IRB Sevens World Series (2001/2002)

IRB Sevens World Series 2001/2002
2000/2001 2002/2003
Szczegóły turnieju
Termin	17 listopada 2001 – 1 czerwca 2002
Liczba drużyn	38 (z 6 konfederacji)
Stadiony	11 (w 11 miastach)
I miejsce	Nowa Zelandia
II miejsce	Południowa Afryka
III miejsce	Anglia
Statystyki turnieju
Najwięcej przyłożeń	Brent Russell (46)
Strona internetowa

IRB Sevens World Series (2001/2002) – trzecia edycja IRB Sevens World Series, organizowanej przez IRB corocznej serii turniejów dla męskich reprezentacji narodowych w rugby 7. Składała się z jedenastu turniejów rozegranych pomiędzy listopadem 2001 a czerwcem 2002 roku, w których startowało szesnaście bądź dwadzieścia cztery zespoły. Zawody zostały zdominowane przez reprezentację Nowej Zelandii, która zwyciężyła w siedmiu turniejach, w tym w czterech ostatnich.

Informacje ogólne

Sezon miał liczyć dwanaście turniejów, ostatecznie jednak odbyło się ich jedenaście^[1][2][3]. Planowany na otwarcie cyklu turniej w Dubaju został pozbawiony tego statusu przez IRB po zamachach z 11 września 2001 roku i rozpoczęciu wojny w Afganistanie z uwagi na względy bezpieczeństwa^[4]. Turniej jednak odbył się, choć część zespołów ze światowej czołówki nie zjawiła się^[5][6][7][8], a zwyciężyli w nim Nowozelandczycy^[9][10]. Fidżijczycy rozważali też rezygnację z uczestnictwa w całym cyklu z powodów finansowych, chcąc skupić się na wersji piętnastoosobowej w perspektywie Pucharu Świata 2003^[11].

Przedsezonowe zapowiedzi wskazywały na bardziej wyrównaną walkę niż w poprzednich dwóch edycjach^[12]. Jeszcze po siódmym turnieju sprawa tytułu wydawała się otwarta, było bowiem pięciu różnych triumfatorów tych zawodów – podopieczni Gordona Tietjensa mocno weszli w sezon wygrywając pierwsze dwa, w kolejnych trzech turniejach najlepsze okazały się Fidżi, Australia i RPA, w Pekinie ponownie zwyciężyli Nowozelandczycy, a triumf w Hongkongu odnieśli Anglicy, jako pierwsza drużyna z północnej półkuli^[13][14]. Następne dwa wygrali jednak zawodnicy z Nowej Zelandii zapewniając sobie końcowy triumf trzeci sezon z rzędu^[15], pozostawiając innym zespołom walkę o resztę medali – zawodnicy z RPA utrzymywali się z przewagą na drugiej pozycji, o trzecią zaś rywalizowali Fidżijczycy i Anglicy^[16][17]. Również w ostatnich dwóch zawodach Nowozelandczycy nie dali szans rywalom^[14], a dzięki występowi w finale w Cardiff reprezentanci Anglii zapewnili sobie trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej cyklu^[18].

W klasyfikacji przyłożeń z czterdziestoma sześcioma zwyciężył reprezentant RPA, Brent Russell^[19].

Kalendarz

Turniej	Gospodarz	Stadion	Data	Zwycięzca
Dubai Sevens 2001	Dubaj	Dubai Exiles Rugby Ground	8–9 listopada 2001
South Africa Sevens 2001	Durban	ABSA Stadium	17–18 listopada 2001	Nowa Zelandia
Chile Sevens 2002	Santiago	Estadio San Carlos de Apoquindo	4–5 stycznia 2002	Nowa Zelandia
Mar del Plata Sevens 2002	Mar del Plata	Estadio José María Minella	11–12 stycznia 2002	Fidżi
Australia Sevens 2002	Brisbane	Ballymore Stadium	2–3 lutego 2002	Australia
New Zealand Sevens 2002	Wellington	Westpac Stadium	8–9 lutego 2002	Południowa Afryka
Beijing Sevens 2002	Pekin	Centrum Sportów Olimpijskich	16–17 marca 2002	Nowa Zelandia
Hong Kong Sevens 2002	Hongkong	Hong Kong Stadium	22–24 marca 2002	Anglia
Singapore Sevens 2002	Singapur	Stadion Narodowy	20–21 kwietnia 2002	Nowa Zelandia
Kuala Lumpur Sevens 2002	Kuala Lumpur	Petaling Jaya Stadium	27–28 kwietnia 2002	Nowa Zelandia
London Sevens 2002	Londyn	Twickenham Stadium	24–25 maja 2002	Nowa Zelandia
Cardiff Sevens 2002	Cardiff	Millennium Stadium	31 maja–1 czerwca 2002	Nowa Zelandia

System rozgrywek

W poszczególnych turniejach brało udział szesnaście zespołów, z wyjątkiem Hong Kong Sevens, skupiającego dwadzieścia cztery drużyny^[20].

