkoły na Krakowskim Przedmieściu
  • 1873 (18 czerwca) – zatwierdzono projekt przyszkolnej hali sportowej autorstwa Heinricha Herzoga
  • 1874 (22 marca) – uroczyście otwarto i poświęcono nowy gmach szkoły (z halą gimnastyczną i boiskiem sportowym; uczyło się w niej wówczas 200 młodzieńców; poszczególne pomieszczenia były wtedy ogrzewane piecami wolnostojącymi)
  • 1875 (wiosna) – szkoła uruchomiła klasę maturalną (niem. Prima)
  • 1877 (wiosna) – w szkole odbyła się pierwsza matura (zdało ją 3 uczniów: Georg Bohle, Paul Haase, Otto Schlesinger)
  • 1882 – szkoła została podniesiona do rangi Gimnazjum Realnego (niem. Realgymnasium)
  • 1891 – szkoła, utrzymywana dotychczas przez miasto, została przejęta przez państwo pruskie, otrzymując stałą subwencję oraz status Królewskiego Gimnazjum Realnego (niem. Königliches Realgymnasium)
  • 1895 – uroczyste obchody 25-lecia działalności szkoły; z tej okazji dr Wossidlo napisał i wydał broszurę o historii gimnazjum[4][5]
  • 1919 – w związku z likwidacją monarchii w Niemczech szkoła przyjmuje nazwę Państwowego Gimnazjum Realnego (niem. Staatliches Realgymnasium zu Tarnowitz)
  • 1920 (9–11 lutego) – uroczyste obchody jubileuszu 50-lecia istnienia szkoły; z tej okazji wydano okolicznościową pocztówkę[10]
  • 1922 – szkołę przejęły polskie władze oświatowe; nowy rok szkolny rozpoczęło 420 uczniów
  • 1929 – na wniosek nauczyciela historii, Józefa Piernikarczyka, szkole nadano imię księcia Jana II Opolskiego (Państwowe Gimnazjum Męskie im. Księcia Jana Opolskiego)[6]
  • 1929/1930 – przeprowadzono gruntowną przebudowę i modernizację wnętrz gmachu szkoły (kosztem 300.000 zł)
  • 1932 – w związku z reorganizacją szkolnictwa placówka została państwowym liceum i gimnazjum (męskim)
  • 1938 – szkoła otrzymała numer „pierwszy”, zostając I Państwowym Liceum i Gimnazjum im. Księcia Jana Opolskiego
  • 1939–1945 – budynek szkoły został siedzibą policji niemieckiej (niem. Gendarmerie)[11]
  • 1945 (12 lutego) – inauguracja roku szkolnego w gmachu Liceum i Gimnazjum Żeńskiego (obie szkoły były połączone przez miesiąc)[12]
  • 1945 (17 marca) – wznowienie nauki w gmachu Liceum i Gimnazjum Męskiego im. Jana Opolskiego
  • 1948 (1 września) – zniesienie gimnazjów spowodowało przekształcenie szkoły w męskie liceum ogólnokształcące
  • 1960 (6 listopada) – zmiana patrona szkoły na Stanisława Staszica (Liceum Ogólnokształcące Męskie im. Stanisława Staszica)[11]
  • 1961 (1 września) – przy szkole otwarto wieczorowe Liceum dla Pracujących (później Liceum dla Dorosłych), które działało do 2005 roku
  • 1963 (1 września) – szkoła stała się koedukacyjną, przyjmując obecną nazwę – II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica[13]
  • 1966 (16 kwietnia) – odsłonięto tablicę pamiątkową w hołdzie nauczycielom i wychowawcom szkoły poległym w latach 1939–1945
  • 2011 (4 sierpnia) – sądowa rejestracja Stowarzyszenia Na Rzecz Odnowy Budynku Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach[14] (organizacja pożytku publicznego nr KRS 0000393017)[15]
  • 2011 (7 grudnia) – budynek szkoły został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego (nr rej. A/358/11)[8]
  • 2018 – generalny remont budynków szkoły, m.in. wymieniono okna gmachu szkolnego, przywracając ich pierwotny kształt i kolor, pokrycie dachów, instalację c,o., docieplono elewację hali gimnastycznej (kosztem 2,8 mln zł, w tym 2,3 mln zł dotacji Unii Europejskiej)[16]
  • 2020 (28 kwietnia) – jubileusz 150. rocznicy otwarcia tarnogórskiej Szkoły Realnej[17]
  • 2020–2021 – restauracja i konserwacja elewacji budynku (etap 1: elewacje frontowa i północna, etap 2: elewacje tylna i południowa; oba ze środków Starostwa Powiatowego w Tarnowskich Górach)[18][19]

