IRB Sevens World Series (2005/2006)
| |||
Szczegóły turnieju | |||
Termin | 1 grudnia 2005 – 4 czerwca 2006 | ||
---|---|---|---|
Liczba drużyn | 37 (z 6 konfederacji) | ||
Stadiony | 8 (w 8 miastach) | ||
I miejsce | Fidżi | ||
II miejsce | Anglia | ||
III miejsce | Południowa Afryka | ||
Statystyki turnieju | |||
Najwięcej punktów | Ben Gollings (343) | ||
Najwięcej przyłożeń | Timoteo Iosua (40) |
IRB Sevens World Series (2005/2006) – siódma edycja IRB Sevens World Series, organizowanej przez IRB corocznej serii turniejów dla męskich reprezentacji narodowych w rugby 7. Składała się z ośmiu turniejów rozegranych pomiędzy grudniem 2005 a czerwcem 2006 roku, w których startowało szesnaście bądź dwadzieścia cztery zespoły.
Sezon zdominowały reprezentacje Fidżi oraz Anglii, które zwyciężały odpowiednio w czterech i trzech turniejach, w ósmym natomiast najlepsi byli Południowoafrykańczycy, którzy ostatecznie uplasowali się na trzecim miejscu klasyfikacji generalnej. Po sześciu z rzędu triumfach w cyklu Nowozelandczycy zaliczyli najsłabszy w historii sezon i zajęli z dużą stratą czwartą lokatę.
Informacje ogólne
Na początku września 2005 roku IRB potwierdziła, że sezon będzie się składał z ośmiu turniejów[1][2] zaplanowanych w krajach, które dwa lata wcześniej podpisały trzyletnie umowy[3].
Faworytami sezonu była czołowa czwórka poprzedniej edycji, ze wskazaniem na Nową Zelandię i Fidżi[4][5][6]. Podobnie jak rok wcześniej najlepiej w sezon weszli Anglicy, wygrywając z Fidżyjczykami zawody w Dubaju[7][8], ci wygrali natomiast kolejne dwa turnieje, w poszczególnych finałach pokonując Argentynę[9] i RPA[10]. Następne trzy finały były ponownie pojedynkami Anglia-Fidżi; w USA[11] oraz wyżej punktowanym turnieju w Hongkongu[12] górą byli zawodnicy z Europy, Fidżyjczycy jednak zrewanżowali im się w zawodach w Singapurze przerywając passę czterech z rzędu porażek[13]. Przed dwoma pozostałymi do rozegrania turniejami w klasyfikacji generalnej dzieliło zatem te reprezentacje dziesięć punktów[14]. Niespodziewane zwycięstwo gospodarzy nad Fidżijczykami w ćwierćfinale otworzyło Anglikom szansę na odrobienie strat, jednak i oni doznali porażki na tym samym etapie. W paryskim turnieju pokonawszy Samoańczyków zwyciężyli ostatecznie reprezentanci Południowej Afryki[15]. Losy tytułu rozstrzygnąć miały się zatem w Londynie, szansę na wyprzedzenie Fidżyjczyków w klasyfikacji generalnej cyklu mieli jeszcze gospodarze, jednak musieliby wygrać te zawody i liczyć, by ich rywale uplasowali się w nich poniżej szóstej lokaty[16]. Ćwierćfinałowe zwycięstwo reprezentacji Fidżi dało im pierwszy w historii triumf w klasyfikacji generalnej cyklu, zwyciężyli też w tym turnieju po wysokim finałowym zwycięstwie nad Samoa[17][18].
Najwięcej punktów w sezonie zdobył Anglik Ben Gollings, zaś w klasyfikacji przyłożeń zwyciężył Samoańczyk Timoteo Iosua[19]. IRB opublikowała następnie podsumowanie statystyczno-analityczne tej edycji[20]. Nominację do nagrody dla najlepszego zawodnika sezonu otrzymali Stefan Basson (RPA), Uale Mai (Samoa) i Mathew Tait (Anglia)[21], a wyróżnienie to na gali IRB Awards otrzymał kapitan reprezentacji Samoa[22].
Już dwa pierwsze turnieje odnotowały znaczący wzrost[23], a cały sezon pobił wszelkie rekordy. Transmisje telewizyjne osiągnęły łącznie liczbę 1147 godzin, co oznaczało wzrost z poprzednim sezonem o 85%, potencjalnie docierając do 187 milionów gospodarstw domowych w 136 terytoriach – z tego transmisji na żywo było 530 godzin, ponad dwukrotnie więcej niż rok wcześniej. Zaangażowane w to były trzydzieści dwie stacje nadające w jedenastu językach, dodatkowo uruchomiono transmisje radiowe w ponad trzydziestu państwach[24].