W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku turnieju w Hongkongu po zakończeniu fazy grupowej ustalany był ranking – pierwsze osiem zespołów awansowały do ćwierćfinałów, kolejna ósemka do turnieju Plate, a pozostałe do Bowl. W pozostałych turniejach czołowa dwójka z każdej grupy awansowała do ćwierćfinałów, pozostałe zaś walczyły o Bowl. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty były ustalane kolejno na podstawie^[20]:

1. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
2. większej liczby zdobytych przyłożeń;
3. wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami.

W przypadku remisu w fazie pucharowej, organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części^[20].

Punkty liczone do klasyfikacji generalnej przyznawane były zespołom walczącym o Cup, finalistom i półfinalistom Plate oraz zwycięzcy Bowl, przy czym zawody w Hongkongu były wyżej punktowane^[21][22].

Turnieje

Miejsce Reprezentacja 1  Nowa Zelandia 2  Samoa 3  Południowa Afryka  Anglia 5  Australia 6  Fidżi 7  Argentyna  Francja

Półfinały Finał                 Nowa Zelandia 38     Południowa Afryka 7           Nowa Zelandia 19     Samoa 17   Samoa 24   Anglia 7

Miejsce Reprezentacja 1  Nowa Zelandia 2  Argentyna 3  Południowa Afryka  Fidżi 5  Samoa 6  Anglia 7  Walia  Australia

Półfinały Finał                 Nowa Zelandia 19     Fidżi 17           Nowa Zelandia 21     Argentyna 7   Argentyna 14   Południowa Afryka 7

Miejsce Reprezentacja 1  Fidżi 2  Południowa Afryka 3  Argentyna  Nowa Zelandia 5  Australia 6  Anglia 7  Walia  Samoa

Półfinały Finał                 Fidżi 5     Nowa Zelandia 0           Fidżi 24     Południowa Afryka 7   Południowa Afryka 17   Argentyna 7

Miejsce Reprezentacja 1  Australia 2  Nowa Zelandia 3  Samoa  Południowa Afryka 5  Fidżi 6  Argentyna 7  Anglia  Stany Zjednoczone

Półfinały Finał                 Australia 29     Samoa 5           Australia 28     Nowa Zelandia 0   Nowa Zelandia 14   Południowa Afryka 12

Miejsce Reprezentacja 1  Południowa Afryka 2  Samoa 3  Anglia  Nowa Zelandia 5  Argentyna 6  Walia 7  Fidżi  Australia

Półfinały Finał                 Południowa Afryka 26     Nowa Zelandia 10           Południowa Afryka 17     Samoa 14   Samoa 36   Anglia 5

Miejsce Reprezentacja 1  Nowa Zelandia 2  Południowa Afryka 3  Australia  Fidżi 5  Anglia 6  Samoa 7  Argentyna  Stany Zjednoczone

Półfinały Finał                 Nowa Zelandia 35     Fidżi 12           Nowa Zelandia 41     Południowa Afryka 14   Południowa Afryka 19   Australia 12

Miejsce Reprezentacja 1  Anglia 2  Fidżi 3  Walia  Nowa Zelandia 5  Kanada  Samoa  Australia  Argentyna

Półfinały Finał                 Anglia 19     Walia 12           Anglia 33     Fidżi 20   Fidżi 10   Nowa Zelandia 7

Miejsce Reprezentacja 1  Nowa Zelandia 2  Argentyna 3  Anglia  Australia 5  Fidżi 6  Samoa 7  Szkocja  Południowa Afryka

Półfinały Finał                 Nowa Zelandia 19     Anglia 10           Nowa Zelandia 21     Argentyna 17   Argentyna 22   Australia 19