Dyrektorzy szkoły

1870–1922[10][20]

  • dr Paul Wossidlo (1870–1900)
  • Eduard Grötschel (1900–1918)
  • Hermann Hülsmeyer (1918–1922)

1922–1939[13]

  • ks. dr Aleksy Siara (1922–1925)
  • Józef Smolicz (IX–XII 1925, p.o. dyrektora)
  • Józef Grzybowski (1926–1932)
  • dr Edward Merklinger (1932–1939)[11][6][21]

od 1945

  • mgr Stanisław Książek (II–III 1945, p.o. dyrektora)
  • dr Edward Merklinger (1945–1946)
  • mgr Władysław Piasecki (1946–1955)
  • mgr Stanisław Książek (1955–1973)
  • mgr Józef Wójcik (1973–1977)
  • mgr Halina Bielakow (1977–1981)
  • mgr Jan Lenartowicz (1981–1991)
  • mgr Andrzej Skorek (1991–2007)
  • mgr Kazimierz Sporoń (2007–)

Znamienici nauczyciele

1870–1922

  • dr Paul Damas (1849–?, naucz. historii, jęz. łacińskiego i niemieckiego; historyk wczesnego średniowiecza)[22]
  • dr Paul Knötel (1858–1934, naucz. historii i geografii 1894–1904; historyk, heraldyk, historyk sztuki, etnograf)[23]
  • dr Emil Pfundheller (1842–1893, naucz. języków 1877–1883, zastępca dyrektora; historyk literatury angielskiej, klasycznej i francuskiej)[24]
  • dr Traugott Staesche / Stäsche (1859–?, naucz. jęz. klasycznych i historii 1903–1922, zastępca dyrektora; filolog klasyczny, historyk Dolnego Śląska oraz polskich dziejów Grodziska Wielkopolskiego i Rakoniewic)[25]
  • dr Karl Stephan (1857–?, naucz. fizyki, matematyki, przyrody i jęz. niemieckiego; fizyk, chemik fizyczny)[25]
  • dr Paul Tschierske (1861–?, naucz. chemii, przyrody i biologii 1899–1922; botanik; zięć Paula Wossidlo)[26]
  • dr Arwed Walter (1846–1899, naucz. chemii, fizyki i matematyki 1878–1897; chemik fizyczny, fizyk)[27][28]
  • dr Paul Wossidlo (1836–1921, naucz. gł. biologii i geografii 1870–1900, dyrektor; botanik, przyrodnik, filozof przyrody)[20]

1922–1939

  • dr Wilhelm Durynek (1887–1939, naucz. języków łacińskiego, greckiego i niemieckiego; filozof)[29]
  • dr Józef Knosała (1878–1951, naucz. historii; ksiądz katolicki, historyk)
  • dr Franciszek Kozieł (1900–1940, naucz. języka polskiego, reżyser przedstawień szkolnych; filolog polski, zginął w Katyniu)[30]
  • Sylwiusz Mikucki (1898–1983, naucz. historii 1923–1927; późn. prof. dr hab., historyk, heraldyk, sfragistyk)
  • Józef Piernikarczyk (1885–1946, naucz. historii i geografii 1923–1936; historyk górnictwa, archiwista)

od 1945

  • Alfreda Garczarek-Bendkowska (naucz. historii 1972–1990; założycielka i przewodnicząca Stowarzyszenia Na Rzecz Odnowy Budynku Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach [2011]; aktywna ambasadorka szkoły, prowadzi własny blog)[31]

