INS Ge’ula

INS Ge’ula
„Ge’ula” w 1982 r.
Klasa	kuter rakietowy
Typ	Saar 4,5
Historia
Stocznia	Israel Shipyards Port Hajfa
Wodowanie	październik 1980
Izraelski Korpus Morski
Nazwa	„Ge’ula”
Wejście do służby	31 grudnia 1980
Wycofanie ze służby	2004
Meksyk
Nazwa	ARM „Tormenta” (302)
Wejście do służby	1 czerwca 2004
Los okrętu	w służbie (2018)
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	pełna: 498 t
Długość	61,7 metra
Szerokość	7,6 m
Zanurzenie	2,5 m
Napęd
4 silniki wysokoprężne MTU o łącznej mocy 15 000 KM 4 śruby
Prędkość	31 węzłów
Zasięg	3000 Mm przy prędkości 17 węzłów
Sensory
radary Thomson-CSF TH-D 1040 Neptune, Selenia Orion RTN-10X
Uzbrojenie
początkowo: 4 wyrzutnie pocisków rakietowych Harpoon (1 x IV) 4 wyrzutnie pocisków rakietowych Gabriel (4 x I) 2 działka plot. Oerlikon kal. 20 mm (2 x I) 2 lub 4 wkm kal. 12,7 mm
Wyposażenie lotnicze
1 śmigłowiec SA 366 G1 Dauphin lub Bell JetRanger
Załoga	53

INS Ge’ula (hebr.) גאולה – izraelski kuter rakietowy z końca XX wieku, jedna z dziesięciu jednostek typu Saar 4,5. Okręt został zwodowany w październiku 1980 roku w stoczni Israel Shipyards w Hajfie, a do służby w Marynarce Wojennej Izraela wszedł 31 grudnia 1980 roku. Jednostkę wycofano ze składu floty w 2004 roku i została sprzedana Meksykowi, gdzie służy pod nazwą „Tormenta” (stan na 2018 rok).

Projekt i budowa

Kutry rakietowe typu Saar 4,5 stanowiły powiększoną wersję jednostek typu Saar 4^[1]. Nowe okręty były dłuższe w celu zabrania powiększonego zestawu uzbrojenia oraz wygospodarowania miejsca na hangar i lądowisko dla śmigłowca pokładowego^[1].

INS^[a] „Ge’ula” została zbudowana w stoczni Israel Shipyards w Hajfie^[1][2]. Okręt został zwodowany w październiku 1980 roku i ukończony do końca roku^[1][2].

Dane taktyczno-techniczne

(c) Dan Toren (דן תורן), CC BY-SA 3.0

Wodowanie bliźniaczego kutra „Aliya” w lipcu 1980 r.

Okręt jest kutrem rakietowym o długości całkowitej 61,7 metra, szerokości 7,6 metra i zanurzeniu 2,5 metra^[1][3]. Jednostka ma gładkopokładowy kadłub, krótką nadbudówkę usytuowaną przed śródokręciem i wysoką wolną burtę^[3]. Wyporność pełna wynosi 498 ton^[4][5][b]. Siłownię okrętu stanowią cztery silniki wysokoprężne MTU 16V956 TB91 o łącznej mocy 15 000 KM, napędzające poprzez wały napędowe cztery śruby^[4][5][c]. Maksymalna prędkość jednostki wynosi 31 węzłów^[1][3]. Zasięg wynosi 3000 Mm przy prędkości 17 węzłów lub 1500 Mm przy 30 węzłach^[1][2].

Główne uzbrojenie okrętu stanowiła początkowo czteroprowadnicowa wyrzutnia amerykańskich przeciwokrętowych pocisków rakietowych Harpoon, umieszczona bezpośrednio za nadbudówką^[1][3]. Pocisk rozwija prędkość 0,9 Ma, masa głowicy bojowej wynosi 227 kg, zaś maksymalny zasięg sięga 130 km^[2][4]. Za wyrzutnią rakiet Harpoon umieszczono cztery pojedyncze wyrzutnie izraelskich przeciwokrętowych pocisków rakietowych Gabriel Mark II^[1][3]. Pocisk rozwija prędkość 0,7 Ma, masa głowicy bojowej wynosi 75 kg, zaś maksymalny zasięg sięga 36 km^[2][4]. Broń małokalibrową stanowią dwa pojedyncze działka plot. Oerlikon kalibru 20 mm (o szybkostrzelności 900 strz./min i zasięgu 2000 m) i jedno podwójne lub poczwórne stanowisko wkm kal. 12,7 mm^[2][4].

Wyposażenie radioelektroniczne obejmuje m.in. radar nawigacyjny Thomson-CSF TH-D 1040 Neptune, radar kontroli ognia Selenia Orion RTN-10X i system rozpoznawczy Elisra^[1][3]. Na pokładzie umieszczono też wyrzutnie pocisków zakłóceń pasywnych Elbit Deseaver^[3]. Na rufie jednostki znajduje się hangar i lądowisko dla pokładowego śmigłowca SA 366 G1 Dauphin lub Bell JetRanger^[1][2].

Załoga okrętu składa się z 53 oficerów, podoficerów i marynarzy^[1][2].

Służba

Przekazanie jednostki Marynarce Meksyku w 2004 r.

INS „Ge’ula” została wcielona do służby w Marynarce Wojennej Izraela 31 grudnia 1980 roku^[1][2]. W późniejszym czasie okręt (podobnie jak bliźniacze jednostki) otrzymał zainstalowany w części dziobowej 6-lufowy system artyleryjski obrony bezpośredniej Phalanx Mark 15 kal. 20 mm^[1][3]. Szybkostrzelność zestawu sięga 3000 strz./min, a zasięg 1500 m^[2][4].

W 2004 roku jednostka została zakupiona przez Meksyk (wraz z bliźniaczym kutrem „Alija”), po czym wcielona do Marynarki Wojennej tego kraju 1 czerwca 2004 roku pod nazwą ARM^[d] „Tormenta”^[5][6]. Kuter otrzymał numer burtowy 302^[5]. Z okrętu zdemontowano wyrzutnie rakiet Harpoon, zastępując je dodatkowymi wyrzutniami rakiet Gabriel^[5].

„Tormenta” wraz z bliźniaczym kutrem „Huracán” bazuje w Coatzacoalcos^[5]. Okręt nadal służy w meksykańskiej flocie (stan na 2018 rok)^[6].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• 302 Tormenta (ang.). www.worldwarships.com. [dostęp 2018-05-21].
• Keith Faulkner: Jane’s Okręty Wojenne Przewodnik Encyklopedyczny. Poznań: Zysk i S-ka, 2004. ISBN 83-7298-588-X.
• Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.)
• Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2004-2005. London: Jane’s Information Group Ltd, 2004. ISBN 0-7106-2623-1. (ang.)
• Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2009-2010. London: Jane’s Information Group Ltd, 2009. ISBN 0-7106-2888-9. (ang.)
• Richard Sharpe (red.): Jane’s Fighting Ships 1989-90. London: Jane’s Defence Data, 1989. ISBN 0-7106-0886-1. (ang.)