Miejsce Reprezentacja 1  Nowa Zelandia 2  Południowa Afryka 3  Fidżi  Australia 5  Anglia 6  Argentyna 7  Walia  Samoa

Półfinały Finał                 Nowa Zelandia 19     Australia 14           Nowa Zelandia 29     Południowa Afryka 5   Południowa Afryka 15   Fidżi 10

Miejsce Reprezentacja 1  Nowa Zelandia 2  Południowa Afryka 3  Walia  Anglia 5  Australia 6  Samoa 7  Fidżi  Argentyna

Półfinały Finał                 Nowa Zelandia 29     Walia 0           Nowa Zelandia 54     Południowa Afryka 14   Południowa Afryka 26   Anglia 12

Miejsce Reprezentacja 1  Nowa Zelandia 2  Anglia 3  Fidżi  Australia 5  Południowa Afryka 6  Francja 7  Szkocja  Samoa

Półfinały Finał                 Nowa Zelandia 33     Australia 0           Nowa Zelandia 24     Anglia 12   Anglia 24   Fidżi 0

Klasyfikacja generalna

Miejsce	Reprezentacja	Punkty
		DUR	CHL	MDP	BRI	WEL	PEK	HKG	SGP	KUL	LON	CAR	Ogółem
1	Nowa Zelandia	20	20	12	16	12	20	18	20	20	20	20	198
2	Południowa Afryka	12	12	16	12	20	16	4	4	16	16	8	136
3	Anglia	12	6	6	4	12	8	30	12	8	12	16	126
4	Fidżi	6	12	20	8	4	12	24	8	12	4	12	122
5	Australia	8	4	8	20	4	12	8	12	12	8	12	108
6	Samoa	16	8	4	12	16	6	8	6	4	6	4	90
7	Argentyna	4	16	12	6	8	4	8	16	6	4	2	86
8	Walia	0	4	4	0	6	0	18	2	4	12	0	50
9	Francja	4	0	2	0	2	2	2	–	–	2	6	20
10	Szkocja	0	–	–	–	–	–	3	4	2	0	4	13
11	Stany Zjednoczone	–	2	0	4	0	4	2	–	–	–	–	12
12	Kanada	–	0	0	0	0	0	8	0	0	0	0	8
13	Namibia	2	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	2
=	Wyspy Cooka	–	–	–	2	0	–	–	–	–	–	–	2
15	Maroko	0	–	–	–	–	–	1	–	–	–	–	1
16	Sri Lanka	–	–	–	–	–	–	0	–	–	–	–	0
=	Korea Południowa	–	–	–	–	–	0	0	0	0	–	–	0
=	Chiny	–	–	–	0	0	0	0	–	–	–	–	0
=	Gruzja	0	–	–	–	–	–	–	–	–	0	0	0
=	Zatoka Perska	0	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0
=	Tonga	–	–	–	0	0	–	–	–	–	–	–	0
=	Malezja	–	–	–	–	–	–	–	0	0	–	–	0
=	Indie Zachodnie	–	0	0	–	–	–	–	–	–	–	–	0
=	Hongkong	–	–	–	–	–	0	0	–	–	–	–	0
=	Hiszpania	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0	0	0
=	Irlandia	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0	0	0
=	Chińskie Tajpej	–	–	–	–	–	0	0	0	0	–	–	0
=	Tajlandia	–	–	–	–	–	–	0	0	0	–	–	0
=	Rosja	–	–	–	–	–	–	0	–	–	0	0	0
=	Singapur	–	–	–	–	–	–	0	0	0	–	–	0
=	Papua-Nowa Gwinea	–	–	–	0	0	–	0	–	–	–	–	0
=	Kenia	0	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0
=	Urugwaj	–	0	0	–	–	–	–	–	–	–	–	0
=	Portugalia	0	–	–	–	–	–	0	–	–	0	0	0
=	Brazylia	–	0	0	–	–	–	–	–	–	–	–	0
=	Japonia	–	–	–	0	0	0	0	0	0	–	–	0
=	Paragwaj	–	0	0	–	–	–	–	–	–	–	–	0
=	Chile	–	0	0	–	–	–	–	–	–	–	–	0

Przypisy

Bibliografia

• Series Standings (ang.). irbsevens.com. [dostęp 2014-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
• 2001/2002 Final Standings (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-06-09].
• 2002 IRB Sevens Standings (ang.). rugby7.com. [dostęp 2014-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona (ang.)