Sławni absolwenci

1870–1922

1922–1939

od 1945

  • Zygmunt Białas (ur. 1935, matura 1952) – geolog, działacz ekologiczny, badacz geologii regionu Ustronia i historii ustrońskiego uzdrowiska, współzałożyciel rocznika „Przyrodnik Ustroński”
  • Henryk Borek (1929–1985, matura 1950) – prof. dr hab., językoznawca, onomastyk, profesor Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu
  • Ireneusz Celary (ur. 1964, matura 1983) – prof. dr hab., ksiądz katolicki, teolog, profesor Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach
  • Arkadiusz Czech (ur. 1961, matura 1980) – samorządowiec, fizyk, muzyk, burmistrz Tarnowskich Gór
  • Bogna Drozdzowska (ur. 1970, matura 1989) – prof. dr hab., lekarz, patomorfolog, profesor Śląskiego Uniwersytetu Medycznego (kierownik Katedry i Zakładu Patomorfologii w Zabrzu)[38]
  • Józef Dzielicki (ur. 1941 w Tarnowskich Górach, matura 1958) – prof. dr hab., lekarz, chirurg, chirurg dziecięcy, torakochirurg, profesor Śląskiego Uniwersytetu Medycznego (rozprawa habilitacyjna pt. Odległe następstwa tracheostomii u dzieci w świetle badań doświadczalnych i klinicznych, 1990 w Śląskiej Akademii Medycznej, Wydział Lekarski w Zabrzu, profesor nauk medycznych 2000), twórca Kliniki Chirurgii Dziecięcej w Zabrzu (1978)[39][40]
  • Herbert Jeziorski (ur. 07.03.1936 w Starych Tarnowicach, matura 1953) – prałat, dr, ksiądz katolicki, pedagog (rozprawa doktorska pt. Rozwój szkolnictwa na terenie powiatu tarnogórskiego 1922–1939 na Uniwersytecie Wrocławskim, 1983)[41], autor m.in. kilkunastu popularnonaukowych monografii parafii i kościołów Tarnowskich Gór i okolic, proboszcz parafii Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich (1973–1979), administrator i proboszcz parafii św. Michała Archanioła w Suchej Górze (1979–2001), prałat honorowy (2017)[42]
  • Ireneusz Cezary Kamiński (ur. 10.12.1963, matura 1982) – dr hab., prawnik, socjolog, profesor nadzwyczajny w Instytucie Nauk Prawnych PAN, sędzia ad hoc w Europejskim Trybunale Praw Człowieka w Strasburgu (2014–2016), członek Rady Fundacji Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka
  • Lucjan Karasiewicz (ur. 1979, matura 1994) – polityk, poseł na Sejm RP V i VI kadencji
  • Aleksandra Kawczyk-Krupka (ur. 1968, matura 1987) – prof. dr hab., lekarz, angiolog, profesor Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach (Katedra i Oddział Kliniczny Chorób Wewnętrznych, Angiologii i Medycyny Fizykalnej w Bytomiu; rozprawa doktorska pt. Żywotność i metabolizm komórek wybranych linii nowotworowych poddanych działaniu wolnozmiennych pól magnetycznych, 1998, rozprawa habilitacyjna pt. Wpływ terapii fotodynamicznej na sekrecję czynników progresji komórek linii raka jelita grubego, 2012, obie na Śląskim Uniwersytecie Medycznym, Wydział Lekarski w Zabrzu, profesor nauk medycznych 2019)[43][44]
  • Donat Kirsch (ur. 1953, matura 1972) – pisarz, prozaik, matematyk i informatyk
  • Leon Koj (1929–2006, matura 1948) – prof. dr hab., filozof, semiotyk, logik, etyk, profesor Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
  • Arkadiusz Kozubek (1947–2016, matura 1964) – prof. dr hab., biochemik, profesor i dyrektor Instytutu Biochemii i Biologii Molekularnej Uniwersytetu Wrocławskiego, twórca polskiej szkoły liposomowej
  • Grażyna Lisowska (ur. 24.08.1970, matura 1989) – prof. dr hab., lekarz, otolaryngolog, profesor Śląskiego Uniwersytetu Medycznego (Katedra i Oddział Kliniczny Otorynolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej w Zabrzu; rozprawa doktorska pt. Ocena emisji otoakustycznej i słuchowych potencjałów wywołanych z pnia mózgu u chorych na cukrzycę typu 1, 1999, habilitacja z nauk medycznych, 2008, obie na Śląskim Uniwersytecie Medycznym, Wydział Lekarski w Zabrzu, profesor nauk medycznych 2018)[45][46]
  • Werner Lubos (ur. 02.05.1941 w Tarnowskich Górach, matura 1959) – prof. hab., artysta malarz, witrażysta, profesor Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie (docent hab. 1990, profesor sztuk plastycznych 2008)[47][48]
