INS Vikrant (2013)
 "Vikrant" w trakcie wyposażania w 2015 | |
| Klasa | |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia | Cochin Shipyard, Koczin |
| Początek budowy | 11 kwietnia 2005 |
| Położenie stępki | 28 lutego 2009 |
| Wodowanie | 12 sierpnia 2013 |
Zamówiony dla  Indie | |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | 37 500 ton |
| Długość | 262 metrów |
| Szerokość | 60 metrów |
| Zanurzenie | 8,4 metra |
| Napęd | |
| 4 turbiny General Electric LM2500+ 2 wały napędowe, 2 śruby | |
| Prędkość | 28 węzłów |
| Zasięg | 8000 Mm |
| Wyposażenie lotnicze | |
| 30 samolotów, 10 śmigłowców | |
| Załoga | 1400-1600 osób wraz z personelem lotniczym |
INS Vikrant – współczesny indyjski lotniskowiec, pierwszy okręt tej klasy wybudowany w Indiach, którego konstrukcja została opracowana przy udziale przedsiębiorstw zachodnich. Ma wyporność 37 500 ton i długość 262 metrów. Jednostka została zwodowana w 2013 roku. Ma przenosić 40 samolotów i śmigłowców.
Budowa
Okręt został zaprojektowany z pomocą włoskiego koncernu Fincantieri. Program budowy lotniskowców w celu zastąpienia starych okrętów był określany początkowo jako Air Defence Ship (ADS, okręt obrony powietrznej), a od sierpnia 2005 roku jako Indigenous Aircraft Carrier (IAC, rodzimy lotniskowiec)[1]. Decyzję o budowie rząd Indii podjął 14 czerwca 1999 roku[2]. Wybrano dla lotniskowca konfigurację STOBAR, z krótkim startem samolotów przy pomocy skoczni dziobowej i lądowaniem z użyciem aerofiniszera, na wzór przebudowanego w Rosji dla Indii lotniskowca INS „Vikramaditya”[1]. Uroczyste cięcie pierwszych blach odbyło się 11 kwietnia 2005 roku, a oficjalne położenie stępki miało miejsce 28 lutego 2009 roku[1]. Według założeń okręt miał wejść do służby w 2012 roku, lecz budowa znacząco się opóźniła, najpierw z powodu wzrostu cen rosyjskiej stali okrętowej, która musiała zostać zastąpiona krajową, po uruchomieniu jej produkcji, a później w 2011 roku przez wadliwe przekładnie główne krajowej produkcji[1]. Kadłub został zwodowany technicznie 29 grudnia 2011 roku w celu zwolnienia doku, przy masie 14 000 ton, po czym powrócił do doku w 2012 roku[1]. Oficjalne wodowanie i chrzest miały miejsce 12 sierpnia 2013 roku w stoczni Cochin Shipyard[1]. Okręt następnie ponownie trafił do suchego doku, który opuścił 10 czerwca 2015 roku[2].
4 sierpnia 2021 roku lotniskowiec rozpoczął próby morskie[3]. Jego wejście do służby planowane było na 2022 rok[3], co ostatecznie nastąpiło 2 września tego roku[4].
Podstawę układu energetycznego okrętu stanowią cztery amerykańskie turbiny gazowe General Electric LM2500+ z przekładniami. Okręt jest wyposażony w dwa skośne pasy startowe. Ma przenosić do 30 samolotów MiG-29K lub HAL Tejas i 10 śmigłowców Ka-31 i Westland Sea King[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Z życia flot. Indie. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 9/2013. XVIII (137), s. 2, wrzesień 2013. Warszawa: Magnum X.
- ↑ a b c Z życia flot. Indie. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 7-8/2015. XIX (159), s. 3, lipiec-sierpień 2015. Warszawa: Magnum X.
- ↑ a b Informacje. „Raport – Wojsko Technika Obronność”. Nr 09/2021, s. 64. Agencja Lotnicza Altair. ISSN 1429-270x.
- ↑ PM Modi commissions INS Vikrant, nation's first made-in-India aircraft carrier, Hindustan Times, 2 września 2022 [dostęp 2022-09-03] (ang.).
Bibliografia
- Indian Navy to launch indigenous aircraft carrier Aug 12 (ang.). indiastratgic.in. [dostęp 2013-08-12].
- INS Vikrant’s Vital Statistics (ang.). The Wall Street Journal India. [dostęp 2013-08-12].
Media użyte na tej stronie
Autor: Indian Navy, Licencja: GODL-India
The largest and the first indigenously-built, 40,000 tonne aircraft carrier (IAC) named INS Vikrant was undocked on 10 Jun 2015 at a simple ceremony held at the Cochin Shipyard Limited (CSL).
Autor: Srikar Kashyap, Licencja: CC BY-SA 3.0
A CGI of the upcoming aircraft carrier, of the Indian Navy
The ensign consists of the Indian national flag on the upper canton, a blue octagon encasing the national emblem atop an anchor to depict steadfastness, superimposed on a shield with the Navy’s motto “Śaṁ No Varunaḥ” (a Vedic mantra invoking the god of seas to be auspicious) in Devanagari. The octagon represents the eight directions and has been included as a symbol of the Navy’s “multidirectional reach and multidimensional operational capability”. The golden borders of the octagon have been inspired by the seal of Maratha Emperor Chhatrapati Shivaji Maharaj.