IX Batalion Saperów
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Dowódcy | |
Pierwszy | por. Stefan Langner |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
IX Batalion Saperów (IX bsap) – pododdział saperów Armii Wielkopolskiej i Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Dzieje IX batalionu saperów
W 1919 roku w Krasnymstawie został sformowany IX Batalion Saperów. 19 stycznia 1919 roku na stanowisko dowódcy batalionu został wyznaczony kapitan Stefan Langner. Dowództwo, 1 i 2 kompania zostały przydzielone do IX batalionu z II batalionu saperów. Po sformowaniu batalion odchodzi na front.
1/IX bsap walczy przez całą wojnę w składzie 9 Dywizji Podlaskiej, później znajduje się w dyspozycji szefa inżynierii i saperów frontu Litewsko-Białoruskiego, a następnie walczy do maja 1920 roku w składzie 2 Dywizji Piechoty Legionów. Od tego czasu aż do lipca 1920 r. znajduje się w dyspozycji 4 Armii i grupy fortyfikacyjnej majora Artura Górskiego. We wrześniu 1920 roku zostaje przydzielona do dyspozycji 2 Armii i powraca do batalionu.
3/IX bsap formuje się w maju 1920 roku w kompanii zapasowej saperów Nr II w Krasnymstawie i 1 czerwca, pod dowództwem por. Adolfa Szmidta, wyruszyła na front. 26 sierpnia 1921 roku odchodzi do Puław do 2 pułku saperów i weszła w skład nowo formującego się XXVII batalionu saperów, jako 2 kompania.
Kolumna saperska Nr IX formuje się w czerwcu 1920 roku w kompanii zapasowej saperów nr II w Krasnymstawie i w lipcu 1920 roku odchodzi do batalionu. W roku 1921 powraca do kadry i zostaje rozformowana jako nadetatowa.
Przy organizowaniu pułków saperskich w 1921 roku IX Batalion Saperów wchodzi w skład 9 pułku saperów w Brześciu nad Bugiem[1].
Żołnierze batalionu
- Dowódcy batalionu
- por. Stefan Langner
- kpt. Edward Neiberg
Przypisy
- ↑ Adam Szugajew, Saperzy w Służbie Polsce, s. 110.
Bibliografia
- Wiktor Brummer, Wacław Zawadzki. Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (183), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
- Adam Szugajew, Saperzy w Służbie Polsce, 1985.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).