  • Bolesław Lubosz (1928–2001, matura 1948) – poeta, prozaik, eseista, satyryk oraz tłumacz literatury niemieckiej i łużyckiej, Honorowy Obywatel Tarnowskich Gór (1999)
  • Ireneusz Malik (ur. 1973, matura 1992) – prof. dr hab., geomorfolog, profesor Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (Katedra Rekonstrukcji Środowiska Geograficznego w Sosnowcu; rozprawa doktorska pt. Rola lasu nadrzecznego w kształtowaniu koryta rzeki meandrującej na przykładzie Małej Panwi (Równina Opolska), 2001, rozprawa habilitacyjna pt. Dendrochronologiczny zapis współczesnych procesów rzeźbotwórczych kształtujących stoki i doliny rzeczne wybranych stref krajobrazowych Europy Środkowej, 2009, obie na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, Wydział Nauk o Ziemi w Sosnowcu, profesor nauk o Ziemi 2014)[49][50]
  • Peter A. Miglus(niem.) (Piotr Miglus, ur. 1954, matura 1972) – dr hab., archeolog, asyriolog, profesor Uniwersytetu w Heidelbergu
  • Jan Miodek (ur. 1946, matura 1963) – prof. dr hab., językoznawca, profesor i dyrektor Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, członek Komitetu Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk oraz Rady Języka Polskiego, Honorowy Obywatel Tarnowskich Gór (1992)
  • Marek Ochman (ur. 1975, matura 1994) – dr hab., lekarz, transplantolog w Śląskim Centrum Chorób Serca w Zabrzu (rozprawa doktorska pt. Nordic Walking jako nowy model rehabilitacji oddechowej chorych kwalifikowanych do przeszczepu płuc, 2014, habilitacja z nauk medycznych 2019, obie na Śląskim Uniwersytecie Medycznym, Wydział Lekarski w Zabrzu)[51][52], z 4 innymi lekarzami dokonał w 2019 r. pierwszego w Polsce jednoczesnego przeszczepu wątroby i obu płuc[53]
  • Michał Oleszczyk (ur. 1982, matura 2001) – dr, krytyk filmowy, filmoznawca i tłumacz, wykładowca uczelni artystycznych
  • Zygmunt Pejsak (ur. 1948, matura 1966) – prof. dr hab., lekarz weterynarii, epizootiolog, hyopatolog, profesor Państwowego Instytutu Weterynaryjnego w Puławach
  • Marek Piechota (ur. 1951, matura 1969) – prof. dr hab., literaturoznawca, profesor Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach
  • Krzysztof Respondek (ur. 1969, matura 1988) – aktor teatralny i filmowy, artysta kabaretowy, członek Kabaretu Rak
  • Christian Skrzyposzek (1943–1999, matura 1962) – pisarz, krytyk literacki, eseista, dramaturg, autor kultowej książki pt. Freie Tribune (Berlin 1983), przełożonej na język polski (Wolna trybuna, Berlin 1985) i niderlandzki
  • Remigiusz Sobański (1930–2010, matura 1949) – prof. dr hab., ksiądz katolicki, teolog, znawca prawa kanonicznego, Honorowy Obywatel Tarnowskich Gór (2005)
  • Krzysztof Sośnica (ur. 1985, matura 2004) – prof. dr hab., specjalista z zakresu geodezji satelitarnej, fizyki i astronomii, absolwent szwajcarskiego Uniwersytetu w Bernie, najmłodszy profesor tytularny w Polsce w momencie uzyskania nominacji
  • Kazimierz Strzyczkowski (ur. 1944, matura 1963) – prof. dr hab, prawnik, administratywista, profesor Akademii Ekonomiczno-Humanistycznej w Warszawie (doktorat 1978 na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, rozprawa habilitacyjna pt. Rola współczesnej administracji w gospodarce (zagadnienia prawne), 1994 na Uniwersytecie Warszawskim, profesor nauk prawnych 2016)[54][55]
  • Wincenty Swoboda (1934–2000, matura 1952) – dr hab., historyk Słowiańszczyzny
  • Andrzej Urbańczyk (1946–2001, matura 1965) – dziennikarz, publicysta, polityk, poseł na Sejm RP II i III kadencji
  • Adam Walanus (ur. 06.04.1952, matura 1971) – prof. dr hab., fizyk, analityk danych, statystyk, profesor Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (rozprawa doktorska pt. Obiektywizacja pomiaru w datowaniach metodą 14C, 1983, rozprawa habilitacyjna pt. Istotność statystyczna wniosków z analiz ilościowych na przykładzie badań górnego czwartorzędu, 2002, obie na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, profesor nauk o Ziemi 2014)[56]