Kalendarz
Turniej | Gospodarz | Stadion | Data | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|
Dubai Sevens 2005 | Dubaj | Dubai Exiles Rugby Ground | 1–2 grudnia 2005 | Anglia |
South Africa Sevens 2005 | George | Outeniqua Park | 9–10 grudnia 2005 | Fidżi |
New Zealand Sevens 2006 | Wellington | Westpac Stadium | 3–4 lutego 2006 | Fidżi |
USA Sevens 2006 | Carson | Home Depot Center | 11–12 lutego 2006 | Anglia |
Hong Kong Sevens 2006 | Hongkong | Hong Kong Stadium | 31 marca – 2 kwietnia 2006 | Anglia |
Singapore Sevens 2006 | Singapur | Stadion Narodowy | 8–9 kwietnia 2006 | Fidżi |
France Sevens 2006 | Paryż | Stade Sébastien Charléty | 27–28 maja 2006 | Południowa Afryka |
London Sevens 2006 | Londyn | Twickenham Stadium | 3–4 czerwca 2006 | Fidżi |
System rozgrywek
W poszczególnych turniejach brało udział szesnaście zespołów, z wyjątkiem Hong Kong Sevens, skupiającego dwadzieścia cztery drużyny, a każda z nich mogła liczyć maksymalnie dwunastu graczy[25].
W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku turnieju w Hongkongu po zakończeniu fazy grupowej ustalany był ranking – pierwsze osiem zespołów awansowały do ćwierćfinałów, kolejna ósemka do turnieju Plate, a pozostałe do Bowl. W pozostałych turniejach czołowa dwójka z każdej grupy awansowała do ćwierćfinałów, pozostałe zaś walczyły o Bowl. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty były ustalane kolejno na podstawie[26][27]:
- wyniku meczu pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
- większej liczby zdobytych punktów;
- większej liczby zdobytych przyłożeń;
- rzutu monetą.
W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Jedynie mecze finałowe składały się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych zaś spotkaniach połowa meczu obejmowała siedem minut[26][27].
Punkty liczone do klasyfikacji generalnej przyznawane były zespołom walczącym o Cup, finalistom i półfinalistom Plate oraz zwycięzcy Bowl, przy czym zawody w Hongkongu były wyżej punktowane. W przypadku tej samej liczby punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn były ustalane kolejno na podstawie[25]:
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- większej liczby zdobytych przyłożeń;
- drużyny są klasyfikowane ex aequo.
16 zespołów | 24 zespoły | |||
---|---|---|---|---|
Pozycja | Pkt | Pkt | Pozycja | |
1 (Cup) | 20 | 30 | 1 (Cup) | |
2 (finał Cup) | 16 | 24 | 2 (finał Cup) | |
3–4 (półfinały Cup) | 12 | 18 | 3–4 (półfinały Cup) | |
– | – | 8 | 5–8 (ćwierćfinały Cup) | |
5 (Plate) | 8 | 4 | 9 (Plate) | |
6 (finał Plate) | 6 | 3 | 10 (finał Plate) | |
7–8 (półfinały Plate) | 4 | 2 | 11–12 (półfinały Plate) | |
– | – | 0 | 13–16 (ćwierćfinały Plate) | |
9 (Bowl) | 2 | 1 | 17 (Bowl) | |
10–16 | 0 | 0 | 18–24 |
Turnieje
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Statystyki
Klasyfikacja generalna
Miejsce | Reprezentacja | Punkty | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
DUB | GEO | WEL | LAN | HKG | SGP | PAR | LON | Ogółem | ||
1 | Fidżi | 16 | 20 | 20 | 16 | 24 | 20 | 8 | 20 | 144 |
2 | Anglia | 20 | 12 | 8 | 20 | 30 | 16 | 4 | 12 | 122 |
3 | Południowa Afryka | 12 | 12 | 16 | 12 | 18 | 12 | 20 | 8 | 110 |
4 | Nowa Zelandia | 8 | 6 | 12 | 12 | 18 | 4 | 4 | 12 | 76 |
5 | Samoa | 12 | 8 | 4 | 0 | 8 | 8 | 16 | 16 | 72 |
6 | Argentyna | 4 | 16 | 6 | 8 | 8 | 12 | 6 | 4 | 64 |
7 | Francja | 6 | 4 | 12 | 6 | 2 | 6 | 12 | 4 | 52 |
8 | Australia | 4 | 4 | 4 | 4 | 8 | 4 | 12 | 0 | 40 |
9 | Kenia | 0 | 0 | 0 | 0 | 3 | 2 | 2 | 6 | 13 |
10 | Szkocja | 0 | 0 | 2 | 2 | 8 | 0 | 0 | 0 | 12 |
11 | Walia | 2 | 2 | – | – | 4 | – | – | – | 8 |
12 | Kanada | 0 | 0 | 0 | 4 | 2 | 0 | 0 | 0 | 6 |
13 | Portugalia | 0 | 0 | – | – | 0 | – | 0 | 2 | 2 |
14 | Chiny | – | – | – | – | 1 | 0 | – | – | 1 |
15 | Tunezja | 0 | 0 | – | – | – | – | 0 | 0 | 0 |
= | Zimbabwe | – | 0 | – | – | – | – | – | – | 0 |
= | Singapur | – | – | – | – | 0 | 0 | – | – | 0 |
= | Stany Zjednoczone | – | – | 0 | 0 | 0 | – | – | – | 0 |