Sławni uczniowie

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 24 listopada 2022.
  2. Najlepsza szkoła średnia w TG, gazeta.pl, 12 października 2001 [dostęp 2020-04-17].
  3. Tadeusz B. Hadaś, Przyroda i jej przemiany w dziejach Tarnowskich Gór, [w:] Jan Drabina (red.), Historia Tarnowskich Gór, Tarnowskie Góry: Muzeum w Tarnowskich Górach, 2000, s. 742, ISBN 83-911508-3-6.
  4. a b c d Paul Wossidlo, Vorgeschichte der Königlichen Realgymnasiums zu Tarnowitz und Überblick über die ersten fünfundzwanzigsten Jahre seines Bestehens, Tarnowitz: Ch. Reimann’s Buchdruckerei, 1895.
  5. a b Maria Sikorska, Szkolnictwo, [w:] Jan Drabina (red.), Historia Tarnowskich Gór, Tarnowskie Góry: Muzeum w Tarnowskich Górach, 2000, s. 306, ISBN 83-911508-3-6.
  6. a b c d Herbert Jeziorski, Szkoły i przedszkola, [w:] Jan Drabina (red.), Historia Tarnowskich Gór, Tarnowskie Góry: Muzeum w Tarnowskich Górach, 2000, s. 451–452, ISBN 83-911508-3-6.
  7. Jan Nowak, Kronika miasta i powiatu Tarnowskie Góry. Najstarsze dzieje Śląska i ziemi Bytomsko-Tarnogórskiej. Dzieje pierwszego górnictwa w Polsce, Tarnowskie Góry: Nakładem Księgarni Polskiej Jana Nowaka w Tarnowskich Górach, 1927, s. 213 [dostęp 2022-08-22], (Śląska Biblioteka Cyfrowa).
  8. a b Rejestr zabytków nieruchomych województwa śląskiego. Wykaz A, Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Katowicach, 7 grudnia 2011 [dostęp 2020-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-08].
  9. Marek Wojcik, Heinrich Herzog. Tarnogórscy Budowniczowie (2), „Montes Tarnovicensis”, nr 37, kwiecień 2009 [dostęp 2020-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-12].
  10. a b Zur Erinnerung an die 50-jähr. Jubeilfeier des Staatl. Realgymnasiums Tarnowitz, 9.-11. Februar 1920 [widokówka], 1920 [dostęp 2020-03-06].
  11. a b c Stanisław Książek, Stanisław Staszic patronem Liceum Ogólnokształcącego Męskiego w Tarnowskich Górach – najstarszej średniej szkoły ogólnokształcącej na Górnym Śląsku, „Gwarek”, 2 listopada 1960.
  12. Stanisław Książek, Stanisław Staszic patronem Liceum Ogólnokształcącego Męskiego w Tarnowskich Górach [c.d.], „Gwarek”, 8 listopada 1960.
  13. a b Losy szkoły, II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach [dostęp 2020-04-17].
  14. Stowarzyszenie Na Rzecz Odnowy Budynku Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach, krs-pobierz.pl, 4 sierpnia 2011 [dostęp 2021-03-06].
  15. Sprawozdanie finansowe Stowarzyszenia za rok 2018, naszstaszic.pl, 4 lutego 2019 [dostęp 2021-03-06].
  16. Staszic w remoncie. Koszt wymiany okien to prawie 1 mln zł, Tarnowskie Góry tarnowskieg.pl, 11 września 2018.
  17. Krzysztof Garczarczyk, 150 lat temu zaczęła się historia II LO im. Staszica, „Gwarek”, 27 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-30].
  18. Restauracja i konserwacja elewacji budynku II LO im. S. Staszica w Tarnowskich Górach ul. Piłsudskiego 1. Etap 1., przetargi.pl, 22 stycznia 2020 [dostęp 2021-03-06].
  19. Restauracja i konserwacja elewacji budynku II LO im. S. Staszica w Tarnowskich Górach, ul. Piłsudskiego 1. Etap 2., www.przetargi.egospodarka.pl, 25 listopada 2020 [dostęp 2021-03-06].
  20. a b Tadeusz B. Hadaś, Dr Paul Wossidlo (1836–1921) tarnogórski florysta i dydaktyk, „Przyroda Górnego Śląska”, nr 11, Katowice 1998, s. 14–15.
  21. Michał Pluta, Gimnazjum im. księcia Jana Opolskiego, „Montes Tarnovicensis”, nr 49, kwiecień 2011 [dostęp 2020-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-13].
  22. Franz Kössler, Personenlexikon von Lehrern des 19. Jahrhunderts. Berufsbiographien aus Schul-Jahresberichten und Schulprogrammen 1825–1918 mit Veröffentlichungsverzeichnissen, t. Daase–Dzialas, Gießen: Universitätsbibliothek Gießen, Giessener Elektronische Bibliothek, 2008 [dostęp 2022-08-24].
  23. Marek Wojcik, Profesor dr. Paul Knötel (1858-1934), „Montes Tarnovicensis”, nr 48, luty 2011 [dostęp 2020-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-26].
  24. Franz Kössler, Personenlexikon von Lehrern des 19. Jahrhunderts. Berufsbiographien aus Schul-Jahresberichten und Schulprogrammen 1825–1918 mit Veröffentlichungsverzeichnissen, t. Paalhorn–Pyrkosch, Gießen: Universitätsbibliothek Gießen, Giessener Elektronische Bibliothek, 2008 [dostęp 2021-05-06].
  25. a b Kössler Franz, Personenlexikon von Lehrern des 19. Jahrhunderts. Berufsbiographien aus Schul-Jahresberichten und Schulprogrammen 1825–1918 mit Veröffentlichungsverzeichnissen, t. Staa–Stutzki, Gießen: Universitätsbibliothek Gießen, Giessener Elektronische Bibliothek, 2008 [dostęp 2021-05-06].
  26. Heinrich Menz (red.), Zur Geschichte der Gustav-Freytag-Schule zu Kreuzburg OS. Von der „Höheren Bürgerschule” zur „Deutschen Oberschule für Jungen”. Festschrift zum 100. Geburtstag der Schule, Velen in Westfalen: Neumann Verlag, 1974, s. 72.
  27. Renate Tobies, Klaus Thomas Volkert, Mathematik auf den Versammlungen der Gesellschaft Deutscher Naturforscher und Ärzte 1843–1890, Stuttgart: Wissenschaftliche Verlagsgesellschaft, 1998, s. 220, ISBN 3-8047-1634-2, (Schriftenreihe zur Geschichte der Versammlungen deutscher Naturforscher und Ärzte, Bd. 7).
  28. Kössler Franz, Personenlexikon von Lehrern des 19. Jahrhunderts. Berufsbiographien aus Schul-Jahresberichten und Schulprogrammen 1825–1918 mit Veröffentlichungsverzeichnissen, t. Waag–Wytzes, Gießen: Universitätsbibliothek Gießen, Giessener Elektronische Bibliothek, 2008 [dostęp 2021-05-06].
  29. Dariusz Jerczyński, 100 lat temu w styczniu 1919 powstał Związek Górnoślązaków, Facebook, 3 lutego 2019 [dostęp 2022-08-22] (pol.).
  30. Porucznik rezerwy Franciszek Kozieł. Katyń 1940. Lista katyńska 2. Instytut Pamięci Narodowej, 2020. [dostęp 2022-08-22].
  31. Alfreda Garczarek-Bendkowska [blog], www.tg.net.pl [dostęp 2021-03-06].
  32. Ryszard Bednarczyk, Wysoce inteligentny inżynier, „Montes Tarnovicensis”, nr 88, październik 2017.
  33. Heinz Meixner, Niemczyk, Oskar, Neue Deutsche Biographie [Online-Version], 1999 [dostęp 2020-04-19].
  34. Prof. Dr. phil. Dr.-Ing. E. h. Oskar Niemczyk, Technische Universität Berlin. Catalogus Professorum, 2019 [dostęp 2020-04-30].