= | Indie Zachodnie | – | – | – | 0 | – | – | – | – | 0 |
= | Chińskie Tajpej | – | – | – | – | 0 | – | – | – | 0 |
= | Sri Lanka | – | – | – | – | 0 | – | – | – | 0 |
= | Korea Południowa | – | – | – | – | 0 | 0 | – | – | 0 |
= | Urugwaj | – | – | – | 0 | – | – | – | – | 0 |
= | Japonia | – | – | – | – | 0 | 0 | – | – | 0 |
= | Rosja | – | – | – | – | 0 | – | 0 | 0 | 0 |
= | Tonga | – | – | 0 | 0 | – | – | – | – | 0 |
= | Uganda | 0 | – | – | – | – | – | – | – | 0 |
= | Hongkong | – | – | – | – | 0 | 0 | – | – | 0 |
= | Niue | – | – | 0 | – | – | – | – | – | 0 |
= | Włochy | – | – | – | – | 0 | – | 0 | 0 | 0 |
= | Meksyk | – | – | – | 0 | – | – | – | – | 0 |
= | Namibia | – | 0 | – | – | – | – | – | – | 0 |
= | Zatoka Perska | 0 | – | – | – | – | – | – | – | 0 |
= | Niemcy | – | – | – | – | – | – | 0 | 0 | 0 |
= | Madagaskar | – | – | – | – | 0 | – | – | – | 0 |
= | Papua-Nowa Gwinea | – | – | 0 | – | – | – | – | – | 0 |
= | Wyspy Cooka | – | – | 0 | – | – | – | – | – | 0 |
Przypisy
- ↑ IRB Sevens 2005/06 schedule confirmed (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ IRB Sevens 2005/06/ Schedule (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ IRB Sevens goes to Hollywood (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Worldwide, world-class and breath-taking (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ The eight teams at the top (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ The challengers closing in on the top (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Day Two - IRB Sevens, Dubai (ang.). planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ England retain Dubai crown (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Fiji land elusive Cup title (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Fiji win Wellington thriller (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ England win LA crown (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Gollings fires England to Hong Kong Glory (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Fantastic Fiji win Singapore crown (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Preview - IRB Sevens, Paris (ang.). planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ South Africa clinch Paris title (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Preview - IRB Sevens, London (ang.). planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Fiji crowned London and IRB Sevens champions (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Fiji clinch IRB Sevens title (ang.). planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Iosua king of the tries (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ IRB SEVENS 2005/06 OVERALL REVIEW (ang.). pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2020-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-27)].
- ↑ Sevens Player of the Year nominees shortlisted (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ McCaw named IRB Player of the Year (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-05-27].
- ↑ New record broadcast figures for IRB Sevens (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Rugby Sevens' global appeal continues impressive growth (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ a b Overall IRB Sevens Rules (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ a b Rules - 16-team tournament (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- ↑ a b Rules - 24-team tournament (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
Bibliografia
- IRB Sevens 2005/06/ Overall Standings (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
- 2006 IRB Sevens Standings (ang.). rugby7.com. [dostęp 2020-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Flag of Namibia
Autor: Sannita, Licencja: CC BY-SA 3.0
Unofficial flag for the Arabian Gulf rugby union team.
Pre-1999 flag of the West Indies Cricket Board (now known as Cricket West Indies), used to identify West Indies cricket teams. All versions post-1999 are copyrighted.