  35. Otto Schlesinger, Ueber conjugirte binäre Formen, Breslau: Th. Schatzky’s Buchdruckerei, 1882 [dostęp 2020-04-19].
  36. Karl Pretzsch, Verzeichnis der Breslauer Universitätsschriften 1811–1885, Hildesheim – New York: Georg Olms Verlag, 1975, 255 (poz. 2500).
  37. Wiesław Lesiuk, Franciszek Hawranek (1919–1981), „Śląski Kwartalnik Historyczny »Sobótka«”, R. 37 (nr 1–2), 1982, s. 152–154.
  38. Katedra i Zakład Patomorfologii Wydział Nauk Medycznych w Zabrzu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, 2020 [dostęp 2020-04-19].
  39. Józef Dzielicki, Józef Dzielicki prof. dr hab. n. med., Józef Dzielicki (strona domowa), 2017 [dostęp 2020-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-27].
  40. Prof. Józef Dzielicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-04-19].
  41. Herbert Jeziorski, Wkład duchownych rzymskokatolickich i sióstr zakonnych w rozwój szkolnictwa na ziemi tarnogórskiej w latach 1922–1939, „Śląskie Studia Teologiczno-Historyczne”, XXII, 1989, s. 139–154 [dostęp 2020-04-20].
  42. Jeziorski Herbert, Encyklopedia wiedzy o Kościele katolickim na Śląsku [dostęp 2020-04-20].
  43. Bożena Langner, Nominacja profesorska dla dr hab. n. med. Aleksandry Kawczyk-Krupki, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, 14 marca 2019 [dostęp 2020-04-19].
  44. Prof. Aleksandra Zofia Kawczyk-Krupka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-04-19].
  45. Agata Kalafarska-Winkler, Nominacja profesorska dla dr hab. n. med. Grażyny Lisowskiej, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, 7 maja 2018 [dostęp 2020-04-19].
  46. Prof. Grażyna Lisowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-04-19].
  47. Lubos Werner, [w:] Leszek Makówka, Sztuka sakralna na Górnym Śląsku w II połowie XX wieku. Malarstwo rzeźba, Katowice: Księgarnia św. Jacka, 2008, s. 239–242 [dostęp 2020-04-19].
  48. Prof. Werner Lubos, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-04-19].
  49. Ireneusz Malik, Katedra Rekonstrukcji Środowiska Geograficznego UŚl [dostęp 2020-04-19].
  50. Prof. Ireneusz Roman Malik, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-04-19].
  51. Oddział Transplantacji Płuc z Pododdziałem Mukowiscydozy, Pododdziałem Chirurgii Klatki Piersiowej i Pododdziałem Chorób Płuc, Śląskie Centrum Chorób Serca w Zabrzu [dostęp 2020-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-29].
  52. Postępowanie habilitacyjne: dr n. med. Marek Ochman, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, 2019 [dostęp 2020-04-19].
  53. Anna Gumułka, Zabrze: pierwszy w Polsce jednoczesny przeszczep wątroby i obu płuc, Puls Medycyny, 16 października 2019.
  54. prof. dr hab. Kazimierz Strzyczkowski, Akademia Ekonomiczno-Humanistyczna w Warszawie [dostęp 2020-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-04].
  55. Prof. Kazimierz Strzyczkowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-04-19].
  56. Adam Walanus, Curriculum vitae, Adam Walanus (strona domowa), 2019 [dostęp 2020-04-19].

Bibliografia

  • Paul Wossidlo: Vorgeschichte der Königlichen Realgymnasiums zu Tarnowitz und Überblick über die ersten fünfundzwanzigsten Jahre seines Bestehens. Ch. Reimann’s Buchdruckerei, Tarnowitz 1895, s. 33.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Silesian Voivodeship location map2.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of en:Silesian Voivodeship with counties (powiats) and municipalities (gminas). Geographic limits of the map:
  • N: 51.1617 N
  • S: 49.2956 N
  • W: 17.8872 E
  • E: 20.0559 E
Nens escola.svg
Autor: Snubcube, Licencja: CC BY-SA 3.0
Senyal de nens a l'escola (from File:Nens_escola.png)
Distinctive emblem for cultural property.svg
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Tarnowskie Góry old town location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of the old town of Tarnowskie Góry, Poland
II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach.jpg
Autor: Wiktoria Ciupińska, Licencja: CC BY-SA 4.0
Fasada budynku II Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach po remoncie
Tarnowskie Góry County location map 2.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Tarnowskie Góry County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
  • N: 50.6412 N
  • S: 50.3183 N
  • W: 18.55 E
  • E: 19.154 E
Tarnowskie Góry - szkoła, ul. Piłsudskiego 1.jpg
Autor: Gabriel Wilk, Licencja: CC BY-SA 4.0
Tarnowskie Góry, II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica - szkoła, ul. Piłsudskiego 1, 1870-73, nr rej.: A/358/11 z 7.12.2011
II Lyceum in Tarnowskie Góry - by night.jpg
Autor: Gabriel Wilk, Licencja: CC BY-SA 4.0
II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach. Widok nocą na oświetloną fasadę budynku. Iluminacja została zainaugurowana 10 listopada 2021